Ανατολή στα σύννεφα

Πάνω από το μπαμπακερό το γκρίζο θα ξεπεταχτώ για άλλη μια φορά. Ήσυχα και απαλά. Ακόμα όλοι κοιμούνται...

Ζωγραφίζω το ξεκίνημα της μέρας, πάνω σε ροζ καμβά.

Παίρνω χρώμα πορτοκαλί. Κάνω στην άκρη τα σύννεφα, χύνω το χρώμα με δύναμη στον ουρανό.

Λίγο ακόμα. Ανοίγω τις συννεφένιες πόρτες διάπλατα. Ήρθε η ώρα να βγω.

Δανείζω το φως μου σε όλα τα πλάσματα ετούτης της γης. Το δίνω απλόχερα και σε τούτα τα λιόφυτα. Να χρυσίσουν και να δανειστούν την ομορφιά μου.
Ήλιος. Φως. Ζωοδότης αέναος.
Καλημέρα!