Να που είδα κι εγώ τα δέντρα σε διάφορους χρωματισμούς. Έπρεπε να πάρω τα όρη, τ' άγρια τα ψηλά βουνά για να δω κι εγώ τα δέντρα να αλλάζουν χρωματάκι. Λίγο αργά βέβαια για να έχουν τέτοιο χρώμα, θα περίμενα να είναι έτσι τον Νοέμβριο και τώρα να είναι χιονισμένα, αλλά δεν με πειράζει καθόλου. Το τοπίο ήταν καταπληκτικό. Στο Τρίκορφο Φωκίδος, στη μονή των παπαροκάδων, βρεθήκαμε την επόμενη μέρα από τα Χριστούγεννα. Μάλλον ήμουν η μόνη που διασκέδαζα τη διαδρομή, με 4 βαθμούς θερμοκρασία και μια ασταμάτητη βροχή. Ο ένας κρύωνε, ο άλλος πείναγε, ο άλλος φοβόταν το υψόμετρο, ο άλλος έλεγε ότι δεν έχει δει τίποτα από τη θέα γιατί οδηγά κι εγώ έβγαζα φωτογραφίες από το αυτοκίνητο ή όταν βγαίναμε, σε μια εκδρομή χωρίς συγκεκριμένο προορισμό. Ο αρχικός προορισμός ήταν η Νάυπακτος, αλλά θέλαμε να πάμε και κάπου εκεί κοντά. Πρόγραμμα δεν υπήρχε συγκεκριμένο, οπότε κάναμε πολλά χιλιόμετρα άσκοπα. Μάλλον ήμουν η μόνη που έβλεπα τη θετική πλευρά της βόλτας :-)))
χόρεψες ροκ;-)
ReplyDeleteΩραία είναι!
Η Deli της περιπέτειας!
ReplyDeleteΠάντως άξιζε-πολύ όμορφες φωτογραφίες!
Τα ελαφάκια τέλεια!
Φιλιά!
Witch όχι! Χόρεψα παπαρόκ! ;-)
ReplyDeleteΕλένη, Ευχαριστώ Ελένη. Τα ελαφάκια είναι μέσα στη μονή! Έχει πολλά ζώα!
καλά έκανες και είχες εσύ τη θετική διάθεση! τα ελάφια είναι από τα πιο όμορφα ζώα...
ReplyDeleteεμ τα χαμογελαστα ατομα σαν εσενα βλεπουν μισογεματο το ποτηρι.
ReplyDeleteκαι καλα εκανες και περασες ομορφα.
παντα τετοια κικιτσα.
σμουτς.
Με χαμόγελα να ναι γεμάτο το 9!
ReplyDeleteΝα σαι καλά, Κική, να χαίρεσαι τη ζωή όπως εσύ μόνο ξέρεις!
Σκρουτζ έτσι είμαι ως επί το πλήστον. Μα δεν είναι κουκλιά;;;
ReplyDeleteΑλίκη, πες τα!
Φιλιά!
Μαριώ, καλή χρονιά! Ευχαριστώ για τις ευχές! Να είσαι καλά και να μας ταξιδεύεις με τις φωτό και τα κείμενά σου!