Wednesday, May 15, 2013

Πετάω!

Περιμένοντας να ξημερώσει η μέρα και να δούμε την ανατολή, έκανε την εμφάνισή του ένας τυπάκος με μηχανοκίνητο αλεξίπτωτο και γυρνοβόλαγε από το χάραμα μέχρι που ανέτειλε ο ήλιος για τα καλά. Τους ζηλεύω αυτούς τους τύπους. Μ΄αρέσει που μπορούν να πετάνε χαμηλά και να βλέπουν τα πάντα από ψηλά αλλά από κοντινή απόσταση...










<


14 comments:

  1. καλημερα...
    πολύ όμορφες φωτο.....
    θελω κι εγω φτερα...εστω και μηχανοκίνητα για να βλέπω τον κόσμο απο ψηλα!!!

    ReplyDelete
  2. Deli,πολύ όμορφες!
    Προτιμώ να τους βλέπω,ούτε θα το σκεφτόμουν χιχι...
    Φιλιά!

    ReplyDelete
  3. Αρκεί να μην είναι ο ίδιος που πετάει ξυστά πάνω από τα κεφάλια των κολυμβητών το καλοκαίρι στη Δροσιά. Όποτε πλησιάζει κάνω μακροβούτι για να μη με κουρέψει !

    ReplyDelete
    Replies
    1. Μάλλον ο ίδιος είναι Γιάννη μου! Είναι σεσημασμένος ;-)

      Delete
  4. Μα, απ'τ'αξημέρωτα;;!! Μα, τα χαράματα;;!!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Εμ! Ξέρεις τι ωραία είναι να δεις ανατολή από κει πάνω;

      Delete
  5. Ψυχοθεραπεία για υψοφοβικούς, σαν κι εμένα !!!!

    ReplyDelete
  6. ΤΕΛΕΙΕς οι φωτογραφίες σου Κική!!Φιλάκια!!

    ReplyDelete
  7. πρέπει να είναι ο θείος μου ο συγκεκριμένος ! έχει εμμονή με τα αλεξίπτωτα κ αφού είναι κ σε σύνταξη ασχολείται πολύ ...

    ReplyDelete
  8. Για να το λες... :-)

    ReplyDelete