Ήταν μία ήρεμη παρέλαση...

Χτες λοιπόν, γιορτάσαμε την επέτειο της 25ης Μαρτίου. Πήγα κι εγώ, να δω τι σόι παρέλαση θα γίνει εδώ πέρα...Αχ...Τσάμπα οι φήμες που είχαν κυκλοφορήσει...Ούτε τσακωμοί, ούτε επεισόδια, τίποτα! Λες και κάτι μαγικό έγινε και όλα πήγαν μια χαρά. Στο στεφάνωμα δεν παρίστατο ούτε ένας αστυνομικός (φωτό εδώ δεν έχει-κρίμα).Τώρα γιατί έλαμνε ένα στεφάνι μεσοπέλαγα, άγνωστο...

Στο χώρο των επισήμων, όλα ήταν ήρεμα και γι' αυτό δεν χρειάστηκε να είναι ούτε εκεί πάλι, ούτε ένας αστυνομικός...

Οι επίσημοι, παρόλο που πρόσφατα είχαν γευτεί activia και αγελαδίτσα, ανέβηκαν περήφανοι και ατρόμητοι στο ψηλό βάθρο που είχε στηθεί.

Ο κόσμος παρακολουθούσε ήρεμα και δεν φώναζε ούτε τους αποδοκίμαζε...

Η μπάντα είχε στηθεί και παιάνιζε, ενώ τα σχολεία περνούσαν...

Όλα τα παιδιά πέρασαν με σεβασμό και κανένα σχολείο δεν γύρισε τα μούτρα στους επισήμους...

Όταν τελείωσε η παρέλαση, κανένας δεν βρέθηκε να παραπονεθεί, να φωνάξει, να διαμαρτυρυθεί. Ούτε ντουντούκες, ούτε μεγάφωνα, ούτε πανό, τίποτα...Άλλωστε, η Ελλάδα είχε ξεπεράσει τα προβλήματά της και όλα ήταν μια χαρά...

Ναι...Και μετά, ξύπνησα...Ήταν κι αυτή η άτιμη η αλλαγή ώρας και υπήρχε μια δυσκολία στο να ξυπνήσει κανείς την Κυριακή, οπότε, όνειρα και εφιάλτες ήρθαν στον ύπνο πολλών...Άλλοι παρακαλούσαν να βρέξει, αλλά ο Θέος δεν τσου 'καμε τη χάρη, άλλοι δεν τόλμησαν να ανεβούν σε εξέδρες (σε βρίσκει το γιαουρτάκι πιο εύκολα) κλπ.

Και επειδή είναι άνοιξη, μετά τα όνειρα ανοιξιάτικης νυκτός, αποφάσισα πως ήθελα μια ανανέωση στο μπλογκ και του έκανα lifting, ώστε να μπαίνουν οι φωτό σε μεγαλύτερη διάσταση!

Άντε βρε! Και του χρόνου!