Tuesday, March 25, 2008

ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟ ΛΕΥΚΟ...

Η Μαρία Ζαβιανέλη-Διαμαντάκη είναι μια ποιήτρια που ζει στα Χανιά. Δύσκολοι καιροί για ποιητές ε; Άνθρωποι σαν τη Μαρία και τον Παναγιώτη το φίλο μου, με το ρομαντισμό και την ευαισθησία που τους διακρίνει, απορώ πως αντέχουν την καθημερινότητά μας. Την καθημερινότητα των σκουπιδιών, της αδιαφορίας κλπ.
Η Μαρία επικοινώνησε εδώ και λίγο καιρό μαζί μου λέγοντας: "Θέλω να μου στείλεις αν μπορείς φωτό από το Ναυάγιο. Με εμπνέουν οι φωτό σου"!!!
Τι τιμή! Να σου λέει μια ποιήτρια ότι εμπνέεται από τις φωτογραφίες των ερασιτεχνικών λήψεών σου...
Η Μαρία έγραψε το "Πάνω από το λευκό" με αφορμή το Ναυάγιο και μου το αφιερώνει! Της αφιερώνω κι εγώ τις ερασιτεχνικές μου φωτογραφίες... Σ'ευχαριστώ!

Eδω πάνω από το λευκό κύμα
χτίσαμε το σπίτι μας ..
Κάτω από το άσπρο σύννεφο
με όνειρα ξορκίζουμε τις θεομηνίες....
Μα οι αθώες θάλασσες των παιδικών μας χρόνων,
θ΄ απλωθούν κάποια βράδια,
τις σκούρες αμμουδιές ,τα μελαχρινά βράχια για να
φωτίσουν...

Και όλες οι λέξεις που χαράξαμε πάνω στα δέντρα ,
θα ταξιδέψουν μέσα στους χυμούς τους, λόγια αγάπης στα φύλλα ,
ανθούς θα γεννήσουνε…
Τι και αν βαθιά μέσα στη ματιά μας, ξαγρυπνούν τα δάκρια,
πικροί χείμαρροι έτοιμοι να ορμήσουν,
τι και αν οι άγριες μέρες είναι έτοιμες να μας δηλητηριάσουν;
Ναι ότι βαθιά αγαπήσαμε δεν χάνεται…

Απρόσμενα θα γυρίσει!
Το σημάδι από το φιλί της προδοσίας , μπορεί να σβήσει…
τόσο απαλά όπως η άχνη από τα κύματα γλυκαίνει τις ακτές …

8 comments:

  1. Κική μου!
    Καλημέρα και Χρόνια Πολλά!

    "Και όλες οι λέξεις που χαράξαμε πάνω στα δέντρα ,
    θα ταξιδέψουν μέσα στους χυμούς τους, λόγια αγάπης στα φύλλα ,
    ανθούς θα γεννήσουνε"…
    Πρωί-πρωί κρατήθηκα και δεν ναυάγησα,
    μες στην ανατριχίλα λόγου και εικόνας αλλά και νοσταλγίας..
    Ο λόγος που κρατάει την ύπαρξη έξω από την καθημερινότητα
    και την φέρνει τις νύχτες πιο κοντά στα άστρα.
    Φιλιά!

    ReplyDelete
  2. Χρόνια πολλά σου, για όλα!!!!!!!

    ReplyDelete
  3. Καλημερα και Χρονια Πολλα
    ομορφοι στιχοι αντάξιοι των εικονων!

    ReplyDelete
  4. Mareld, ευχαριστώ! Χρόνοα πολλά στα ξένα! Φιλιά!

    Νone, ευχαριστω για όλα! ;-)

    Αλίκη ευχαριστούμε και οι δυό!

    ReplyDelete
  5. Omorfies kai pali omorfies! Sygxaritiria kai stis 2 kai xronia polla gia simera!

    ReplyDelete
  6. Χρονια πολλα!

    luna

    ReplyDelete
  7. 1)Με αλεξίπτωτο πετούσες, όταν τις έβγαζες;;
    2) Μια και φωτογραφίζεις τόσο καλά τα ναυάγια...έχεις καμιά ιδέα για καν'να ζακυνθινό της Αθήνας που τελευταία το παίζει και blogger;!;!;!
    Φιλιά

    ReplyDelete
  8. Δέσποινα, Λούνα, ευχαριστώ πολύ!

    Διονύση, μάλλον δεν έχεις πάει στην εξέδρα που είναι κοντά στον Αη Γιώργη στα Κρημνά. Είναι σαν να είσαι σε ελικόπτερο.
    Τι υπονοείς με τη 2η ερώτησή σου αγαπητέ; :-p
    Φιλακια

    ReplyDelete