Thursday, February 23, 2012

Τοπίο στην ομίχλη

Αν δείτε ζακυνθινό με λέπια, μην απορείσετε. Θα είναι από την πολλή βροχή που έχουμε φάει. Όπως σήμερα πχ. Έτσι ξημερωθήκαμε σήμερα. Και όχι απαραίτητα πρωι-πρωί. Τραβηγμένες 10.30 το πρωί.
Καλή αποκριά να έχουμε!








Tuesday, February 21, 2012

Πετάει η ομάδα!

Πετάει, πετάει! Και με καθαρή ατμόασφαιρα, με θέα το χιονισμένο Αίνο και την Πελλοπόνησο!








Tuesday, February 14, 2012

Η σπηλιά του Δαμιανού-Αγαλάς

Πόσο πιθανό είναι να μένεις σε ένα νησί 24 χρόνια και να μην έχεις πάει σε κάποια (ελάχιστα) μέρη του; Κι όμως υπάρχει και μια τέτοια μικρή πιθανότητα.


Ο Αγαλάς, είναι ένα μικρό γραφικό, ορεινό χωριό, που βρίσκεται στα δυτικά της Ζακύνθου και που όλως τυχαίως, δεν είχα επισκεφτεί ποτέ, μέχρι πριν λίγες μέρες! Όσο κι αν ακούγεται περίεργο, δεν έτυχε! Δεν είχα κάποιο λόγο ως τώρα για να πάω εκεί, δεν έτυχε... Παρόλα αυτά, το είχα βάλει στο μάτι εδώ και κανα δυο χρόνια, όταν διάβασα ότι εκεί υπάρχει μια σπηλιά. Ουπς! Λάθος! Είναι ήδη 3-4 χρόνια και ουχί δύο!


Αν θυμάστε, τότε προσπαθούσα να βρω μια σπηλιά στο Γύρι. Άκαρπη προσπάθεια. Αν δεν έχετε διαβάσει τις περιπέτειές μου εκεί, αξίζει να το κάνετε! Από τότε την είχα βάλει στο μάτι τη σημερινή για την οποία σας λέω.

Χρειάστηκαν βέβαια 3-4 χρόνια για να φτάσει η άγια ώρα να πάω. Εν ολίγοις, πριν 10 μέρες περίπου, πήγα στον Αγαλά με μια φίλη μου. Πάλι πινακίδες, πάλι ψάξιμο για σπηλιά. Όμως, αυτή τη φορά βρήκαμε τη σπηλιά και μάλιστα πολύ εύκολα. Οι άνθρωποι πρώτον έχουν πινακίδες, δεύτερον έχουν σπηλιά σε νορμάλ μέρος! χαχα!

Αφού παρκάρεις σε ένα πλατωματάκι που το έχουν περιποιημένο και κατάλληλο για τις ζεστές μέρες του καλοκαιριού (ταβερνίτσα, καφέ, σκιά, θέα),

 
 περπατάς σε κατηφορικό χωματόδρομο για λίγο.



Δεν πρέπει να περπατήσαμε πάνω από 5-10 λεπτά. Ίσως λέω και πολλά 10... Και φτάνεις στη σπηλιά, αφού πρώτα συναντήσεις μια μικρή σπηλίτσα, ενώ μπροστά σου βλέπεις τη θάλασσα που βρίσκεται δυτικά από τη Ζάκυνθο.


 
 

Η σπηλιά είναι δίπατη και αυτό είναι το εντυπωσιακό της. Είχα διαβάσει ότι έχει 2 εισόδους.
 

Δεν ξέρω αν εννοούν ότι είναι δίπατη ή αν όντως μπορείς να μπεις και από άλλο σημείο. Εγώ δεν είδα να μπορούμε. Βέβαια, κάτω όλα ήταν βρεγμένα και γλυστερά και παρόλο που κάναμε μια προσπάθεια να δούμε αν μπορούμε να ανεβούμε στην επάνω σπηλιά, εγκαταλείψαμε σύντομα.

Η σπηλιά είναι εντυπωσιακή λόγω του δίπατου και είναι όμορφη, τόσο μέσα, όσο και η θέα από μέσα προς τα έξω! Σας αφήνω να την απολαύσετε και θα συνεχίσω σε επόμενο ποστ.