Στην όμορφη Αθήνα μας

Σήμερα κατεβήκαμε στο κέντρο. Είχα ραντεβού με μια φίλη. Συναντηθήκαμε έξω από το μετρό στο Σύνταγμα. Μια βόλτα μούρλια. Τι να σας πω...

Σκηνή Πρώτη: το περιβόητο χριστουγεννιάτικο δέντρο. Το χέρι μου ψάχνει να βρει την κάμερα στην τσάντα μου. Αν το φυλάνε ΜΑΤ, εγώ θα τους φωτογραφίσω. Δυστυχώς το έχασα το σόου. Κάτι σώματα ασφαλείας ήταν κοντά του, αλλά όχι ΜΑΤ. Αααα...μεγάλη απογοήτευση. Κι εγώ που ήθελα να έχω μια καρτ ποστάλ να στέλνω στους φίλους μου...Κρίμα...Τα μάτια τους δεν έφευγαν από το δέντρο. Σιγά καλέ! Θα το ματιάξετε και θα πέσει! Μπα σε καλό μας...να φυλάμε ένα δέντρο...

Σκηνή δεύτερη. Να πέφτει ένα ψιλόβροχο, μα ένα ψιλόβροχο σε μόνιμη βάση. Κάνε χρυσό μου και λίγο κράτει να περπατήσουμε λιγάκι σαν άνθρωποι! Σιγά μανδάμ! Θα μου βγάλεις το μάτι με την ομπρέλα!

Σκηνή τρίτη: Η Ερμού...Αααα...εκεί ήταν το σόου σήμερα. Μερικά μαγαζιά κλειστά. Μερικά μαγαζιά ανοιχτά. Μερικά μαγαζιά, από τα ανοιχτά, λειτουργούσαν κανονικά χωρίς προβλήματα. Σε μερικά άλλα, να έχουν κάτσει διαδηλωτές απ' έξω και να μην αφήνουν κόσμο να μπει μέσα. Να φωνάζουν για να κλείσουν τα μαγαζιά. Να βρίζουν έναν κάμεραμαν. Να φωνάζουν σε όποιον ήθελε να ψωνίσει. Τι; Πως; Ήθελες να ψωνίσεις Κυριακή; Αίσχος! Να κάτσεις σπίτι σου να φτιάξεις βασιλόπιτα. Τι τα θες τα ψώνια; Σάμπως υπάρχουν λεφτά;

Κρατούσα που λέτε 2 σακουλίτσες με δωράκια χειροποίητα για τη φίλη μου. Βάλε τα μέσα στην τσάντα σου -μου λέει- γιατί θα φάμε ξύλο. Θα νομίσουν πως ψωνίσαμε. Τα πιάνω, τα χώνω στην τσάντα μου. Βρε τι πάθαμε...Ούτε να είχαμε αγοράσει ρύζι από μαυραγορίτη στην κατοχή...

Μπαίνει σε ένα μαγαζί η φίλη μου, ψωνίζει κάτι για την 4χρονη κόρη της.
Πιανόμαστε αγκαζέ και συνεχίζουμε τη βόλτα μας.
-Να σου πω...μου λέει. Πρόσεξες ότι είμαστε οι μόνες που κρατάμε σακούλα με ψώνια;
-Οι μόνες είμαστε;
-Ε, για κοίτα ολόγυρα. Βλέπεις άλλη να κρατάει τσάντα;
-Όχι. Μόνο εσένα. Εγώ τα σακουλάκια τα έχω στην τσάντα μου. ΕΣΥ θα φας το ξύλο! :-)))

Σκηνή τέταρτη:
Το κερασάκι στην τούρτα: θέλω να πάρω λάδι καρύδας από τη Γερανίου. Τι 'πες τώρα... Από τη Γερανίου;;;; Δεν πάς καλύτερα μια βόλτα στη Γάζα; Πιο ασφαλές είναι εκεί. Κάνουμε να μπούμε στη Γερανίου, βλέπουμε κάτι παρέες...μα κάτι παρέες... Ο καλύτερος είχε σκοτώσει τη μάνα του, αλλά έλλειπε. Είχαν μείνει οι χειρότεροι. Είχα και το παιδί μου μαζι. Που πας ρε Καραμήτρο; Άσε λέω. Ξέχασέ τη τη Γερανίου σήμερα.
-Πάμε από την άλλη μεριά; Προτείνω στη φίλη μου. Να κυκλώσουμε τα τετράγωνα και να βγούμε από την κάτω μεριά που θέλω εγώ.
Πάμε. Τρώμε μια ώρα σχεδόν ποδαρόδρομο συνολικά, μπαίνουμε στη Γερανίου από άλλο σημείο, ξαναβλέπουμε παρόμοιες φάτσες αλλά το μαγαζί ήταν κοντά μας τώρα καιιιιι το μαγαζί ήταν κλειστό! ΦΤΟΥΥΥΥΥΥ!

Αυτά και άλλα πολλά συνέβαιναν σήμερα στην όμορφη και ήσυχη Αθήνα μας. Οι φωτό που ακολουθούν είναι τραβηγμένες 6 Δεκέμβρη, όπου κανένας δεν μπορούσε να φανταστεί τι θα ακολουθούσε τις επόμενες εβδομάδες....