-Ναι, χιονίζει!
-Θέλω να πάμε βόλτα στο παρκάκι!
-Τι λες παιδί μου; Πας καλά; Κοίτα πόσο πυκνό χιόνι πέφτει!
-Δε με νοιάζει! Θέλω να πάμε βόλτα στο πάρκο. Θέλω να δω τις νεράιδες του χιονιού!
-Άντε πάλι με τις νεράιδες και τα ξωτικά. Πάλι θα δεις νεράιδες;
-Ναι! Οι νεράιδες βγαίνουν με την ομίχλη και παίζουν κρυφτό. Βγαίνουν με το ουράνιο τόξο και κάνουν τσουλήθρα! Βγαίνουν στην αχλή του πρωινού και παίζουν σχοινάκι με τις πρώτες ακτίνες του ήλιου. Βγαίνουν με το χιόνι και παίζουν κυνηγητό με τις χιονονιφάδες!
-Θα μουσκευτούμε...-Θα πάρουμε ομπρέλα...
-Θα παγώσουμε...
-Θα σε πάρω στην αγκαλιά μου και θα περπατήσουμε μαζί...
-Θα γλιστρήσουμε...
-Θα σε βαστάω από το χέρι και θα πέσουμε μαζί...
-Θα αρρωστήσουμε με τέτοιο καιρό...
-Θα κουκουλωθώ μαζί σου κάτω από τα σκεπάσματα για να παίρνω τον πυρετό σου...
-Θα περπατήσουμε και από το μονοπάτι των δέντρων;-Θα περπατήσουμε και από το μονοπάτι των δέντρων...
-Θα πάμε και από το γεφυράκι;
-Θα πάμε και από το γεφυράκι...
-Θα περάσουμε και από την παγωμένη λιμνούλα;
-Θα περάσουμε και από την παγωμένη λιμνούλα....
-Θα με κρατάς πάνω στη γέφυρα;
-Θα σε κρατάω. Θα σε κρατάω και θα δούμε τις νεραϊδούλες μαζί. Θα είναι γύρω μας σε κάθε μας βήμα. Στα χιονισμένα κλαδιά των δέντρων, στην παγωμένη λιμνούλα, στο χιονένιο γεφυράκι...Φύγαμε;
-Φύγαμε!
Ευχαριστώ την Ιφιγένεια για τις υπέροχες φωτογραφίες. Οι φωτό είναι τραβηγμένες σε πάρκο στην Κατερίνη. Όταν τις είδα, νόμιζα πως μπήκα μέσα σε παραμύθι, νόμιζα πως είμαι στο Central Park στη Νέα Υόρκη...Είναι απλά υπέροχες!
Ναι, είναι καταπληκτικές. Τόσο λευκές που μοιάζουν παραμυθένιες!
ReplyDeleteDeli,το τοπίο είναι πραγματικά ονειρικό,παραμυθένιο!
ReplyDeleteΤο χιόνι θέλω να το βλέπω εξ αποστάσεως,γιατί μας έρχεται με πολλά προβλήματα-ευτυχώς αυτή τη φορά δε μας επισκέφτηκε!
Φιλιά!
Παραμύθι!!
ReplyDeleteΥπέροχες φωτογραφίες!!
Άρπα μια χιονόμπαλα!! Χιχι!
Φιλιά
Τρελοτουρίστρια
Scrooge, όντως παραμυθένιο!
ReplyDeleteΕλένη κι εμένα μ' αρέσει να το βλέπω εξ αποστάσεως. Δεν ξερω αν θα μπορούσα να μένω σε μέρος με πολύ χιόνι...
Τρελοτουρίστρια καλέ με πέτυχες!!!
:-)))
Λατρεύω το χιόνι! Οι φωτογραφίες απλά τέλειες :-)
ReplyDeleteυπέροχες ! παραμυθένιες...
ReplyDeleteΕίδες τι ωραία που είναι η Κατερίνη; Πάρε την πεθερά και πάτε. Ωραία θα περάσετε. Κι αυτή θα το ήθελε ένα τέτοιο ταξίδι. Γιατί η καυμένη τι έχει κάνει δηλαδή και είναι τόσο ακατάδεκτο να πάει ένα ταξίδι Να της πάρεις και μία γούνα. Έχει φθηνές εκεί. Είναι ωραία πόλη. Πολλοι μένουν εκεί. Έχει και πολλούςς πλούσιους και λιγότερο ανθρώπους. Έχει και χιονοδρομικά κοντά. Θα το χαρεί η πεθερίτσα το χιονάκι. Αν πεινάσει έχει κι ωραίες ταβέρνες και μπαρς. καλά θα 'ναι. Μάνα είναι, άνθρωπος είναι. Πρέπει να τους σκεφτόμαστε τους συνανθρώπους μας κι όχι να αδιαφορούμε γι' αυτούς. Ηζωή κυλά και περνάει, τι θα κερδίσει κανείς αν αδιαφορεί για την μάνα, την πεθερά, τον αδερφό;;;! Γιατί ζητά μόνο να πέρνει; Μόνο το κέρδος! Μας φέρνει η πεθερά κέρδος, η μάνα, ο αδερφός καλά, δεν έχει κέρδος, τον φτύνουμε! Κι είμαστε Χριστιανοί μετά!; Σκατά!
ReplyDeleteΣυμπάθα με, αλλά είμαι πολύ πληγωμένη, κορίτσι μου!
ReplyDeleteπραγματικά παραμυθένιες, Kiki!
ReplyDeleteκικη μου που θα παει...θα σε πεισω να ερθεις...
ReplyDeleteΚαλή χρονιά Κική μου....
ReplyDeleteΛευκή σαν το χιονάκι...
