Πανσέληνος έκπληξη

Από τη μέρα που γύρισα από την Αθήνα ήμουν αδιαθετούλα, πράγμα που με έκανε να μην σερφάρω πολύ στα μπλογκς, να βάζω ποστάκια στα γρήγορα και φυσικά να μη φωτογραφίζω. Την Κυριακή ήταν η τελευταία μέρα που φωτογράφισα. Από την Πέμπτη είμαι απύρετη, έτσι σήμερα άρχισα τις συνηθισμένες μου ασχολίες.
Το απόγευμα, ώρα 5, κατεβάζω την κόρη για μάθημα. Είχα να οδηγήσω πολλές μέρες, δεν είχα δει τις ζημιές που είχαν γίνει στο Κρυονέρι και αποφάσισα να κάνω μια βόλτα από κει για να δω τι είχε γίνει εκεί με τους αέρηδες της περασμένης Πέμπτης.
Οδηγώντας προς τα κει, παρατήρησα ότι οι Κρυονεριώτες, το καλοκαίρι θα μακαρίζουν την τύχη τους. Είναι η 1η φορά που στο Κρυονέρι ΔΕ θα πατάει κανείς πέτρες μπαίνοντας στη θάλασσα, γιατί πολύ απλά έχουν βγεί όλες έξω.

Λίγο πιο πέρα, η εσωτερική διακόσμηση παραλιακής ταβέρνας...

Κι αφού συνέχισα να οδηγώ προσπαθώντας να θυμηθώ αν όλες αυτές οι πέτρες ...

προϋπήρχαν και δεν τις είχα προσέξει (αν είναι δυνατόν) ή αν βγήκαν με τα κύματα (φυσικά και βγήκαν με τα κύματα), κάπου εκεί, χαζεύοντας, η ματιά μου έπεσε πάνω σ' αυτό.


Μόλις τότε έφαγα τη φλασιά ότι αυτό που βλέπω είναι μια ωραιότατη πανσέληνος! Μα τι τυχερή που είμαι! Ήρθα εδώ για να δω εικόνες καταστροφής, όλη η Ελλάδα ζει εικόνες καταστροφής τελευταία κι εγώ πέφτω πάνω σ' αυτή την ομορφιά, από μια απόφαση της στιγμής να δω το Κρυονέρι. Από δω και πέρα, τα λόγια μάλλον περιττεύουν....

Και κατά τις 6...