Ηλιογράφε, ευχαριστώ. Εμένα πάλι, οι Κυριακές όταν πήγαινα σχολείο, μου φαίνονταν μόνο μάυρες!!! :-)
Ελένη, ευχαριστώ! Ασπρόμαυρες και αγαπημένες. Δε βρίσκω έυκολα θύματα, χαχα! Φιλιά!
Διονύση μου, τι να κάνουμε; Ο καθένας έχει ανάλογα καθήκοντα ανάλογα με τις ηλικίες. Από το να είσαι κλεισμενος στο σπίτι πάντως με ένα μικρό να σε καβαλάει, δεν είναι καλύτερα στο πάρκο;
Πολύ όμορφες..
ReplyDeleteΠηγα κι εγω βολτα μαζι σου.
ReplyDeleteκαλο μηνα!
Εγώ πάλι, την ανεμελιά της Κυριακής την αντιλαμβάνομαι μόνο με πυτζάμες και καφέ chez moi!!
ReplyDeleteRoadartist ευχαριστώ!
ReplyDeleteΦαραώνα χαίρομαι!
Σκρουτζ, ναι αλλά οι γονείς με παιδάκια αυτά τα ξεχνάνε...:-)
ωραία τα χρώματα σε άσπρο και μαύρο, παρ΄όλ΄αυτά οι Κυριακές μου φαινόντουσαν ασπρόμαυρες μόνο τότε που πήγαινα σχολείο......
ReplyDeleteDeli,
ReplyDeleteεπανήλθες με τις όμορφες,νοσταλγικές ασπρόμαυρες.
Πολύ όμορφες!
Καλό βράδυ!
Βρε, ανεμελιά είναι να είσαι με το μικρό στις κούνιες;; Κάποιων, μου φαίνεται, παραμεγάλωσαν τα παιδάκια τους!
ReplyDeleteΚαλή βδομάδα!
Beautiful!!!!
ReplyDeleteΗλιογράφε, ευχαριστώ. Εμένα πάλι, οι Κυριακές όταν πήγαινα σχολείο, μου φαίνονταν μόνο μάυρες!!! :-)
ReplyDeleteΕλένη, ευχαριστώ! Ασπρόμαυρες και αγαπημένες. Δε βρίσκω έυκολα θύματα, χαχα! Φιλιά!
Διονύση μου, τι να κάνουμε; Ο καθένας έχει ανάλογα καθήκοντα ανάλογα με τις ηλικίες. Από το να είσαι κλεισμενος στο σπίτι πάντως με ένα μικρό να σε καβαλάει, δεν είναι καλύτερα στο πάρκο;
Π.Κ. Thanks! :-)