Thursday, May 31, 2007
Wednesday, May 30, 2007
Monday, May 28, 2007
Συννεφιασμένη ανατολή...
...πριν λίγες μέρες. Έτσι και σήμερα. Χαλασμό έκανε το ξημέρωμα από τη βροχή και τον αέρα.Κάπως έτσι είναι η πρωινή διάθεσή μου σήμερα:συννεφιασμένη...

Sunday, May 27, 2007
Αμαλία
Να ονειρεύομαι
Στίχοι: Δημήτρης Λάγιος
Μουσική: Δημήτρης Λάγιος
Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Νταλάρας
Να ονειρεύομαι απ' το παράθυρο να ταξιδεύω
να μπαίνω μέσα σου να καταστρέφομαι και να πεθαίνω
Η σωτηρία μου είναι ο θάνατος και το κορμί σου
να μπαίνω μέσα σου να καταστρέφομαι και να πεθαίνω
Να ονειρεύομαι απ' το παράθυρο να ταξιδεύω
σ' ένα πλατύ γιαλό στην εγκατάλειψη λευκού χειμώνα
Να αγγίζω το βυθό και να ξοδεύομαι γιατί το θέλω
σ' ένα πλατύ γιαλό στην εγκατάλειψη λευκού χειμώνα
Να ονειρεύομαι απ' το παράθυρο να ταξιδεύω
Η γύμνια λάμπει με του λευκού τη λάμψη
μαγεύει το θάνατο με το λευκό
απουσία κι όλα τίποτα, δαπάνη, γύμνια...
Να ονειρεύομαι απ' το παράθυρο να ταξιδεύω
με τον έρωτα γύρω και το θάνατο κάτω απ' τα μάτια
Ξόδεμα συνέχεια δεν υπάρχουν μάσκες
τ' όνειρο είναι που μαγεύει
Ανοίγω.....ξημερώνει.....
Τι πάθος
Στίχοι: Δημήτρης Λάγιος
Μουσική: Δημήτρης Λάγιος
Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Νταλάρας
Τι πάθος βυθίζει σε πέλαγα το νου
βραδιάζει κι αλλάζει το χρώμα τ' ουρανού
βραδιάζει κι αλλάζει το χρώμα τ' ουρανού
τι πάθος βυθίζει σε πέλαγα το νου
Μην η αθωότητά μου είναι μέσα στη σιωπή
σ' ένα θησαυρό χαμένο που γυρεύω μια ζωή
μην την ξόδεψα στα ζάρια μην την πήρε το κρασί
ίσως φταίει η βροχή που κλαίει με παράπονο κι οργή
Τι πάθος βυθίζει σε πέλαγα το νου
βραδιάζει κι αλλάζει το χρώμα τ' ουρανού
βραδιάζει κι αλλάζει το χρώμα τ' ουρανού
τι πάθος βυθίζει σε πέλαγα το νου
Χάνω την ισορροπία κι ο αέρας με τρυπά
φταίνε κι οι κραυγές των γλάρων σ' ένα γκρίζο ορίζοντα
οι αποστάσεις με λυγίζουν δεν υπάρχει επιστροφή
ειν' η αθωότητά μου μέσα στην καταστροφή
Τι πάθος βυθίζει σε πέλαγα το νου
βραδιάζει κι αλλάζει το χρώμα τ' ουρανού
βραδιάζει κι αλλάζει το χρώμα τ' ουρανού
τι πάθος βυθίζει σε πέλαγα το νου
Στίχοι: Δημήτρης Λάγιος
Μουσική: Δημήτρης Λάγιος
Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Νταλάρας
Να ονειρεύομαι απ' το παράθυρο να ταξιδεύω
να μπαίνω μέσα σου να καταστρέφομαι και να πεθαίνω
Η σωτηρία μου είναι ο θάνατος και το κορμί σου
να μπαίνω μέσα σου να καταστρέφομαι και να πεθαίνω
Να ονειρεύομαι απ' το παράθυρο να ταξιδεύω
σ' ένα πλατύ γιαλό στην εγκατάλειψη λευκού χειμώνα
Να αγγίζω το βυθό και να ξοδεύομαι γιατί το θέλω
σ' ένα πλατύ γιαλό στην εγκατάλειψη λευκού χειμώνα
Να ονειρεύομαι απ' το παράθυρο να ταξιδεύω
Η γύμνια λάμπει με του λευκού τη λάμψη
μαγεύει το θάνατο με το λευκό
απουσία κι όλα τίποτα, δαπάνη, γύμνια...
Να ονειρεύομαι απ' το παράθυρο να ταξιδεύω
με τον έρωτα γύρω και το θάνατο κάτω απ' τα μάτια
Ξόδεμα συνέχεια δεν υπάρχουν μάσκες
τ' όνειρο είναι που μαγεύει
Ανοίγω.....ξημερώνει.....
Τι πάθος
Στίχοι: Δημήτρης Λάγιος
Μουσική: Δημήτρης Λάγιος
Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Νταλάρας
Τι πάθος βυθίζει σε πέλαγα το νου
βραδιάζει κι αλλάζει το χρώμα τ' ουρανού
βραδιάζει κι αλλάζει το χρώμα τ' ουρανού
τι πάθος βυθίζει σε πέλαγα το νου
Μην η αθωότητά μου είναι μέσα στη σιωπή
σ' ένα θησαυρό χαμένο που γυρεύω μια ζωή
μην την ξόδεψα στα ζάρια μην την πήρε το κρασί
ίσως φταίει η βροχή που κλαίει με παράπονο κι οργή
Τι πάθος βυθίζει σε πέλαγα το νου
βραδιάζει κι αλλάζει το χρώμα τ' ουρανού
βραδιάζει κι αλλάζει το χρώμα τ' ουρανού
τι πάθος βυθίζει σε πέλαγα το νου
Χάνω την ισορροπία κι ο αέρας με τρυπά
φταίνε κι οι κραυγές των γλάρων σ' ένα γκρίζο ορίζοντα
οι αποστάσεις με λυγίζουν δεν υπάρχει επιστροφή
ειν' η αθωότητά μου μέσα στην καταστροφή
Τι πάθος βυθίζει σε πέλαγα το νου
βραδιάζει κι αλλάζει το χρώμα τ' ουρανού
βραδιάζει κι αλλάζει το χρώμα τ' ουρανού
τι πάθος βυθίζει σε πέλαγα το νου
Saturday, May 26, 2007
Φλόριντα
Κοιλιωμένος
Η εκκλησία και το καμπαναριό του χωριού.
Μόλις φτάνει κανείς στο Κοιλιωμένο, εντυπωσιάζεται από το μεγαλόπρεπο καμπαναριό της εκκλησίας του Αγίου Νικολάου.
Η εκκλησία και το καμπαναριό χωρίζονται από ένα δρόμο και μοιάζουν, λόγω της εξωτερικής τους όψης, σαν να είναι δυο διαφορετικές και ξεχωριστές μονάδες.
Το καμπαναριό με την τετράγωνη βάση χαρακτηρίζεται από τέσσερις ορόφους, στον τρίτο μπορείτε να θαυμάσετε δύο αψίδες και στον τελευταίο, με εξαγωνική βάση, πολυάριθμες ανάγλυφες διακοσμήσεις.

