Μια βουτιά θέλω να κάνω, μια βουτιά. Αλλά σαν λίγο ψηλά μου πέφτει. "Φοβηχτερό" που έλεγε η κόρη μου. Από δω και πέρα σου επιτρέπουμε να βάζεις θαλασσινές φωτό.Μετράνε αντίστροφα οι μέρες για τις διακοπές :)
Ξέρω τι επιχειρείς: Να τρελάνεις τον κόσμο με μικρές μικρές δόσεις φυσικής ωραιότητας απ' τις πατρίδες της γης, όπου πέρασες. Παρά του ότι πάντα εμείς στο Τζάντε μας κλαιγόμαστε για τα κακώς κείμενα, αυτό το θελκτικό μπλε του Ναυαγίου μπορεί και διασώζει τα πράγματα και μάς εκπροσωπεί επάξια διεθνώς. Εύγε σου!!!
Αμο, σε λίγες μέρες θα βάλω την εξέδρα από όπου πήρα τις φωτό για να καταλάβεις πόσο ψηλά είναι και το μέγεθος της μούρλιας όσων φωτογραφίζουν από κει... Ξέρεις πόσο καιρό περιμένω να βάλω καλοκαιρινές φωτό;;; Αλλά σας λυπόμουν καημενούλια! Τώρα όμως με το νέο μηχάνημα, θα είμαι ανελέητη.... :-)
Γιάννη, ζητώ ταπεινά συγγνώμη που σας αναστατώνω στη δουλειά! ;-)
Τασσούλα, ομολογώ ότι δεν το κάνω από κακία, χαχα!
thanx deli, εμένα πάντως΄, που θέλω να δείρω as usual, μ' εφτιαξες :)
ReplyDeleteΚαλημέρα sweetheart!
ReplyDeleteχεχε, έβγαλα που λες φωτό τις καραμέλες που σου έλεγα, ήταν μια απρόσμενη αποτυχία indeed :P
ReplyDeleteτρόμαξα να βρω 1 ευπροσήγορη από ένα σύνολο 15 :(
Xaxa!
ReplyDeleteΦοβερό γαλάζιο. Μερσί!
ReplyDeleteΚαλώς την Kyralina :-)
ReplyDeleteο καλύτερος τρόπος να με κάνεις δυστυχισμένη, που δεν μπορώ να χαθώ σ' αυτό ακριβώς το μπλε...
ReplyDeleteόχι άλλο, σαδίστρια!
τα φιλιά μου
Σώπα, αύριο που θα έχει καταιγίδα στο νησί, θα σας βάλω τέτοιες φωτό να μη σας πιάνει μελαγχολία...
ReplyDeleteΜια βουτιά θέλω να κάνω, μια βουτιά.
ReplyDeleteΑλλά σαν λίγο ψηλά μου πέφτει. "Φοβηχτερό" που έλεγε η κόρη μου.
Από δω και πέρα σου επιτρέπουμε να βάζεις θαλασσινές φωτό.Μετράνε αντίστροφα οι μέρες για τις διακοπές :)
Καλή βδομάδα Κική.
ReplyDeleteΓια τις φωτογραφίες τι να πω... από το γραφειο; Άστο...
Να μας ξεκάνεις θές???
ReplyDeleteΜια το Ροτενμπουργκ, μια το ναυαγιο....
μια καταιγίδα θέλω να ρθει να ουρλιάξει, ονειρομαγειρέματα:)
ReplyDeleteτέλειες!
αυτες τις κλεβω..χωρις να ρωτησω..τς!!
ReplyDeleteΞέρω τι επιχειρείς: Να τρελάνεις τον κόσμο με μικρές μικρές δόσεις φυσικής ωραιότητας απ' τις πατρίδες της γης, όπου πέρασες. Παρά του ότι πάντα εμείς στο Τζάντε μας κλαιγόμαστε για τα κακώς κείμενα, αυτό το θελκτικό μπλε του Ναυαγίου μπορεί και διασώζει τα πράγματα και μάς εκπροσωπεί επάξια διεθνώς. Εύγε σου!!!
ReplyDeleteΑμο, σε λίγες μέρες θα βάλω την εξέδρα από όπου πήρα τις φωτό για να καταλάβεις πόσο ψηλά είναι και το μέγεθος της μούρλιας όσων φωτογραφίζουν από κει... Ξέρεις πόσο καιρό περιμένω να βάλω καλοκαιρινές φωτό;;; Αλλά σας λυπόμουν καημενούλια! Τώρα όμως με το νέο μηχάνημα, θα είμαι ανελέητη.... :-)
ReplyDeleteΓιάννη, ζητώ ταπεινά συγγνώμη που σας αναστατώνω στη δουλειά! ;-)
Τασσούλα, ομολογώ ότι δεν το κάνω από κακία, χαχα!
Κυρία Μαριό, τι σας έκανα καλέ; Σύννεφα μαζεύτηκαν ήδη!
Φεγγαράκι, και πολύ καλά κάνεις...
Π. Παναγιώτη, με τιμά η παρουσία σου εδώ. Τον τόπο που με φιλοξενεί, τον αγαπώ παρόλα τα στραβά του. Τα ωραία του πρέπει να τα δείχνουμε...
Εεεεε και με πιάσει του μουρλοπατρινό μου και αρχίσω να ποστάρω σκουπίδια και ποντίκια.... Χαθήκατε! χαχαχαχα!
Τ έ λ ε ι ε ς ! ! !
ReplyDeleteΑχ Αρχοντία δε σε πρόλαβα! Ευχαριστώ!
ReplyDeleteεγώ να βουτήξω θέλω απο κει
ReplyDeleteμούσκεμα οι φωτογραφίες σου
όλο δροσιά
:-)
Ευχαριστώ Στέφανε. Περιμένουμε να ξεκινήσεις πάλι!
ReplyDeleteΚαλή Εβδομάδα να έχουμε!
ReplyDeleteThanks Juanita!
ReplyDeleteΚαλοκαίρι, ε? Μακάρι... εδώ πάλι βρέχει. Και αύριο τα ίδια, λέει...
ReplyDeleteΣιγά μην έχουμε καλοκαίρι elie μου. Απο το μεσημέρι και μετά έχει πολύ αέρα και το πάει για βροχή. Αύριο περιμένουμε καταιγίδα...κλαψ...
ReplyDeleteΑπίθανο γαλάζιο, ειδικά στην πρώτη το σκούρο με το φωτεινό και οι αναλογίες τους είναι άψογες!
ReplyDeleteΠάει... φύγαμε... καλοκαίριασε...
Αχ δε θέλει να καλοκαιριάσει βρε Κωσταντίνε!
ReplyDeleteΕυχαριστώ! Αυτές τραβήχτηκαν με την canon την πρωοτομαγιά!
ΤΕΛΕΙΕΣ!!!
ReplyDeleteThanks! Σου εστειλα τη φωτό!
ReplyDelete