Σαντορίνη-Φηρά

Η Σαντορίνη ή Θήρα, ανήκει στις Κυκλάδες και έχει έκταση που φθάνει τα 75,8 τετραγωνικά μίλια.

Μπορεί να την προσεγγίσει κάποιος με πλοίο ή αεροπλάνο. Εμείς, προτιμήσαμε το αεροπλάνο, αφού τόσα χρόνια πήγαινε-έλα με τα καράβια, δεν θέλαμε να χάσουμε άλλες 5-6 ώρες από τη ζωή μας και άλλες τόσες πίσω, μέσα σε καράβι.

Πετάξαμε με την Ολυμπιακή, πηγαίνοντας με ελικοφόρο και γυρίζοντας με airbus. Είχαμε τρία χρόνια να πετάξουμε, από τότε που πήγαμε Αμερική (επίσης από τότε είχαμε να ταξιδέψουμε γενικώς...-το μνημόνιό μου μέσα...).

Παρόλο που μετά το ταξίδι της Αμερικής και τις τόσες ώρες πτήσης, είπα πως μάλλον δεν θα με ξανανοιάξει να ξαναπετάξω, όταν έφτασε η ώρα να πετάξουμε, είχα τη γνωστή νευρικότητα για την πτήση. Το καλό είναι, ότι όταν απογειωνόμαστε, αν είναι μέρα, με τη θέα από ψηλά, τα ξεχνάω όλα!

Μου αρέσει να χαζεύω από κάτω, να προσπαθώ να καταλάβω πάνω από πού πετάμε, να φωτογραφίζω (αν και δεν ήταν η ώρα κατάλληλη για φωτογραφίες λόγω ήλιου και αχλής) και έτσι περνάει η ώρα. 50 λεπτά έλεγε το εισητήριο πως κρατάει η πτήση, αλλά στον αέρα βρίσκεσαι το πολύ μισή ώρα μέχρι να φτάσεις στη Σαντορίνη.
 

Ναι ναι! Η φωτογραφία είναι θεόστραβη. Θεόστραβα πέταγε και το αεροπλάνο γιατί ήταν τη στιγμή που έστριβε αφού ειχε απογειωθεί. Μη θέλετε και τέχνη τέτοιες ώρες!!!

 Αφού είδαμε το πρώτο ηλιοβασίλεμα των διακοπών on air, φτάσαμε στη Σαντορίνη γύρω στις 9.30 το βράδυ.

Κάποτε μια φίλη μου είχε πει μια ατάκα για 2 νησιά: είναι απογοητευτικό να πας στη Σαντορίνη με αεροπλάνο και στο-εδώ δεν θυμάμαι ποιο έλεγε-με καράβι. Μπούρδες. Μια χαρά ήταν, και εκείνο που μου άρεσε ακόμα καλύτερα, ήταν ότι σε λιγότερο από μία ώρα ήμασταν εκεί και ορεξάτοι να πάμε κατευθείαν βόλτα! Έτσι, αφού τακτοποιηθήκαμε σε ένα πολύ γλυκό και μικρό ξενοδοχείο (για το οποίο αξίζει να σας μιλήσω κάποια στιγμή), βγήκαμε για την πρώτη μας βραδυνή βόλτα στα Φηρά, όπου μπορεί να μην μπορούσαμε να δούμε τέτοια ώρα την καλντέρα, αλλά είδαμε το φεγγάρι να δύει πάνω από την Παλαιά Καμένη. Τόσο καιρό κυνηγάω να φωτογραφίσω το φεγγάρι κόκκινο, στη Σαντορίνη τελικά το πέτυχα!

Τα Φηρά, στα οποία διαλέξαμε να μείνουμε, είναι η πρωτεύουσα της Σαντορίνης, και απ' ό,τι λένε, το πιο πολύβουο και κοσμοπολίτικο σημείο του νησιού. Χτισμένη η πόλη στην κορυφή των βράχων, στα 260 μέτρα πάνω από τη θάλασσα, με θέα που κόβει την ανάσα σε κάθε τουρίστα -και είμαι σίγουρη και στους ντόπιους ακόμα!
 

Η θέα καθώς φτάνει κάποιος στα Φηρά με πλοίο

Η θέα από την καλντέρα στα Φηρά

Κύριο λιμάνι της Σαντορίνης ο Αθηνιός, 10 χλμ μακριά από τα Φηρά,  με το παλιό λιμάνι να χρησιμοποιείται για να αποβιβάζουν τα κρουαζιερόπλοια τουρίστες (και όχι μόνο), οι οποίοι παραμένουν στο νησί, συνήθως για ένα 8ωρο. Τ' ακούτε ζακυνθινοί;;;

Μέρα ή νύχτα, στα Φηρά είναι πανέμορφα!

Η Κυκλαδίτικη αρχιτεκτονική είναι εμφανής. Το λευκό και το γαλάζιο κυριαρχούν στη Σαντορίνη. Οι καμάρες σε κάθε τι που χτίζεται, είναι επιβεβλημένες.

Ο Γιώργος μας λέει: αν δεν έχεις στα σχέδια έστω μια καμάρα, δεν σου δίνουν άδεια! Και πολύ καλά κάνουν, συμπληρώνω εγώ, γιατί αλλιώς, ο καθένας θα έκανε ό,τι ήθελε και δεν θα είχε αυτό το κυκλαδίτικο χρώμα που έχει τώρα το νησί!

Συνεχίζεται...

Πληροφορίες:
http://www.παμεσαντορινη.gr/
http://www.holiday.gr/gr/place6.php?place_id=33