Οι πληροφορίες για την αρχιτεκτονική του κτιρίου είναι από ζακυνθινή σελίδα.
Shooting through the windscreen ή αλλιώς, στο 'να χέρι το τιμόνι, στ' άλλο χέρι τη μηχανή...
Μόλις φτάνει κανείς στο Κοιλιωμένο, εντυπωσιάζεται από το μεγαλόπρεπο καμπαναριό της εκκλησίας του Αγίου Νικολάου.
Η εκκλησία και το καμπαναριό χωρίζονται από ένα δρόμο και μοιάζουν, λόγω της εξωτερικής τους όψης, σαν να είναι δυο διαφορετικές και ξεχωριστές μονάδες.
Το καμπαναριό με την τετράγωνη βάση χαρακτηρίζεται από τέσσερις ορόφους, στον τρίτο μπορείτε να θαυμάσετε δύο αψίδες και στον τελευταίο, με εξαγωνική βάση, πολυάριθμες ανάγλυφες διακοσμήσεις.


Οι πληροφορίες για την αρχιτεκτονική του κτιρίου είναι από ζακυνθινή σελίδα.
Shooting through the windscreen ή αλλιώς, στο 'να χέρι το τιμόνι, στ' άλλο χέρι τη μηχανή...
Friday, May 25, 2007
Thursday, May 24, 2007
Wednesday, May 23, 2007
Tuesday, May 22, 2007
Monday, May 21, 2007
Sunday, May 20, 2007
Απορίες
Saturday, May 19, 2007
Σπήλαια Διρού 2
Όλοι οι χρωματισμοί. Πορτοκαλί, ροζ, πράσινο...
Το πιο στενό πέρασμα: Όσο το πλάτος της βάρκας!
Friday, May 18, 2007
Σπήλαια Διρού
Πανέμορφο σπήλαιο, 25 λεπτά διαδρομή με τα βαρκάκια. Φυσική ομορφιά. Αγαπημένη μου η τελευταία. Θα ακολουθήσουν κι άλλες με πολύ όμορφα χρώματα...









