Κάθε πρωί που σηκώνομαι, πάω στην κουζίνα. Το πρώτο που κάνω, είναι να σηκώσω τα κουρτινάκια του παραθύρου, για να δω πώς ξημέρωσε η μέρα. Σηκώνομαι στις μύτες των ποδιών μου (είναι ψηλά το παράθυρο καλέ και εγώ είμαι κοντούλα!), και κοιτάω έξω να δω τι μέρα θα κάνει. Άλλες φορές βρέχει, άλλες φαίνεται ότι θα έχει μια πεντακάθαρη μέρα, άλλες είναι ακόμα σκοτάδι και άλλες....Όπως αυτή σήμερα. Μια πινελιά ροζ, μια πινελιά τυρκουάζ και τότε ξέρω τι ανατολή θα έχει. Και τότε παίρνω τη μηχανή μου, ανεβαίνω στον πάνω όροφο, μπαίνω στο δωμάτιο, ο γιος μου με κοιτάζει απορημένος και βγαίνω στο μπαλκόνι για να φωτογραφίσω τα χρώματα που έχω χιλιοφωτογραφίσει κι όμως είναι τόσο διαφορετικά κάθε φορά....
Να έχετε μια φωτεινή και χρωματιστή μέρα, σαν αυτή στις φωτό μου!
