Πόσο πιθανό είναι να μένεις σε ένα νησί 24 χρόνια και να μην έχεις πάει σε κάποια (ελάχιστα) μέρη του; Κι όμως υπάρχει και μια τέτοια μικρή πιθανότητα.
Ο Αγαλάς, είναι ένα μικρό γραφικό, ορεινό χωριό, που βρίσκεται στα δυτικά της Ζακύνθου και που όλως τυχαίως, δεν είχα επισκεφτεί ποτέ, μέχρι πριν λίγες μέρες! Όσο κι αν ακούγεται περίεργο, δεν έτυχε! Δεν είχα κάποιο λόγο ως τώρα για να πάω εκεί, δεν έτυχε... Παρόλα αυτά, το είχα βάλει στο μάτι εδώ και κανα δυο χρόνια, όταν διάβασα ότι εκεί υπάρχει μια σπηλιά. Ουπς! Λάθος! Είναι ήδη 3-4 χρόνια και ουχί δύο!
Αν θυμάστε, τότε προσπαθούσα να βρω μια σπηλιά στο Γύρι. Άκαρπη προσπάθεια. Αν δεν έχετε διαβάσει τις περιπέτειές μου εκεί, αξίζει να το κάνετε! Από τότε την είχα βάλει στο μάτι τη σημερινή για την οποία σας λέω.
Χρειάστηκαν βέβαια 3-4 χρόνια για να φτάσει η άγια ώρα να πάω. Εν ολίγοις, πριν 10 μέρες περίπου, πήγα στον Αγαλά με μια φίλη μου. Πάλι πινακίδες, πάλι ψάξιμο για σπηλιά. Όμως, αυτή τη φορά βρήκαμε τη σπηλιά και μάλιστα πολύ εύκολα. Οι άνθρωποι πρώτον έχουν πινακίδες, δεύτερον έχουν σπηλιά σε νορμάλ μέρος! χαχα!
Αφού παρκάρεις σε ένα πλατωματάκι που το έχουν περιποιημένο και κατάλληλο για τις ζεστές μέρες του καλοκαιριού (ταβερνίτσα, καφέ, σκιά, θέα),
περπατάς σε κατηφορικό χωματόδρομο για λίγο.
Δεν πρέπει να περπατήσαμε πάνω από 5-10 λεπτά. Ίσως λέω και πολλά 10... Και φτάνεις στη σπηλιά, αφού πρώτα συναντήσεις μια μικρή σπηλίτσα, ενώ μπροστά σου βλέπεις τη θάλασσα που βρίσκεται δυτικά από τη Ζάκυνθο.
Η σπηλιά είναι δίπατη και αυτό είναι το εντυπωσιακό της. Είχα διαβάσει ότι έχει 2 εισόδους.
Δεν ξέρω αν εννοούν ότι είναι δίπατη ή αν όντως μπορείς να μπεις και από άλλο σημείο. Εγώ δεν είδα να μπορούμε. Βέβαια, κάτω όλα ήταν βρεγμένα και γλυστερά και παρόλο που κάναμε μια προσπάθεια να δούμε αν μπορούμε να ανεβούμε στην επάνω σπηλιά, εγκαταλείψαμε σύντομα.
Η σπηλιά είναι εντυπωσιακή λόγω του δίπατου και είναι όμορφη, τόσο μέσα, όσο και η θέα από μέσα προς τα έξω! Σας αφήνω να την απολαύσετε και θα συνεχίσω σε επόμενο ποστ.
Ο Αγαλάς, είναι ένα μικρό γραφικό, ορεινό χωριό, που βρίσκεται στα δυτικά της Ζακύνθου και που όλως τυχαίως, δεν είχα επισκεφτεί ποτέ, μέχρι πριν λίγες μέρες! Όσο κι αν ακούγεται περίεργο, δεν έτυχε! Δεν είχα κάποιο λόγο ως τώρα για να πάω εκεί, δεν έτυχε... Παρόλα αυτά, το είχα βάλει στο μάτι εδώ και κανα δυο χρόνια, όταν διάβασα ότι εκεί υπάρχει μια σπηλιά. Ουπς! Λάθος! Είναι ήδη 3-4 χρόνια και ουχί δύο!
Αν θυμάστε, τότε προσπαθούσα να βρω μια σπηλιά στο Γύρι. Άκαρπη προσπάθεια. Αν δεν έχετε διαβάσει τις περιπέτειές μου εκεί, αξίζει να το κάνετε! Από τότε την είχα βάλει στο μάτι τη σημερινή για την οποία σας λέω.
