Στην εξοχή

Πρώιμη άνοιξη;;;

Ηλιόλουστη Αθήνα

Λιμνιώνας

Στο Γάιδαρο

Σαν να μπαίνει η άνοιξη...

Στην πραγματικότητα, η μηχανή δείχνει να παρουσιάζει ένα πρόβλημα και βγήκα στην αυλή να φωτογραφίσω λουλούδια, για να κάνω δοκιμές και να πειστώ για το πρόβλημα. Δεν έχω ακόμα πειστεί ότι υπάρχει πρόβλημα, αν και δείχνει ότι κάτι γίνεται με τη φωτομέτρηση. Ελπίζω να μην πάθει τίποτα η μηχανούλα μου τώρα και ξεμείνω από μηχανή...
Πάντως, δεν είναι σαν να βιάζεται η άνοιξη να μπει;

Light - years 7%

Ο φίλος μου ο Διονύσης Ματαράγκας, μαζί με άλλους καλλιτέχνες εκθέτει.

Light - years 7%

Μια εικαστική έκθεση για την ελαφρότητα των πραγμάτων.

Επτά καλλιτέχνες εκθέτουν τη δική τους εκδοχή για την ελαφρότητα. Συμμετέχουν: Γ. Αργυρόπουλος, Μ. Βοζαλή, Ν. Γούλης, Σ. Ιωακείμ, Δ. Ματαράγκας, Χ. Πάνης και Ο. Τοπτσίδου.

Από 17/2 μέχρι 14/3. Εγκαίνια: 17/2, 8 μ.μ.
Ώρες λειτουργίας: Καθημερινά 8-11 μ.μ.

Άλεκτον, Σφακτηρίας 23, Κεραμεικός,

Μακρύς γυαλός

Καθαρή Δευτέρα 2010

Μετά τα μποφόρια της νύχτας και τη συνεχή βροχή, σήμερα έκανε μια όμορφη μέρα, με κατάλληλο αέρα για να πετάξουμε αετό. Πήγαμε στις Αλυκές, μεγάλη παρέα να δούμε τις εκδηλώσεις εκεί. Παρακολουθήσαμε την επίδειξη των γερακάρηδων από τη Σλοβακία, παραδοσιακούς χορούς, είδαμε την έκθεση μοντελισμού και κεραστήκαμε λαγάνα και χαλβά. Πετάξαμε τον αετό μας που δεν δυσκολεύτηκε καθόλου να ανεβεί και μετά, κινήσαμε για φαγητό στα Ξύγκια. Καλή σαρακοστή σε όλους! Και του χρόνου να είμαστε καλά!

Ζακυνθινό Καρναβάλι 2010

Ο καιρός φέτος μας τα χάλασε και όλα έγινα υπό βροχή. Έτσι, είδα ελάχιστα την παρέλαση και τη φωτογράφησα ακόμα πιο ελάχιστα. Το βραδάκι όμως, στο πόβερο καρναβάλι, είχε ένα ψιλόβροχο. Έτσι, ακολουθήσαμε τη χήρα του καρνάβαλου που έκλαιγε και οδυρόταν, ενώ εμείς, το χορευτικό συγκρότημα Φιόρο του Λεβάντε, κάναμε τις μοιρολογίστρες. Έπεσε απίστευτο γέλιο και το δρώμενο που παιζόταν από τους υπαλλήλους του νοσοκομείου Ζακύνθου (και ήταν κομμάτι από την περσινή Ομιλία που είχαν παίξει), ήταν ό,τι καλύτερο είχε να δείξει το πόβερο καρναβάλι. Ένα συγκρότημα (υποθέτω βραζιλιάνικο) πλαισίωσε τις εκδηλώσεις και έδωσε το κατάλληλο χρώμα και άκουσμα για το καρναβάλι. Άλλο ένα καρναβάλι ήρθε και τέλειωσε. Και του χρόνου, να είμαστε καλά!



Η έναρξη του πόβερο



Η πορεία



Το κλείσιμο

Φιγούρες από τη Γιόστρα και το Βενετσιάνικο γάμο

Τελικά τ' αποφάσισα. Μου τη δίνει ο βενετσιάνικος γάμος...Είναι η χαρά του ράφτη και του κομμωτή... Πφφφφ....Και δεν μου τη δίνει μόνο γι' αυτό.. Τέσπα...

