Νατάσσα, έκαστος στο είδος του και η Νατάσσα στα αμπέλια της!
Κωνσταντίνε, δεξιά και αριστερά από το Ρήνο, υπήρχαν εκτάσεις επικλινείς. Μόνο η μια πλευρά όμως ήταν σπαρμένη με αμπέλια: Αυτή που λιαζόταν από την ανατολή. Ήταν πανέμορφα. Από τη μια τα αμπέλια, από απέναντι χωριά.
Τρελοτουρίστρια, καταπράσινο!
Π.Κ. κι εγώ νιώθω τυχερή που είδα αυτά και πολλά άλλα...
Ηλιογράφε. Στο χωριό, υπήρχε τελεφερίκ που σε ανέβαζε μερικά χιλιόμετρα (όχι πολλά, 2-3 ίσως) στο πάνω μέρος του λόφου για να επισκεφτείς το άγαλμα της Γερμανίας. Περνούσε πάνω από τα αμπέλια, όπως επίσης, ανάμεσα από τα αμπέλια περνούσε ένα τρενάκι για περιήγηση. 'Ηταν πολύ όμορφα. Θα βάλω σχετικές φωτό και θα δεις.
Γιάννη, πιάσαμε αμπέλια! Ναι, θα βάλω κι άλλες. Πάνω αριστερά στο μπλογκ που έχει ψαχτήρι, αν βάλεις τη λέξη Ρούντεσάιμ θα βγάλει μερικές ακόμα φωτό που είχα βάλει παλιότερα.
πόσο φωτεινό πράσινο!!!
ReplyDeleteλάμπει!
καλημέρα, ονειρομαγειρέματα!
Σαν... χτενισμένα είναι!!!
ReplyDeleteυπερβολικά τακτικοί αυτοί οι βησιγοτθοι,οστρογότθοι κλπ :))
ReplyDeleteΤι ομοιομορφία είναι αυτή??? πολύ όμορφο!!!
ReplyDeleteαμά έχει το αμπέλι νερό....
ReplyDeleteΠώ, πώ, πράσινο και μάλιστα υπό κλίση! Η δεύτερη μου αρέσει, αυτή με τους στύλους!
ReplyDeleteΩραία που είναι!! Και τι ωραίο πράσινο!!
ReplyDeleteCrazyTourist2
Θαυμάζω τ' όμορφο πράσινο και σε μακαρίζω που το έζησες!!!
ReplyDeleteΜαρία, πιάσαμε το αγαπημένο σου θένα: πράσινο!
ReplyDeleteElie, είδες ... κόμμωση;;;
Witch...και λοιποί Γότθοι :-)))
Λαχανάκι, εμτυπωσιακό ε;
Νατάσσα, έκαστος στο είδος του και η Νατάσσα στα αμπέλια της!
Κωνσταντίνε, δεξιά και αριστερά από το Ρήνο, υπήρχαν εκτάσεις επικλινείς. Μόνο η μια πλευρά όμως ήταν σπαρμένη με αμπέλια: Αυτή που λιαζόταν από την ανατολή. Ήταν πανέμορφα. Από τη μια τα αμπέλια, από απέναντι χωριά.
Τρελοτουρίστρια, καταπράσινο!
Π.Κ. κι εγώ νιώθω τυχερή που είδα αυτά και πολλά άλλα...
Ωραίο, μου θυμίζει Στυμφαλία, αλλά στην τελευταία αυτή η σκιά από τι είναι; τελεφερίκ μου φαίνεται, αλλά στ΄αμπέλια;
ReplyDeleteΤι έβαλες τώρα; Αδυναμία μου...
ReplyDeleteΘα δούμε και άλλες;
Πω πω πωωωωω πράσινοοοοο :)))
ReplyDeleteΤο προϊόν πότε θα το δοκιμάσουμε ;) :P
Confused, το Ρούντεσάιμ φημίζεται για τα κρασιά του. Παρόλα αυτά δεν έφερα κρασί απο κει!
ReplyDeleteΗλιογράφε. Στο χωριό, υπήρχε τελεφερίκ που σε ανέβαζε μερικά χιλιόμετρα (όχι πολλά, 2-3 ίσως) στο πάνω μέρος του λόφου για να επισκεφτείς το άγαλμα της Γερμανίας. Περνούσε πάνω από τα αμπέλια, όπως επίσης, ανάμεσα από τα αμπέλια περνούσε ένα τρενάκι για περιήγηση. 'Ηταν πολύ όμορφα. Θα βάλω σχετικές φωτό και θα δεις.
ReplyDeleteΓιάννη, πιάσαμε αμπέλια! Ναι, θα βάλω κι άλλες. Πάνω αριστερά στο μπλογκ που έχει ψαχτήρι, αν βάλεις τη λέξη Ρούντεσάιμ θα βγάλει μερικές ακόμα φωτό που είχα βάλει παλιότερα.
Πού εδώ τέτοια τάξη και περιποίηση.
ReplyDeleteΜήπως εκεί είναι άλλος πλανήτης, ρε παιδιά;
;-)
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Οι φιλοι μας οι γερμανοι ειναι σε ολα τους ταχτικοι, μεχρι αηδιας!
ReplyDeleteααααααααααααααααααα! τι ωραιο πράσινο!
ReplyDeleteπω πω τι ομορφοι αμπελωνες! η τρελα μου σε 4 φωτογραφιες...
ReplyDeleteκαλο βραδυ!
Πώς θα μπορούσα, αραγε, να εκφράσω το θαυμασμό μου γι αυτο το ειδικό πράσινο χρώμα ;Εκτός απο ένα επιφωνημα;
ReplyDeleteΤην προτελευταία μόνο που τη βλεπω ηρεμώ.
ReplyDeleteΚαλό Σ/Κ.
Φ.Μ. Ναι, ο πλανήτης Γερμανία! Χαχα!
ReplyDeleteΛουνα, μέχρι αηδίας αλλά πολλές φπρές χρειάζεται, ειδικά όταν σκέφετσαι το δικό μας χάος...
Μάμα, αδυναμία στα αμπέλια και κρασιά. Καλό σκ!
ritsmas καλωσήρθες!
Αμο, ξεκουράζεται το μάτι και το μυαλό!
Editorial, είδες όμορφο;
ReplyDelete