πόσο ζεστή μπορεί να ναι μια εικόνα στη καρδιά του χειμώνα? και όμως... ζεσταίνεται η καρδιά σου και μόνο που απολαμβάνεις τις νυφάδες να πέφτουν όπως αυτές ξέρουν, απαλά κι αθόρυβα με την όμορφη παρείτσα σου, κοντά στο τζάκι με τον ήχο των ξύλων που καίγονται, ενώ χαμογελάς με το παιχνάκι της φωτιάς και μεθάς με γλυκό κρασάκι που σε συντροφεύει. Όμορφες εικόνες μαγικές απ το πάρκο της αγαπημένης μας Κατερίνης... μα η Ελλαδίτσα μας είναι τόσο όμορφη γλυκιά και μας χαρίζει απλόχερα, σα τη καλή νεράιδα του παραμυθιού, όλες της τις μαγικές εικόνες...
ReplyDeleteχαρείτε τες και ζήστε σαν ανέμελα παιδιά...
Σοφία, εγώ λατρεύω να το βλέπω! :-)
ReplyDeleteΝατάσσα, είδες;
Elie, εντελώς παραμυθένιες!
Ιφιγένεια, κάποια στιγμή θα ανηφορήσουμε!
Ξανθούλα, καλή χρονιά! Φιλιά!
Έλενα, η Ελλάδα εχει τόσα, μα τόσα όμορφα σημεία. Με χιόνι ή χωρίς, βρίσκεις ζεστές εικονες ακόμα και σε περιβάλλον γεμάτο χιόνι! Πολύ όμορφα τα είπες!
λατρεύω να γυρίζω την Ελλάδα μας και να βλέπω τις ομορφιές της... όλα της είναι υπέροχα, απ το πιο μικρό κλαράκι ενός δέντρου στην όχθη του ποταμού, μέχρι τη τελευταία πετρούλα στην οριογραμμή των συνόρων μας...
ReplyDeleteσ ευχαριστώ πολύ για το σχόλιό σου...
Ελένη, εγώ ομολογώ ότι δεν την έχω γυρίσει αρκετά. Θέλω να δω πάρα πολλά μέρη αλλά ακόμα δεν έχω ταξιδέψει πολύ εδώ, ειδικά στη Βόρεια Ελλάδα και στο Αιγαίο. Στα υπόλοιπα λίγο πολύ έχω πάει.
ReplyDeleteΚι εγώ σ' ευχαριστώ.
Η αληθεια ειναι πως βλεπω μια πλευρα τις φιλης ιφιγενειας (καλιτεχνικη)και μου αρεσει.Ειδα την πολη με αλλο ματι (τι σου κανει λιγο χιονι) με ταξιδεψες....απλα υπεροχες.....φιλεναδιτσα μου!!!!
ReplyDeleteΑθανασια (ροδο)
Αθανασία, ειδες τι σου κάνει λίγο χιόνι;
ReplyDeleteΕγώ ζω σε διάφορα μέρη της Ελλαδίτσας μας... Τώρα σας μιλώ απ την ακριτική Ορεστιάδα... κρύο πολύ εδώ πάνω, άλλά όσο κρύο και να κάνει, η πόλη είναι τόσο ζεστή και ο κόσμος της πολύ φιλόξενος... Άγνωστοι άνθρωποι, που ανοίγουν τα σπίτια τους για να σε φιλέψουν και να σε φιλοξενήσουν... χαμογελαστοί και εγκάρδιοι τόσο, που ο πάγος του χιονιά που κυριεύει τη μικρή πόλη, λιώνει με μιας μπροστά στην αγάπη των Ορεστιαδιωτών... τους έχω στη καρδιά μου και νιώθω κι εγώ μέλος των οικογένειών τους, κομμάτι του Βορείου Έβρου.
ReplyDeleteΈλενα, στα βόρεια δεν έχω πάει καθόλου σχεδόν. Όμως, ξέρω ένα πράγμα: αν τα έχεις καλά με τον εαυτό σου, περνάς καλά όπου κι αν βρεθείς και βλέπεις τις θετικές πλευρές της ζωής. Κι εσύ (όπως κι εγώ) φαίνεται να τα έχεις καλά. Κι εγώ ξένη βρέθηκα εδώ, αλλά περνάω καλά. Αλίμονο αν σου φταίει ο εαυτός σου. Τότε σου φταίνε όλα!
ReplyDeleteΈτσι ακριβώς... θέλω να αλλάζω τακτικά τοποθεσίες, μ αρέσει να γνωρίζω διαφορετικά μέρη. Από μαθήτρια που ήμουν, θυμάμαι πως δεν ήθελα να μαι σ ένα μέρος κολλημένη... Έτσι παντρεύτηκα τον κατάλληλο άνθρωπο :))
ReplyDeleteΜε τη διαμονή μας στη Κατερίνη, γνώρισα και τη φίλη μας Ιφιγένεια, η οποία μου λείπει πολύ!! Καλημέρα σε όλους σας :*
Είσαι τυχερή λοιπόν γιατί βλέπεις πολλά μέρη και σου αρέσει! Χαίρομαι!
ReplyDeleteΤίποτα σ' Ελληνικό δε σου ήρθε μόνο το Σεντραλ Παρκ της Ν.Υ.;
ReplyDeleteμη σου πω τίποτα ανάρμοστο...
Α, να χαθείς!
Πόσο θάθελα να ήμουν εκεί (οχι στο Σ.Π)στο χιόνι (αλλά μέσα στο τζάκι)θα γινοταν της κολάσεως!
Καλά μαρή εγώ με το Σέντραλ Παρκ...Εσένα όμως τι σου ήρθε να σχολιάσεις σε ποστ 3 χρόνων παλιό;;; Μα δεν είναι παραμυθένιες εικόνες;;;
ReplyDelete