Βρε, για δες τι σου βγήκε για τίτλος: Η δύση της επιστροφής. Δύση, δηλαδή, όταν επιστρέφεις... Αχ, ναι, δυστυχώς. Πάντα έτσι - το πρώτο μισό. Γιατί το έτερον ήμισυ είναι η ανατολή που προσδοκάς να (ξανα)ζήσεις. Οπότε ... νομίζω πως θα προτιμούσα το "Η επιστροφή της δύσης ", που μου ακούγεται πιο απλό και λιγότερο εναγώνιο! ( Όχι, δεν έχω πιει -γιατί;!;! )
Διονύση...κοίτα να δεις...(χαχα) Κυριολεκτικά, ήταν η δύση που είδα στην επιστροφή. Μεταφορικά, έδυε η επιστροφή μου. Οπότε ταίριαζε ο τίτλος και κυριολεκτικά και μεταφορικά! Εσύ το πήγες παραπέρα! Χαχα!
παντα καλοδεχουμενα τα ηλιοβασιλεματα!!!
ReplyDeleteχιλια μυρια να δουμε, την ιδια μαγεια θα νιωσουμε να μας ακουμπαει καθε φορα!
Σπάνια έχω την ευκαιρία να βλέπω ηλιοβασιλέματα live.
ReplyDeleteΣυμβαίνουν τέτοια πράγματα κι εμείς, που είμαστε;Χωμένοι μέσα στα τσιμέντα.
Υπέροχες.
Καλώς επέστρεψες! Ελπίζω η μητέρα σου να είναι καλύτερα.Όσο για τις φωτογραφίες σου, άκρως εντυπωσιακές!
ReplyDeleteΜάμα, το ίδιο παθαίνω κι εγώ...
ReplyDeleteΔεσποινάκι, υπομονή. Θα δεις και τέτοια ηλιοβασιλέματα..
Δημήτρη ευχαριστώ. Το "καλύτερα" είναι σχετικό. Εγώ γύρισα κουρέλι πάντως...
Κουρέλι...; Τα κουρέλια τραγουδάνε ακόμα!
ReplyDeleteΚουρέλι, ξεκουρέλι, την αίσθηση να πιάνεις ότι ωραίο συμβαίνει γύρω, δεν την χάνεις πάντως!
Καλό μήνα!
ομορφες οι φωτο σου οπως παντα.
ReplyDeleteφιλεναδα κρατα γερα.
σε καταλαβαινω...
φιλακια και μεγαλη αγκαλια
Με τέτοια ηλιοβασιλέματα στις βαλίτσες σου θα έχεις μια υπέροχη εβδομάδα !
ReplyDeleteΚαλη ημέρα !
καλό μήνα όμορφη!
ReplyDeleteKαλό μήνα Κική μου...
ReplyDeleteΚαι καλή μέρα....
Ελπίζω να είσαι καλύτερα σήμερα!!
Κωνσταντίνε, ευτυχώς που έχουμε κι αυτή την παρηγοριά (και άλλες) και ξεχνιόμαστε...
ReplyDeleteΑλίκη ευχαριστώ...το ξέρω ότι καταλαβαίνεις..
Καλώς την Ιφιγένεια! Καλή εβδομάδα και σε σένα!
Μάγισσα..σμααααααααααατς
Ξανθιά κόρη, θενκς. Καλύτερα είμαι...
ουαου........ε, ναι με τέτοιες φωτογραφίες σίγουρα έφτιαξες το πιο όμορφο καλοσώρισμα για το μηνα και την άνοιξη..
ReplyDeleteΗ τελευταία είναι υπέροχη!! Κρυφός φωτισμός στο βουνό!! Μαγικό!
ReplyDeleteΈναν καλύτερο μήνα σου εύχομαι!
ReplyDeleteΒρε, για δες τι σου βγήκε για τίτλος: Η δύση της επιστροφής. Δύση, δηλαδή, όταν επιστρέφεις... Αχ, ναι, δυστυχώς. Πάντα έτσι - το πρώτο μισό. Γιατί το έτερον ήμισυ είναι η ανατολή που προσδοκάς να (ξανα)ζήσεις.
ReplyDeleteΟπότε ... νομίζω πως θα προτιμούσα το "Η επιστροφή της δύσης ", που μου ακούγεται πιο απλό και λιγότερο εναγώνιο!
( Όχι, δεν έχω πιει -γιατί;!;! )
Αφού είχες κέφι να φωτογραφήσεις, τότε όλα είναι υπό έλεγχο!
ReplyDeleteRoadartist, ευχαριστώ!
ReplyDeleteΛαχανάκι, κι εμένα αγαπημένη μου αυτή.
Elie, επίσης!
Διονύση...κοίτα να δεις...(χαχα)
Κυριολεκτικά, ήταν η δύση που είδα στην επιστροφή.
Μεταφορικά, έδυε η επιστροφή μου. Οπότε ταίριαζε ο τίτλος και κυριολεκτικά και μεταφορικά!
Εσύ το πήγες παραπέρα! Χαχα!
Χουανίτα, ευτυχώς που έχουμε κι αυτό!