Tuesday, January 24, 2012

Παράθυρο με θέα!


Update: Επειδή έχω μια υποψία, διευκρινίζω, ότι αυτό που βλέπετε, είναι η ανατολή πάνω στο τζάμι του παραθύρου!

Wednesday, January 18, 2012

Ακόμα πρωί

Είπαμε: έβγαλα πολλές φωτό εκείνο το πρωί!





Monday, January 16, 2012

Πρωινές σκέψεις

Αχ...να κάνω την πρωινή μου βόλτα...Άντε πάλι εγώ και οι σκέψεις μου...Μέχρι πριν λίγο καιρό, σ΄αυτή την καθημερινή βόλτα, σκεφτόμουν πού θα πάμε με τη Σούλα το καλοκαίρι, τι θα κάνουμε τα Χριστούγεννα, τι θα πάρουμε με το δώρο Πάσχα...Τους τελευταίους μήνες, σκέφτομαι πώς θα πληρώσω το χαράτσι της ΔΕΗ, πώς θα πληρώσω το χαράτσι της έκτακτης εισφοράς και πώς θα αποπληρώσω τα δάνεια και τις κάρτες...


Και της το 'λεγα...Σουλίτσα μην ξανοίγεσαιιιιι! Δεν είναι τσάμπα τα δάνειαααα! Πώς θα τα πληρώσουμε...;
-Μην ανησυχείς Μήτσο μου- μού 'λεγε. Όλα καλά θα πάνε! Θα δεις!
Πάρτα τώρα να 'χεις κυρία Σούλα....Πώς θα πληρώσω εγώ τις διακοπές στη Μύκονο; Διακοποδάνειο μου ήθελες...Πάρε τώρα να ΄χεις!


Αμ για το αυτοκίνητο; Σάμπως δεν της το είπα;
-Άσε βρε Σούλα μου τα αυτοκίνητα μεγάλου κυβισμού και κοίτα να πάρουμε κανένα μικρό και οικονομικό! Θα μας γδάρει η εφορία με αυτό!
-Δεν ξέρεις εσύ Μήτσο μου! Η κυβέρνηση υποσχέθηκε ότι θα τα πάρουμε  χωρίς φόρο ταξινόμησης! Τσάμπα θα μας έρθει! Είναι δυνατόν να έχει η Κούλα από πάνω μας κι εμείς να μην έχουμε;
-Η Κούλα Σούλα μου έχει εργοστάσιο. Δεν είναι μεροκαματιάρα σαν εμάς!
Πάρε μετά τα τέλη κυκλοφορίας με δώρο το ξυραφάκι. Μεγάλου κυβισμού δεν ήθελες; Ούτε να το πουλήσω δεν μπορώ τώρα...


Αμί το άλλο;
-Να αγοράσουμε διαμέρισμα Μήτσο μου! Οι από κάτω αγόρασαν!
-Και τι είναι το διαμέρισμα ρε Σούλα να το αγοράσουμε; Φυστίκια Αιγίνης; Ξέρεις πόσα λεφτά θέλουμε;
-Ε θα πάρουμε δάνειο Μήτσο μου!
-Δάνειο για το ΄να, δάνειο για τ' άλλο...Πώς θα τα πληρώνουμε δε μου λες...
-Έχει ο Θεός Μήτσο μου!
-Ο Θεός έχει Σούλα! ΕΜΕΙΣ δεν έχουμε!
Πλήρωνε τώρα το δάνειο ΚΑΙ για το διαμέρισμα...


Εκείνο όμως που σκέφτομαι συνέχεια, είναι το εξής: Εγώ, μεροκαματιάρης άνθρωπος με τρεις κι εξήντα, κάθε φορά που πήγαινα στην τράπεζα να ζητήσω δάνειο, κανένας δεν μου το αρνήθηκε. Δάνειο θέλετε κύριε; Πάρτε! Με ένα χαμόγελο ΝΑ με εξυπηρετούσαν και να τα δάνεια και να τα επιτόκια και να οι κάρτες και να οι τράπεζες να με ξυπνάνε κάθε μεσημέρι. Δεν ήξεραν ότι εγώ δεν μπορώ να τα βγάλω πέρα με 3-4 δάνεια; Γιατί κανένας δεν με σταμάτησε; Γιατί συνέχισαν να μου δίνουν δάνεια;
Κι εκείνες οι διαφημίσεις; "Πάρτε δάνειο, πάρτε κάρτες, πάρε κόσμε" με ένα χαμογελαστό πελάτη να δείχνουν συνέχεια. Εγώ στην τράπεζα που πάω για να πληρώσω τα δάνεια, δεν βλέπω κανέναν χαμογελαστό να πληρώνει. Όλοι κατσούφηδες και μουτρωμένοι είναι...Μας δούλευαν κανονικά κι εμείς τσιμπούσαμε οι μ@λ@κες...