Η παράσταση

Χτες ο καιρός μας άφησε και κάναμε τη δουλειά μας. Σήμερα, μας εβγαλε λίγο την ψυχή. Μία βροχή, μία ήλιος. Παρόλ' αυτά, τα καταφέραμε. Μόνο στο τέλος μας έπιασε βροχή. Και του χρονου!

Στην πρόβα

Ας ελπίσουμε, ο καιρός να μας επιτρέψει να μη μείνουμε μόνο στην πρόβα...

Πρόσκληση

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Ο Σύλλογος διδασκόντων και οι μαθητές του 1ου Γυμνασίου Ζακύνθου, σας προσκαλούν την Πέμπτη 11-2-2010 στις 7.30 το απόγευμα και την Παρασκευή 12-2-2010, στις 11.30 π.μ., στην πλατεία Αγ. Μάρκου, να παρακολουθήσετε την ομιλία του Δημητρίου Σταυράκη ή Μποτσέζου

« Δυο γαμπροί, μια νύφη »

που διδάχτηκε στα πλαίσια των «προγραμμάτων πολιτιστικών θεμάτων»

Ελάτε, να διασκεδάσουμε μαζί και να συνεχίσουμε την παράδοση του Ζακυνθινού καρναβαλιού.

Τους ρόλους ερμηνεύουν με σειρά εμφάνισης οι μαθητές:

Σάκης Μαγδαληνός : Ντελάλης
Παναγιώτης Πλέσσας: Ντελάλης
Γιώργος Γκουτζέλης : Στέλλα
Δημήτρης Μαυροπόδης : Διονύσιος
Νίκος Μάργαρης : Άντζουλος
Παναγιώτης Γκούσκος : Πατέρας
Διαμαντής Γκούσκος : Μάνα
Χάρης Γιατράς: Τζωρτζέτος
Δημήτρης Ποταμίτης : Παπάς

Υπεύθυνος Προγράμματος:
Διονύσης Αβούρης

Επιμέλεια-Διδασκαλία:
Διονύσης Αβούρης
Αγγελική Ξανθάκη

Υπεύθυνη Πολιτιστικών Προγραμμάτων:
Ελένη Γούναρη

Σημείωση για αυτούς που δεν γνωρίζουν τι είναι οι ομιλίες.
Οι Ομιλίες έχουν τις ρίζες τους στην περίοδο της Ενετοκρατίας, όταν σαν διέξοδος της καταπίεσης που δέχονταν από τους ευγενείς, δημιουργήθηκε η ανάγκη σάτιρας των ξένων κατακτητών και κυρίως των αρχόντων του νησιού, και αποτέλεσαν βασικό όπλο για τον Αγώνα των Ποπολάρων και αργότερα των Ριζοσπαστών. Οι ομιλίες έχουν επηρεασθεί τόσο από το Κρητικό Θέατρο όσο και από την ιταλική «Comedia del Arte».

Ήταν κυρίως διασκευές μυθιστορημάτων και το κύριο στοιχείο που τις χαρακτηρίζει ακόμα έως σήμερα, είναι ότι όλοι οι ρόλοι, ανδρικοί και γυναικείοι, παιζόντουσαν και παίζονται από άνδρες. Ο συγγραφέας ήταν συνήθως άγνωστος ώστε να μπορεί να σατιρίζει άφοβα την κοινωνική αδικία και τις συνήθειες των αφεντάδων και οι ηθοποιοί φορούσαν μάσκες ώστε να μην τους αναγνωρίζουν. Οι Ομιλίες παιζόντουσαν κυρίως σε πλατείες και κυρίως την περίοδο των Καρναβαλιών, και είναι αξιοσημείωτο ότι αυτή η παράδοση συνεχίζεται δυνατή έως και σήμερα.

Η Σαντορίνη της Αλεξάνδρας

Πόρτο Ρόξα

Στα Ξύγκια: οι λεπτομέρειες

Ζακυνθινό καρναβάλι 2010

Οι εκδηλώσεις για το ζακυνθινό καρναβάλι ξεκίνησαν. Το καρναβάλι είναι πλέον εδώ!

