Thursday, October 16, 2008

Πανσέληνος

Φεύγω απ' το σπίτι και βλέπω αυτή την εικόνα...

Μα μπορείς να δεις αυτή την εικόνα και να μη σταματήσεις να φωτογραφίσεις; Ευτυχώς είχα στην τσάντα το μικρό τρίποδο. Μα έλα που βιαζόμουνα να φύγω γιατί είχα πρόβα! Φυσικά τράβηξα μερικές παρόλη τη βιασύνη μου. Έλα που εκεί που πήγα είχα το μυαλό μου στο φεγγάρι! Κάθε τρεις και λίγο έκανα μερικά βήματα πίσω για να δω αν ανέβηκε αρκετά ψηλά. Κάποια στιγμή, βρέθηκε στο σημείο που ήθελα. Και τώρα; Τι κάνουμε τώρα; Πως θα βγάλω φωτό με τόσο κόσμο; Άσε που θα με περάσουν για τρελή να πω "συγγνώμη, μια στιγμή έρχομαι"... Άσε που είχα και τεχνικά προβλήματα: που θα βάλω το τρίποδο;
Ε ας με περάσουν για τρελή...




Και τι έκανα πια και με περάσανε για τρελή; Βρήκα ένα κάδο ανακύκλωσης, τον έσυρα μέχρι το σημείο που ήθελα (ευτυχώς ήταν άδειος), έστησα πάνω το τρίποδο και τράβηξα μερικές φωτό. Όλα αυτά υπό τα βλέμματα όλου του χορευτικού οι οποίοι με κοίταζαν σαν εξωγήινη. Κάποια στιγμή άκουσα: "Κική, είσαι καλα"; (δεν ξέρουν βλέπετε τη λόξα με τη φωτογραφία).
-Μια χαρά! Συνεχίστε και μην ενοχλείστε! Σε δυο λεπτά έρχομαι!
Ορίστε. Τόσο περίεργο πια; Πήρα τον κάδο, τον έσυρα πάλι στη θέση του ενώ οι άλλοι με περίμεναν και με κοίταζαν σαν ούφο με σκούφο. Τα βλέμμετά τους ακολουθούσαν την πορεία των βημάτων μου. Το κερασάκι: Ακούω το εξής:
-Κική είσαι καλά; Με αντιλαμβάνεσαι; Ένα δύο, ένα δύο. Με λαμβάνεις; Τι έπαθες και πας βόλτα τους κάδους;
-Μια χαρά είμαι; Ενόχλησα κανέναν; Έχετε κάποιο πρόβλημα; Απλώς έλειψα μερικά λεπτά.
Μάλλον τους έκοψα τη φόρα για περισσότερες ερωτήσεις και συνεχίσαμε την πρόβα.
Α...άκουσα κι αυτό:
-Να βάζεις μικρή ταχύτητα... (μάλλον είδε ότι τραβούσα το φεγγάρι).
Ναι ρε μεγάλε...εσένα περίμενα να μου το πεις...
Α ρε τι τραβάει ο άνθρωπος έτσι και πει να τραβήξει μπροστά σε κόσμο.... Α ρε τι τραβάμε για την τέχνη....

14 comments:

  1. χαχαχαχαχα, σιγα που δεν θα τραβαγες!!!

    (και τα τριποδα στην τσαντα, γουσταρω οργανωση)

    Ειναι πολυ πιο ωραια τα ποστακια με λογια μαζι. Εχεις εναν τροπο γραφης που βγαζει πολυ γελιο (δεν λεω τι μου θυμιζει, για να μην το παρεις και πολυ πανω σου)

    Καλο βραδυ!

    και προσοχη με τους καδους.

    ReplyDelete
  2. Άσε Αντώνη...Προτίμησα να τραβήξω και να γίνω ρεντίκολο, παρά να μην τραβηξω καθόλου. Πότε θα ξαναήμουν εγώ εκεί μέσα, τέτοια ώρα, με πανσέληνο και να κάθεται το φεγγάρι εκεί που θέλω; Πρέπει να αδράχνουμε τις ευκαιρίες.
    Όχι. Να μη μου πεις ποιον θυμίζω γιατί δε θέλω να θυμίζω κανέναν. Δεν το επιδιώκω άλλωστε. :-)
    Ξέρω ότι είναι πιο ευχάριστα τα ποστ με λόγια μαζί με τις φωτό, αλλά δεν προλαβαίνω πάντα. Σήμερα είχα περιπέτεια πάλι να περιγράψω γιατί πήγα πάλι για εξερεύνηση, αλλά δεν πρόλαβα να τh γράψω (είχα και πρόβα είπαμε...)
    Ελπίζω αύριο.

    ReplyDelete
  3. Αυτό είναι το πρόβλημα... Γι'αυτό το έχω καθιερώσει το through the windscreen που δεν σε βλέπει κανείς, γιατί βαρέθηκα να με κοιτάνε λες και είμαι ψυχασθενής!
    Και όταν θυμάμαι εκείνον τον νυχτοφύλακα-ουρακοτάγκο που ήθελε να φωνάξει την αστυνομία, άσε...! Through the windscreen forever and ever!