Άσε που όταν τα έπαιρνα αυτά τα δάνεια, μπορούσα να τα πληρώνω κουτσά στραβά με κείνα που έπαιρνα τότε. Δεν μου είπε κανένας  "ξέρεις κύριος...θα πάρεις μεν τα δάνεια, αλλά εγώ, θα σου κουτσουρέψω το μισθό και δεν θα ΄χεις ούτε για τσιγάρα. Επίσης, θα απολύσω τη γυναίκα σου και μελλοντικά κι εσένα". Το είπε κανείς; Δεν το είπε!
Πώς; Δεν το ήξεραν πριν 2 χρόνια ότι θα γίνει αυτό; Έεεεελαααα!!! Σώωωωπααααα! Βρε μας δουλεύουνε σου λέωωωω! Ψιλό γαζί κα-νο-νι-κά!

Γι' αυτό, κάθε μέρα που αχάραγο ξεκινάει αυτή η βόλτα και τελειώνει όταν έχει πια ανατείλει ο ήλιος, αναρωτιέμαι το ίδιο πράγμα: εγώ πρέπει να φουντάρω στη θάλασσα με όλα αυτά που σκέφτομαι πως έχω πάθει, ή να τους φουντάρουμε όλους αυτούς μαζί στη θέση που μας φέρανε; Ε;

(ελπίζω να με συγχωρέσει ο κυριούλης που του 'κλεψα τόσες στιγμές από τη βόλτα του....)

Thursday, January 12, 2012

Μήπως;

Όσο κι αν θέλουν να μας πρήζουν κάθε μέρα με τα νέα στην τιβί....Όσο κι αν έχουμε μείνει ταπί και ψύχραιμοι από τα συνεχόμενα χαράτσια...Όσο κι αν φεύγουν από πάνω μας τα λεφτά σαν φύλλα φυλλοβόλου δέντρου...


Όσο κι αν το ξεροκέφαλό τους είναι πιο ξερό κι από τους κορμούς των γέρικων δέντρων...


Όσο κι αν θέλουν να μας πείσουν ότι έχουν έρθει τα πάνω κάτω...




Όσο κι αν μας έχουν τσαλαπατήσει την παιδική μας αθωότητα και δεν πιστεύουμε κανέναν, όσο κι αν θέλουν να μας στερήσουν την ελπίδα...


...ο ήλιος δεν θα πάψει πάψει (ελπίζω) να ανατέλει...



Και παρόλο που όντως έχουν έρθει τα πάνω κάτω....



Μήπως...; Μήπως λέω είναι όλοι για τα σίδερα;


Μήπως να τους βάλουμε σε ένα καρότσι και να τους φουντάρουμε στη θάλασσα; Ε; Τι λέτε; Δεν είναι καλή ιδέα;


Αφιερωμένο στους φίλους που τους αρέσουν οι φωτό με ιστορίες! ;-)

Wednesday, January 11, 2012

Πρωινή παλέτα

Είναι μερικές μέρες που σε προκαλούν από το πρωί. Μπορεί να ήταν μια Τσαγκαροδευτέρα η προχτεσινή Δευτέρα, μπορεί να είχαν τελειώσει οι διακοπές και να ξαναρχίζαμε δουλειά, αλλά αυτή η μέρα, άρχιζε με τον καλύτερο τρόπο. Χρώματα, πινελιές, αποχρώσεις...Είχε κέφια. Και μετά απο πολύ καιρό, αφού φωτογράφησα τις παρακάτω φωτό από το δωμάτιο του υιού, κατέβηκα στην παραλία και τράβηξα πολλές φωτό που θα ακολουθήσουν τις επόμενες μέρες...Τι ωραίο πρωινό!







Monday, January 09, 2012

Ας το πούμε ποτάμι!

Ποτάμια στη Ζάκυνθο δεν υπάρχουν. Μόνο κάτι ποτάμια-μαϊμού!




Tuesday, January 03, 2012

Καλή χρονιά με τις πρώτες ηλιόλουστες φωτό του 2012

Καλή χρονιά εύχομαι σε όλους! Το 2012 έκανε την εμφάνισή του μια ηλιόλουστη μέρα. Εξίσου ηλιόλουστη ήταν και η χτεσινή και μια βόλτα στην παραλία ήταν ό,τι έπρεπε. Απαραίτητο "όπλο", η μηχανή. Όλο και κάτι ενδιαφέρον θα έβλεπα! Απλές εικόνες, αγαπημένες, νοσταλγικές! Καλή χρονιά σε  όλους εύχομαι. Να έχουμε μια χρονιά γεμάτη υγεία, χαρά και ηρεμία!