Tuesday, December 09, 2008

Εξάρχεια

Φαίνεται τελικά, ότι οι κουνημένες μου φωτό με τη στολισμένη Αθήνα, θα γίνουν ιστορικές, αφού ήδη το δέντρο δεν υπάρχει πια, κάηκε απόψε και τα υπόλοιπα δεν ξέρω την τύχη τους.

Το Σάββατο το μεσημέρι ήμουν στα Εξάρχεια, γιατί εκεί γινόταν το μπαζάρ για το οποίο είχα πάει. Εγώ βέβαια, έμεινα εκεί μέχρι τις 3. Μετά, κινηθήκαμε στην Αθηνάς και καταλήξαμε στου Zonar's. Αφού καθίσαμε εκεί κανα τριάρι ώρες, μετά πήγαμε για καφέ στο Σύνταγμα επειδή ψιλόβρεχε και δεν μπορούσαμε να πάμε παραπέρα. Τίποτα από όλα όσα συνέβησαν δεν έγινε αντιληπτό από μας. Έφυγα για το σπίτι μου κατά τις 10.15, αλλά πάλι δεν πήρα χαμπάρι τίποτα, γιατί κινιόμουν υπογείως.

Την επόμενη μέρα το πρωί και ενώ ήμουν στο σταθμό, με παίρνει η μάγισσα τηλέφωνο. Αντί για καλημέρα της λέω: Στον ύπνο σου με έβλεπες 9 η ώρα το πρωί;
Έτσι έμαθα όλα όσα είχαν γίνει.

Και πάμε στο δια ταύτα.
Ειλικρινά, δεν ξέρω πως θα καταλαγιάσει όλο αυτό που γίνεται από το Σάββατο. Δεν ξέρω αν υπάρχει τρόπος να σταματήσει όλο αυτό.
Δεν ξέρω επίσης, τι είναι αυτό που έκανε έναν ανεγκέφαλο, έναν ηλίθιο να πυροβολήσει ένα παιδί. Ό,τι, μα Ο,ΤΙ κι αν έκανε, δεν παύει να είναι ένα παιδί. Πως πυροβολεί ένας πατέρας τριών παιδιών ένα παιδί; Πως πυροβολεί το παιδί του; Δεν το χωράει ο νους μου και για άλλη μια φορά με εκνευρίζει αυτό το κράτος, αυτή η αστυνομία και το πόσο ανυπεράσπιστος νιώθει ο κάθε πολίτης. Δεν μπορώ να μην σκεφτομαι τα Χριστούγεννα που θα κάνει αυτή η μάνα φέτος. Κι όσες βαλιστικές κι αν γίνουν, όσο κι αν τιμωρηθεί αυτός ο κάφρος, το παιδί δεν γυρίζει πίσω...Αυτό έχει σημασία...

Το μεσημέρι, φεύγοντας απο την οδό Μεθώνης, τράβηξα μερικές φωτό. Άραγε υπάρχουν όλα αυτά που τράβηξα;




13 comments:

  1. Anonymous10:00 AM

    τριγύρω μου λαμπάκια και μπιχλιμπιδάκια αναβοσβήνουν
    δεν είναι η γιορτή
    αλλά το σκοτάδι που έχει απλώσει τις ρίζες του βαθιά
    και μας κοροϊδεύει


    ευχή και ελπίδα αυτά που φωτογράφισες
    να έμειναν τα ίδια

    ReplyDelete
  2. Μην πετάξεις καμία φωτογραφία. Μπορεί να είναι οι τελευταίες :-(

    ReplyDelete
  3. This comment has been removed by the author.

    ReplyDelete
  4. Μήπως το ίδιο το αυταρχικό σύστημα αστυνόμευσης όπλισε το χέρι του μπάτσου-πατέρα;
    Mήπως ή συνεχής ατιμωρησία -ήδη οι υπαίτιοι της ζαρντινιέρας πέφτουν στα μαλακά- οπλίζει τα χέρια τους;
    Ναι, καμμια τιμωριά δεν θα φέρει πίσω το παιδί.
    Αλλά μια τιμωρία θα φρενάρει το επόμενο χέρι που σκοπευσει το δικό μου/σου/μας παιδί.

    ReplyDelete
  5. Πενθούμε βαρύτατα και βαθύτατα...

    ReplyDelete
  6. Anonymous11:10 AM

    απαίσια γεγονότα σε μια αθήνα που θα έπρεπε να ντρέπεται για την κατάντια της...

    ReplyDelete
  7. Τι να πω βρε Κική;
    Έχω χασει τη μπάλα πια...
    Βαρβαρότητες και απανθρωπιά και από τις δυο πλευρές...
    Λίκνο του πολιτισμού σου λέει μετά και αηδίες...Η αλήθεια είναι πως η Ελλάδα μας διώχνει...Τον τελευταίο χρόνο έχω σκεφτεί τόσες φορές να φύγω, όσες δεν το είχα σκεφτεί όλη μου τη ζωή...
    Ξεκινάω παραλήρημα και δε θέλω να σας πρήξω, οπότε το αφήνω εδώ...
    Ελπίζω να μη δούμε χειρότερα...

    Τρελοτουρίστρια

    ReplyDelete
  8. Deli,ας ελπίσουμε να έχει μείνει κάτι από τα παλιά κτίρια,που ανηλεώς γκρεμίζανε άλλοτε και καίνε σήμερα.
    Διαμαρτυρίες,διαδηλώσεις,ναι,αλλά αυτές οι ακρότητες δεν τιμούν τη μνήμη του παιδιού.

    ReplyDelete
  9. Anonymous1:22 PM

    "Ό,τι, μα Ο,ΤΙ κι αν έκανε, δεν παύει να είναι ένα παιδί". τέτοιος θάνατος δεν πρέπει σε κανέναν

    ReplyDelete
  10. εγώ απλά θέλω να συμπληρώσω στο σχόλιο της μάγισσας - να ναι πολύ βαριά η τιμωρία ....

    ReplyDelete
  11. Ηλιογράφε, μακάρι!

    Σοφία, δεν τις πεταω. Μακάρι να μην είναι έτσι.

    Μάγισσα, συμφωνώ. Μια μεγάλη τιμωρία που θα αποτρέψει τον επόμενο...

    Π.Κ. λογικό...

    Σκρουτζ, έχεις δίκιο...

    Τρελοτουρίστρια, μάλλον δεν είσαι η μόνη που συχνά σκέφτεται να φύγει. Αυτή η όμορφη χώρα, μας πληγώνει πολύ...

    Ελένη, έχεις δίκιο και δεν ξέρω πως θα καταλαγιάσει όλο αυτό...

    Βαγγέλη, ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ!

    Νατάσσα συμφωνώ.

    Αλίκη, όλοι το ίδιο νιώθουμε.

    ReplyDelete
  12. Τι γαλήνια χρώματα..
    Πριν...

    ReplyDelete
  13. Διονύση, δυστυχώς....

    ReplyDelete