Σας αφήνω στα γαλαζοπράσινα νερά του Ιονίου και του πόρτο Λιμνιώνα και φεύγω για 2-3 μέρες για Αθήνα και Πάτρα. Το pc θα το έχω όμως μαζί μου και θα τα λέμε....
Στο επόμενο ποστ περί Λιμνιώνα, θα σας πω τι αρνητικό βρήκα στην περιοχή. Για την ώρα, ψάξτε το εσείς στις φωτό. Φαίνεται σε κάποιες. Τεστάκι...;-)
καλησπερα Κικη!
ReplyDeleteΠολυ ομορφες φωτο (εκτος απο αυτο το "κατασκευασμα" με τα καλαμια, δεν ξερω αν εννοεις αυτο)
καλο βραδυ!
Yperoxes.San pinakas zwgrafikis
ReplyDeleteΣτο Λιμνιώνα δεν είναι που είχε γίνει εκείνο το φοβερό ατύχημα ή τα μπερδεύω; Φαίνεται πάντως εκπληκτικά όμορφο μέρος, τόσες φορές έχω έρθει στη Ζάκυνθο, κι όμως δεν έχω πάει ποτέ, μάλλον γιατί μου 'χουν πει ότι σε ορισμένα σημεία είναι πολύ απότομος (κάθετος) ο δρόμος (εξακολουθώ να ελπίζω ότι δεν τον μπερδεύω με άλλο μέρος).
ReplyDeleteΓενικότερα η Ζάκυνθος έχει τη γοητευτική ιδιαιτερότητα να "εξαπατά" τον επισκέπτη: μ' όλες αυτές τις αμμουδερές -και εύκολα προσβάσιμες - παραλίες της, τα δέντρα να φτάνουν μέχρι τη θάλασσα κλπ κλπ δίνει την είκονα ενός φιλειρηνικού μεσογειακού τοπίου. Κι όμως, αν πας λίγο παραπάνω, το τοπίο είναι τόσο άγριο, απότομο κι απόκρημνο, που σου κόβει την ανάσα (κι αν έχεις και μιαν ελαφρά υψοφοβία, όπως εγώ, σου κόβει και τα γόνατα, και τα ήπατα, κι ότι άλλο θες!).
Υ.Γ. Σε παλαιότερο ποστ είδα ότι σε ρωτούσαν πώς βάζεις κείμενο ανάμεσα στις φωτογραφίες. Θα ήταν υπερβολή να σου ζητήσω να μου πεις κι εμένα; Ταλαιπωρούμαι με τον blogger και άκρη δεν βγάζω :-(
Αχ!!!!Αυτό είναι το Ιόνιο!
ReplyDeleteΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ!
Η δυτική πλευρά της Ζακύνθου, απλώς δεν παίζεται, χαίρεσαι να οδηγείς!
ReplyDeleteΑρνητικό, εννοείς τα μπετουδάκια που έριξαν; Μάλλον...
θα συμφωνησω με τον αντωνη...
ReplyDeleteΠολύ ωραίες φωτογραφίες ! Περιμένω όμως και την συνέχεια !
ReplyDeleteΠολύ ωραίες φωτογραφίες ! Περιμένω όμως και την συνέχεια !
ReplyDeleteΠολύ ωραίες φωτογραφίες ! Περιμένω όμως και την συνέχεια !
ReplyDeleteΚαλώς να πας, καλώς να 'ρθείς.
ReplyDeleteΤο ωραίο είναι το καλυβάκι.΄Το άσχημο, το τοπίο που δε δένει καθόλου. Το πέτυχα; :-))
ReplyDeleteΦιλιά. Ελπίζω να φέρεις καλούδια από Αθήνα και Πάτρα. Καλούδια ψυχής, λέω.
Καλησπέρα από Αθήνα!
ReplyDeleteΑντώνη, όχι. Το σπιτάκι έδενε με το περιβάλλον. Το τσιμεντάρισμα των βράχων δε μου άρεσε, που αν δεν το είχαν κάνει βέβαια δε θα μπορούσαμε να πατησουμε σε ορισμένα σημεία. Αλλά φαίνεται άσχημο...
Αγγελικούλα, θενκς! Ελπίζω να είσαι καλά.
Μαρία, η βορειοδυτική πλευρά είναι όπως την περιγράφεις. Το ατύχημα που είχε συμβεί εμ το κοριτσάκι είχε γίνει στο πόρτο Ρόξα (δίπλα δηλαδή από τον Λιμνιώνα) και είναι ακι ένας λόγος που δεν είχα πάει εκεί για χρόνια. Μου προκαλούσε φόβο και δέος. Ειδικά το χειμώνα!
Για το κείμενο θα στα πω με μειλ. Φαινεται το μειλ σου στο προφίλ του μπλογκ σου; Αν όχι, γράψε μου στο δικό μου ιμέιλ και θα σου γράψω.
Δώρα, ΑΚΡΙΒΏΣ!
Κωνσταντίνε, με νιώθεις! Φαίνεται στην 4η φωτό...
Μάμα, φιλιά!
Ιφιγένεια, θα υπάρξει συνέχεια σύντομα!
Ελι, ευχαριστώ!
Διονύση τσου! Χαχα! Φιλιά από Αθήνα!
Από καταπάτηση προφανώς προέκυψε η "παραφωνία"...
ReplyDeleteΤο είχα δει από χθες...
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Τι εννοείς καταπάτηση;
ReplyDeleteΦιλιά!
Θέλω να δω τη θαλασσίτσα!!
ReplyDeleteΚαι λίγο ήλιο επιτέλους!!
CrazyTourist2
Κι εγώ!!!
ReplyDeletehi!καινούρια στην παρέα αλλά δε μπόρεσα να αντισταθω να αφήσω ένα σχολιο για το Λιμνιώνα.. Ημουνα Ζακυνθο το καλοκαίρι και αυτό το μέρος το ερωτεύτηκα είναι απίστευτο.. όλα τα τοπί αστη ζάκυνθο βέβαια είναι όλα τα λεφτά αλλά ο λιμνιώνας απλά δεν παίζεται 10 μέρες και τις 3 τις περάσαμε εκεί..σ'ευχαριστούμε λοιπόν για τις ωραίες φωτογραφίες με ή χωρίς "παραφωνίες"
ReplyDeleteΚαλώς την πριντσιπέσα! Αμ εγώ που δεν είχα πάει ποτέ!!! 20 χρόνια εδώ!!!
ReplyDelete