Τι μέρα κι αυτή!

Δεν είμαι φανατική με τις μέρες-αφιερώματα. Ημέρα της μητέρας, ημέρα κατά του Aids, ημέρα περιβάλλοντος κλπ κλπ. Με καίει όμως το θέμα "περιβάλλον". Νιώθω τυχερή που μεγάλωσα σε καλύτερες εποχές από αυτές που μεγαλώνουν τώρα τα παιδιά μας. Μάλλον γιατί τότε δεν ανησυχούσαμε για το μέλλον του πλανήτη. Το θεωρούσαμε δεδομένο.
Σ' αυτές τις εποχές όμως που μεγαλώσαμε εμείς, διαπράχθηκαν οι μεγαλύτερες καταστροφές για τον πλανήτη μας.Εκείνο που είναι το πιο άσχημο, είναι ότι κανένας δεν πιστεύει ότι μπορεί να κάνει κάτι για να γίνει καλύτερο το σήμερα και το μέλλον όλων μας. Μάλλον, το πιστεύουν λίγοι και μέσα στους λίγους είμαι κι εγώ. Πιστεύω ότι αν ο καθένας μας άλλαζε ριζικά τη ζωή του ίσως μπορούσαμε να σώσουμε κάτι από αυτό που έχει μείνει. Σίγουρα οι καταστροφές που έχουν γίνει είναι ανεπανόρθωτες, αλλά τουλάχιστον ας σώσουμε ό,τι έχει απομείνει.
Δε θα πω εγώ με ποιον τρόπο. Όλοι γνωρίζουμε λίγο-πολύ.
Για να έχουμε λοιπόν και να συνεχίσουμε να έχουμε εικόνες όπως αυτές, ας κάνει ο καθένας ό,τι μπορεί...

15 Οκτωβρίου, Blog action day 2007 για το περιβάλλον.