Saturday, April 07, 2007

Μεγάλο Σάββατο

Στην πρωινή λειτουργία του Μεγάλου Σαββάτου, οι ιερείς αλλάζουν την πένθιμη περιβολή τους και φορούν άμφια αναστάσιμα. Ο Μητροπολίτης πετάει δάφνες σε όλο το ναό, γιορτάζοντας έτσι την πρώτη Ανάσταση.
Η πρώτη Ανάσταση γιορτάζεται με θόρυβο και ομοβροντίες. Αυτό είναι το λεγόμενο «Κομμάτι» .
Παλιότερα, ο κάθε νοικοκύρης έφερνε στο σπίτι το αρνί με μια κόκκινη κορδέλα στο λαιμό και το έσφαζε στην αυλή για το καλό. Οι νοικοκυρές, ετοιμάζουν τα φαγητά για μετά την Ανάσταση που είναι το σγατζέτο και η σκοταριά, τα εντόσθια του αρνιού δηλαδή μαγειρεμένα με συγκεκριμένο τρόπο.
Το απόγευμα του Μεγάλου Σαββάτου, κυρίως στα χωριά, την ώρα του εσπερινού που χτυπούν οι καμπάνες, ακούγεται από τον περίβολο της εκκλησίας ο ήχος του ταμπουρλανιάκαρου (τοπικά λαϊκά όργανα).

Στη χώρα γίνεται μία Ανάσταση από όλες τις εκκλησίες στην πλατεία Αγίου Μάρκου. Στις 12 παρα 10 οι ιερείς έρχονται από το Μητροπολιτικό Ναό στο δαφνοστόλιστο πάλκο που έχει στηθεί εκεί.

Ο κόσμος περιμένει να ανάψει τις λαμπάδες...

Με το "Χριστός Ανέστη" πυροτεχνήματα (που κόντεψαν αν μας κάψουν απόψε) στολίζουν τον ουρανό.


Μετά το «Χριστός Ανέστη» όταν οι ιερείς γυρίσουν στην εκκλησία, γίνεται το εξής: πριν έμπει ο παπάς στην εκκλησία, γίνεται το έθιμο του «Άρατε πύλας». Η πόρτα της εκκλησίας είναι κλειστή κι ο παπάς κρατώντας υψωμένη τη λαμπάδα της Ανάστασης, λέει με δυνατή φωνή: «άρατε πύλας, οι άρχοντες υμών, και επάρθητε, πύλαι αιώνιοι, και εισελεύσεται ο βασιλεύς της Δόξης». Ο κρυμμένος από μέσα νεωκόρος, υποκρινόμενος το σατανά ρωτάει: «τις εστίν ούτος ο βασιλεύς της δόξης»; Και ο παπάς απαντά: «Κύριος κραταιός και δυνατός, Κύριος δυνατός εν πολέμω, Κύριος των Δυνάμεων» κλπ Κι αμέσως δίνει μια κλωτσιά στην πόρτα, την ανοίγει και περνά με τους πιστούς, προβάλλοντας την Αναστάσιμη λαμπάδα. Ο νεωκόρος πρέπει αμέσως να εξαφανιστεί και να μην το δει κανείς εκείνη τη στιγμή. Αν συμβεί το αντίθετο, νομίζουν ότι θα γίνει κάποιο κακό.

Χριστός Ανέστη!

1 comment:

  1. Αληθώς Ανέστη!! Καλά περάσατε και μαζί σας και εμείς! Αχ Ζάκυνθος..

    ReplyDelete