Χρειάστηκαν βέβαια 3-4 χρόνια για να φτάσει η άγια ώρα να πάω. Εν ολίγοις, πριν 10 μέρες περίπου, πήγα στον Αγαλά με μια φίλη μου. Πάλι πινακίδες, πάλι ψάξιμο για σπηλιά. Όμως, αυτή τη φορά βρήκαμε τη σπηλιά και μάλιστα πολύ εύκολα. Οι άνθρωποι πρώτον έχουν πινακίδες, δεύτερον έχουν σπηλιά σε νορμάλ μέρος! χαχα!
Αφού παρκάρεις σε ένα πλατωματάκι που το έχουν περιποιημένο και κατάλληλο για τις ζεστές μέρες του καλοκαιριού (ταβερνίτσα, καφέ, σκιά, θέα),
περπατάς σε κατηφορικό χωματόδρομο για λίγο.
Δεν πρέπει να περπατήσαμε πάνω από 5-10 λεπτά. Ίσως λέω και πολλά 10... Και φτάνεις στη σπηλιά, αφού πρώτα συναντήσεις μια μικρή σπηλίτσα, ενώ μπροστά σου βλέπεις τη θάλασσα που βρίσκεται δυτικά από τη Ζάκυνθο.
Δεν ξέρω αν εννοούν ότι είναι δίπατη ή αν όντως μπορείς να μπεις και από άλλο σημείο. Εγώ δεν είδα να μπορούμε. Βέβαια, κάτω όλα ήταν βρεγμένα και γλυστερά και παρόλο που κάναμε μια προσπάθεια να δούμε αν μπορούμε να ανεβούμε στην επάνω σπηλιά, εγκαταλείψαμε σύντομα.
Η σπηλιά είναι εντυπωσιακή λόγω του δίπατου και είναι όμορφη, τόσο μέσα, όσο και η θέα από μέσα προς τα έξω! Σας αφήνω να την απολαύσετε και θα συνεχίσω σε επόμενο ποστ.
what a beautiful place - yes, it is possible to live somewhere and not know the palce well at all - i am guilty of this in both my hometowns, here in greece and in NZ
ReplyDeleteΔεν είναι δύσκολο Μαρία...Δεν είναι να απορείς ή να έχεις τύψεις :-)
Deleteπολυ ομορφη..... ουτε κι εγω εχω παει ποτε,,,, μεχρι σημερα αγνοουσα την υπαρξη της
ReplyDeleteκαλημερααααααααααααααααααα
Καλώς τηνε!
DeleteΠαραθέτω από http://www.zakynthion.gov.gr:
DeleteΟ τοπικός θρύλος λεέι πως ο Ανδρονιός, ήταν δράκος ψηλός 300 μέτρα που έφτιαξε τα 12 πηγάδια του Αγαλά και τους έδωσε τ’ όνομά του. Ο καλός άρχοντας του χωριού και προστάτης του, ο Δαμιανός υποχρέωσε τον κακό δράκο Αντρονιό να μονομαχήσει μαζί του και τον νίκησε. Σαν τιμωρία του επέβαλε να φτιάξει 12 πηγάδια, ένα κάθε μήνα του χρόνου, για το καλό των ανθρώπων του χωριού. Από τη σπηλιά του, ο Δαμιανός, παρακολουθούσε τον Αντρονιό για να εκτελεί καλά το έργο-τιμωρία του. Τα 11 πηγάδια είναι εμφανή, στην επιφάνεια του εδάφους, ενώ το 12ο βρίσκεται θαμμένο κάτω από τη γη. Είναι ιδιόκτητα και βρίσκονται λίγο έξω από τον οικισμό του Αγαλά, ανάμεσα σε καλλιεργημένη έκταση αμπελιών και ελαιοδέντρων, σε κοινόχρηστη έκταση που ανήκει σε διαφορετικούς ιδιώτες. Χρησιμοποιούνται και σήμερα για την ύδρευση των κατοίκων – ιδιοκτητών τους, τα ονόματα των οποίων αναγράφονται πάνω σε κάθε πηγάδι.
Απέναντι από τα πηγάδια μπορεί κανείς να δει τη Σπηλιά του Δαμιανού. Ο ίδιος θρύλος λέει πως όταν ο δράκος Αντρονιός ξαναεπαναστάτησε, ο Δαμιανός τον σκότωσε μαζί με το άλογό του και το απολίθωμά του «βρίσκεται» σήμερα στην ομώνυμη σπηλιά. Πράγματι, μέσα στη σπηλιά υπάρχει πέτρωμα που μοιάζει με κεφάλι αλόγου. Η σπηλιά βρίσκεται πάνω σε λόφο και είναι διώροφη με σταλακτίτες και σταλαγμίτες.
Ωωωω τι ωραία ιστορία! Δεν την έχω διαβάει πουθενά! Μερσί!
Delete