ζηλεψε το φεγγαρι το χρωμα του ηλιου και του ζητησε μια σταλα πηρε το χρυσο και το χαρισε στα νερα και λουστηκαν στο χρωμα του. πηρε χρωμα απο τα συννεφα και τοβαλε στα μαλλια του. ελαμψε σαν αλλος ηλιος και σαν συννεφο. Π Α Ν Ε Μ Ο Ρ Φ Ε Σ !!!!
Μία πανσέληνος, όσο συννεφιασμένη κι άν είναι, είναι πάντα μία πανσέληνος... Σταθερή ποιότητα. Μή πώ δηλαδή ότι είναι και πιό ωραία με τα συννεφάκια γύρω γύρω!
Καλά που ήρθα απο 'δω και πήρα χαμπάρι πως είχαμε πανσέληνο!! Που θα 'βλεπα όμως τετοια παιχνιδίσματα πίσω απ'τα σύννεφα και τέτοια καθρεφτίσματα ? Το πολύ-πολύ καμια φετα φεγγαρι πίσω απ'τις κεραίες. Να'σαι κάλα Κικίτσα !
Κική μου!
ReplyDeleteΤι μαγεία!
"Την αφρουρητη νυχτια πηρανε θυμησες
Μαβιες
Κοκκινες
Κιτρινες
Τ'ανοιχτα μπρατσα της γεμισανε υπνο
Τα ξεκουραστα μαλλια της ανεμο
Τα ματια της σιωπη".
Φιλιά και καλή σου μέρα!
Υ Π Ε Ρ Ο Χ Ε Σ!!!
ReplyDeleteΔεν έχω λόγια.Την καλημέρα μου
ααααααααααααααααααα η τελευταίαααααααααααααααααα αααααααααααααααααααα (η ομορφιά που πληγώνει!)
ReplyDeleteζηλεψε το φεγγαρι το χρωμα του ηλιου και του ζητησε μια σταλα
ReplyDeleteπηρε το χρυσο και το χαρισε στα νερα και λουστηκαν στο χρωμα του.
πηρε χρωμα απο τα συννεφα και τοβαλε στα μαλλια του. ελαμψε σαν αλλος ηλιος και σαν συννεφο.
Π Α Ν Ε Μ Ο Ρ Φ Ε Σ !!!!
Μία πανσέληνος, όσο συννεφιασμένη κι άν είναι, είναι πάντα μία πανσέληνος... Σταθερή ποιότητα. Μή πώ δηλαδή ότι είναι και πιό ωραία με τα συννεφάκια γύρω γύρω!
ReplyDeleteMareld, ποιήτρια μακρινή, καλή σου μέρα!
ReplyDeleteRain, καλώς την κι ας μην έχω αδυναμία στη βροχή! Χαχα! Ευχαριστώ!!!
Ηλιογράφε καλέ μου! Φωνάζεις και με έφερες από την κουζίνα! Κι εμένα η τελευταάι μου αρέσει!
Αλικάκι, ποιήτρια του Ναυπλίου, ευχαριστώ! Φιλιά!
Κωνσταντίνε μερσί! Κι εμένα οι συννεφιασμένες μου αρέσουν!
Καλά που ήρθα απο 'δω και πήρα
ReplyDeleteχαμπάρι πως είχαμε πανσέληνο!!
Που θα 'βλεπα όμως τετοια παιχνιδίσματα πίσω απ'τα σύννεφα
και τέτοια καθρεφτίσματα ?
Το πολύ-πολύ καμια φετα φεγγαρι πίσω απ'τις κεραίες.
Να'σαι κάλα Κικίτσα !
εγώ εδώ ετσι την είδα..με συννεφάκια...πολύ όμορφες :)
ReplyDeleteΚική μου!
ReplyDeleteΠέρασα να ακούσω λίγο
την ανάσα της Θάλασσας
κάτω από του
Φεγγαριού το χάδι..
Φιλάκια και καλή σου νύχτα!
@ Κική, τι θαυμάσιες λήψεις! Και ταίριασαν υπέροχα με την ποίηση του Ελύτη, που μάς θύμισε η Mareld!!!
ReplyDeleteΕύγε Σας!!!!!!!!!!!!!!
Άκουα, ε, την είδες εδώ virtually! Κάτι είναι κι αυτό! Ευχαριστώ!
ReplyDeleteΚουκ, το ίδιο βλέπαμε :-p
Μάρελντ, μπαίνεις, παίρνεις μια τζουρίτσα Ζάκυνθο και φεύγεις. Πλάκα έχει :-))) Καληνύχτα!
Π.Κ. Ευχαριστούμε!
Πώς τις έβγαλες? Με φλας και τρίποδα? Πολύ όμορφες!
ReplyDeleteJuanita, όχι με φλας. Έπαψα να χρησιμοποιώ τη νύχτα φλας. Χωρίς τρίποδο αλλά την ακούμπησα πάνω σε ένα πεζούλι. Ευχαριστώ!
ReplyDelete