    ReplyDelete
  4. Πάντως άξιζε τον κόπο ο κάδος, φοβερές οι φωτό...!!!

    ReplyDelete
  5. Deli,εκπληκτικά όμορφες!Αμ η περιγραφή σου-συμφωνώ πως πρέπει να συνοδεύεις τις φωτογραφίες με τον πηγαίο λόγο σου.Δηλαδή όπου πηγαίνεις μηχανή και τρίποδο,πάντα μαζί.
    Για να μαθαίνω:γιατί μικρή ταχύτητα στις φωτογραφίες με το φεγγάρι;-γενικά πότε βάζουμε μικρή ταχύτητα;
    Καλή σου νύχτα!

    ReplyDelete
  6. Όμορφες. Έβγαλα κι εγώ ψες και θα τις ανεβάσω αργότερα. Το μόνο που εδώ ήταν κάπως "ασπρουλιάρικο" το δόλιο το φεγγάρι. Μέρα καλή

    ReplyDelete
  7. Anonymous9:18 AM

    μην αγχώνεσαι. όλους του μεγάλους καλλιτέχνες τους είχαν για τρελούς. πολύ καλή δουλειά βασισμένη σε κάδο σκουπιδιών. πρωτότυπο θα έλεγα :)

    ReplyDelete
  8. Κική μου!

    Να χορεύεις!
    Να γελάς!
    Να τραγουδάς!

    Κυρίως να φωτογραφίζεις!!!

    "Δεν το μπορείς του φεγγαριού
    να βρεις ένα ψεγάδι
    γιατί σκορπά την ομορφιά
    στην πλάση κάθε βράδυ

    Ζηλεύγω του, του φεγγαριού
    που πάντα σεργιανίζει
    γιατί θωρεί την π' αγαπώ
    τη νύχτα σαν πορίζει

    Σαν θα περνάς την πόρτα της
    φεγγάρι μου σταμάτα
    χαιρέτα μου την,κι ύστερα
    συνέχισε τη στράτα
    χαιρέτα μου τη, κι ύστερα
    συνέχισε τη στράτα".

    Τι όμορφα που μας τα μετέφερες..

    Άσ΄τους να λένε..

    Φιλιά και καλή σου μέρα!

    ReplyDelete
  9. ομορφια κικη μου!

    το ψαχνα ψες αλλα σταθηκαν τα συννεφα γραμμη! ευχαριστω για τις φωτογραφιες!

    φιλια πολλα! :)

    ReplyDelete
  10. Κωνσταντίνε, εσένα και τον τύπο στα τραίνα σκεφτόμουν εκείνη την ωρα. Αν θες το πιστεύεις. Πως σε ένιωθααα!!!
    Εμ δεν άξιζε ο κάδος; Εδώ πήρα το βραβειο της τρελής της βραδιάς!!!

    Ελένη, μικρή ταχύτητα με απλά και λίγα λόγια σημαίνει μεγάλη εισροή φωτός (όπως θέλουμε τη νύχτα δλδ, αφού θέλουμε μεν να φωτογραφίσουμε το φεγγάρι, αλλά χωρίς φλας, άρα πρέπει να πάρουμε το φως από το φεγγάρι για να φωτιστούν τα γύρω αντικείμενα. Ας με συγχωρήσουν οι γνωρίζοντες καλύτερα από εμέ την ορολογία, για την εξήγηση). Για περισσότερες πληροφορίες και πιο καλά τεκμηριωμένες έχεις 2 επιλογές
    α) ρίξε μια ματιά εδώ και βου) ρωτα τον Κωνσταντίνο, χεχε!

    Λάκη, εγώ το πέτυχα νωρίς απλά. Έτσι και το πετύχεις την ώρα που βγαίνει, θα το δεις κατακόκκινο.

    Βαγγέλη! Καλλιτέχνες; Εγώ; Χιχι! Μερσί! Άστα...λόλα μιλάμε!

    Μάρελντ! Α πολύ μου άρεσε ευτούνο το τραγούδι!!!

    Νηφάλια μέθη, σου έπαιζε κρυφτούλι; Ευχαριστώ!

    ReplyDelete
  11. Deli,σ΄ευχαριστώ!
    Κάτι κατάλαβα,πήγα και στην ιστοσελίδα,θα τη μελετήσω με ησυχία.

    ReplyDelete
  12. Anonymous6:57 PM

    συμπεθερα μου..με συγχωρεις που δε μπαινω συχνα να δω τις πανεμορφες βωτο φωτο και τα πανεξυπνα σχολια σου...ξερω ομως οτι με δικαιολογεις,γιατι ξερεις οτι καθε φορα με πιανει μια γλυκια θλιψη...γιατι ειμαι μακρυα..φιλια

    ReplyDelete
  13. Anonymous11:05 PM

    Όμορφες εικόνες... Μας ταξιδεύεις για άλλη μια φορά!

    ReplyDelete
  14. Ελένη, παρακαλώ!

    Ίφι, ξέρω, ξέρω...

    Σκρουτζ, μερσί!

    ReplyDelete