Wednesday, September 24, 2008

Κοιλιωμένος-Το φεγγάρι στα Νταμάρια

Μια βόλτα με έφερε στον Κοιλιωμένο πριν λίγες μέρες. Το φεγγάρι ήθελε μόνο 1-2 μέρες να γεμίσει.

Μια ρομαντική εικόνα, ανάμεσα σε πεζά μηχανήματα.


Και ακριβώς απέναντι, μια σκληρή εικόνα: Καμένη γη...
Ό,τι πρόλαβε να καταστρέψει αυτό το καλοκαίρι...

Ό,τι πρόλαβαν να σβήνουν και να γλυτώσουν...
Καμένα και άκαυτα μαζί...

13 comments:

  1. Anonymous12:24 AM

    Λιγάκι σκληρές εικόνες, νομίζω...

    ReplyDelete
  2. Αχ,Deli μου,σφίγγεται η ψυχή όταν βλέπει καμένο πράσινο.
    Κάθε καλοκαίρι ξέρεις πόσο ανησυχούμε;

    ReplyDelete
  3. Τι της κάνουμε της γης μας, οι αχάριστοι. Εικόνες θλίψης...

    ReplyDelete
  4. Μεγάλη καταστροφή Κική;

    ReplyDelete
  5. Anonymous9:55 AM

    η φύση από μόνη της είναι μαγεία. όπου όμως την βρει ο ανθρωπος, την μετατρέπει σε μαυρίλα

    ReplyDelete
  6. Τί καταστροφή είναι αυτή...

    ReplyDelete
  7. τι να γράψω?...

    ReplyDelete
  8. Πέννυ, είναι λίγο.

    Ελένη, παρομοίως...

    Λάκη, δεν έχουμε πιστέψει ότι μας ψιλοξενεί.

    Elie, την προλαβαν απ' ό,τι μου είπαν...

    Βαγγέλη συμφωνώ!

    Κωνσταντίνε, και το πράσινο που έμεινε, ελπίδα.

    Μάγισσα, δε σου' δειξα τέτοια.

    Νατάσσα, τίποτα!

    ReplyDelete
  9. Πικρες εικονες..

    ReplyDelete
  10. Απο-γοήτευση...

    ReplyDelete
  11. Βρε Κική,
    Τι ταχύτητες είναι αυτές;Μια -δυο μέρες κάνω να μπω και χάνω συνέχειες!
    Πονάει πολύ, η θέαση των καμένων. Πόσα πρέπει να αντέχουμε; Πόσο θάνατο;
    Ωραίες οι φωτογραφίες, αλλά αυτή τη φορά, δεν το κρύβω, δε με παρηγορεί αυτό.
    Χτες στη συναυλία τόσος κόσμος. Τόσος κόσμος δεν έχει πού, πώς, να εκφράσει την επιθυμία του να είναι αλλιώς τα πράγματα.
    Τέλος πάντων. Καλό βράδυ - να μη μαυρίζουμε άλλο..

    ReplyDelete
  12. Roadartist, είναι πικρές...

    Π.Κ., λογικό να τη νιωθεις.

    Διονύση, όλοι θα θέλαμε κάτι άλλο γι' αυτόν τον τόπο. Όλοι θα θέλαμε κάτι καλύτερο...

    ReplyDelete