Ζήλεψα από τις πολύ καλές φωτογραφίες του διαδυκτιακού μου φίλου Δημήτρη και έβαλα ποστ με θέμα ανθρώπους. Δυσκολεύομαι να φωτογραφίζω ανθρώπους, γιατί νιώθω σαν να τους κλέβω προσωπικές στιγμές. Τράβηξα τις φωτό αυτές εδώ και δύο βδομάδες. Αρχικά θόλωσα τα πρόσωπά τους για να μην αναγνωρίζονται, αλλά τελικά παρασύρθηκα και απλά τις έκανα ασπρόμαυρες...
Υπέροχες φωτογραφίες, ιδιαίτερα η πρώτη, η τέταρτη και η τελευταία! Πολύ καλή η επιλογή σου να τις κάνεις ασπρόμαυρες, η έλλειψη χρώματος πιστεύω οτι αρμόζει καλύτερα στις φωτογραφίες που απεικονίζουν ανθρώπινες στιγμές, τους προσδίδει μια πιο συμπαγή,¨ταξιδιάρικη¨ και ¨ενδόμυχη¨ όψη, άσε που κατευνάζει και τις... ντροπές! Εύγε!
ReplyDeleteκάποτε κάποιοι ιθαγενείς δεν θέλανε να τους φωτογραφίζουν γιατί πιστεύανε ότι αυτό το μαύρο κουτι τους έκλεβε την ζωή. Αισθάνομαι το ίδιο με σένα όσο αφορά την φωτό ανθρώπων. Σε αυτή τη σειρά όμως φαίνεται να ξεπέρασες το πρόβλημα με πολύ όμοργα αποτελέσματα
ReplyDeleteThis comment has been removed by the author.
ReplyDeleteναι, την έκανα τη βλακεία μου: μπερδεύτηκα απο το template και από το θέμα, και νόμιζα πως ήσουν άλλη φίλη.
ReplyDeleteόμως, αν βγάλεις το όνομα, όλα τα υπόλοιπα που είχα γράψει, ισχύουν, ακριβώς ως είχαν:
μ' αρέσουν πολύ :))
φιλιά κοπέλα μου και να 'στε πάντα καλά :))
(μια φορά να μη γινω ρεζίλι, δεν μπορεί να υπάρξει;
κι όχι τίποτα αλλο, ειμαι και καινούρια εδώ :))
orees , kai poli ATHINAIKES! ;-)
ReplyDeleteναι, καλύτερα ασπρόμαυρες..
ReplyDeleteΔημήτρη, είπαμε ζήλεψα! Οπότε ασπρόμαυρες, που κι εγώ πιστεύω ότι δίνουν άλλη αίσθηση στις φωτό που απεικονίζουν άνθρωπο.
ReplyDeleteΕυχαριστώ
(έχει να φωτογραφηθεί τουρίστας το καλοκαίρι....)
Βαγγέλη την ψυχή! Την ψυχή νομίζω φοβόντουσαν μην τους κλέψει η μηχανή! Δύσκολο να φωτογραφίζεις ανθρώπους και ντρέπομαι ομολογώ ολίγον όταν το κάνω...
Ευχαριστώ!
Μαριλένα μου...χαχα! Γι΄αυτό έλεγες ότι προκαλούν γέλια τα γραπτά σου; Χαχα! Δεν πειράζει καλή μου κι αν έκανες λάθος! Έλα να σε τρατάρουμε κατιτίς. Ένα ηλιοβασίλεμα, μια αντολή...κάτι! Ευχαριστώ!
Γιάννη ευχαριστώ!
(πστ...σκύψε να μην ακούσουν...από Αθήνα είναι...)
Μαγισσούλα, με το μαγικό ραβδί γίνονται ασπρόμαυρες!
m aresoun oi allages!
ReplyDeleteγι' αυτό και για άλλα πολλά: έχω κάνει καριέρα σε τετοια, τι νομιζεις; :)))
ReplyDeleteευχαριστώ πολύ για το κέρασμα, το παίρνω και καθομαι να το απολαύσω :)
Natassa, :-)))
ReplyDeleteΜαριλένα :-)))
Τελικά η αποτύπωση της καθημερινότητας μπορεί να γίνει όντως απολαυστική και γοητευτική. Πολύ καλές φωτογραφίες!
ReplyDeleteΠάντα μού άρεσαν τέτοιου είδους φωτό. Πάντα εστίαζα στα πρόσωπα, έστω κι αν δε φωτογράφιζα.
ReplyDeleteΤο Πρόσωπο είναι και σπαθί και καθρέφτης! Γι' αυτό και απεχθάνομαι τη μάσκα...
Γενικά δεν μου αρέσουν οι ασπρόμαυρες φωτογραφίες, αλλά αυτές είναι πολύ όμορφες και πολύ εκφραστικές - ακόμα και όταν δεν φαίνονται τα πρόσωπα!
ReplyDeleteUnclescrooge, Σοφία, καλωσήρθατε!
ReplyDeleteΕυχαριστώ για τα σχόλια!
Π.Κ. ευχαριστώ!