Βόλτα στην Αθήνα

Ο φίλος μου ο Γιάννης, περιμένει να δει τη βόλτα που κάναμε μαζί, on line. Και επειδή φεύγει για φανταράκι και τον λυπάμαι τον καημένο που στενοχωριέται, θα του κάνω τη χάρη.
Παρασκευή μεσημέρι έχουμε ραντεβού με το Γιάννη. Έχουμε 2 χρόνια να ειδωθούμε... Απίστευτο πόσος καιρός είναι! Συναντιόμαστε στην Ομόνοια και τραβαμε για καφεδάκι στου Ψυρρή.
-Γιάννη, πάμε να δω ένα μαγαζί με μπουκάλια και βαζάκια που θέλω;
-Και δεν πάμε;
Άλλο που δεν θέλαμε και οι δυο μας. Να μπούμε μέσα στην αγορά της Ευρυπίδου... Μπαίνουμε στην Ευρυπίδου και χαζεύουμε κάθε μαγαζί με μπαχαρικά και φαγώσιμα που υπάρχει. Α ξέχασα να σας πω. Ο Γιάννης είναι μάγειρας! Καταλάβατε τώρα...

Αφού μπήκαμε σε ΟΛΑ τα μαγαζιά που είχαν κουζινικά και αφού πήρα και το κατιτίς μου, περάσαμε μπροστά από τα μπαχαρτζίδικα και το κάθε λογής μαγαζί με τρόφιμα...

-Αχ κοίτα εκεί! Μου λέει ο ΓΙάννης. Σαν ψεύτικα δεν είναι; Τράβα τα!
-Μωρέ εγώ να τα τραβήξω...μόνο μη με δούνε και παρεξηγηθούν...
-Κοίτα παστουρμάδες!!!
-Αχ να είχα λίγο τώρα.....

-Τράβα τον! Τράβα τον!
-Ηρέμησε παιδί μου! Τον τραβάω!!!



-Κοίτα εδώ! Όλα τα καλά του Θεού! Αχ έπρεπε να τραβήξω και τα μαγαζιά με κουζινικά που μπήκαμε...


-Να σου πω...λέει ο Γιάννης. Εδώ που με πας εγώ φοβάμαι! (τον έμπασα σε στενάκια όπου έλλην δεν υπήρχε...)
-Τι φοβάσαι καλέ; Σκέψου να σε πάω στη Γερανίου που πάω για λάδια για τα σαπούνια!
-Τι είναι εκεί;
-Εκεί είναι χειρότερα από δω...
Μη βλέποντας να βρίσκω αυτό που έψαχνα, του λέω...
-Να σου πω...όντως είναι επικίνδυνα εδώ που σε έφερα. Δε μου λες..Για να πάμε στου Ψυρρή, πρέπει να γυρίσουμε πίσω από το δρόμο που ήρθαμε;
Σκάει στα γέλια...
-Όχι!
Και φεύγουμε για Ψυρρή...
-Θα σε πάω σε ένα πολύ όμορφο καφέ, μου λέει, που γίνεται χαμός από κόσμο.
Μου άρεσε πολύ το όνομα του μαγαζιού. Συμπτωματικά, μιλούσα με το Γιάννη για κάτι που σκεφτόμουν και του έλεγα αυτό το όνομα. Σερμπέτια. Ήταν απίστευτη σύμπτωση να λένε έτσι και το μαγαζί!


Η διακόσμηση ήταν τέλεια. Οι καφέδες επίσης. Παρελάσανε μπροστά μου κάτι τεράστια πιάτα με γλυκά και παγωτό μαστίχα. Έβρισα το Γιάννη που δεν με ενημέρωσε έγκαιρα για τα γλυκά του μαγαζιού! χαχα!

Μετά, που είχε ήδη νυχτώσει, αποφασίσαμε να πάμε στο Σύνταγμα για να δοκιμάσω το ασύρματο δίκτυο στο καινούριο μου κινητό (το οποίο δεν προλαβαίνω να μάθω από το πολύ πήξιμο...). Στο δρόμο, βγάζω και μερικές φωτό. Ε...ας μην ξεχνάμε και την αγάπη για φωτογραφίες...

Καθόμαστε στο Σύνταγμα σε ένα παγκάκι και παίζουμε με τα κινητά μας. Επί τη ευκαιρία, βγάζω το τριποδάκι από την τσάντα και φωτογραφίζω το φεγγάρι πάνω από την πλατεία Συντάγματος, που είδατε ήδη... Βολτάρουμε πάλι και πάμε να χαζέψουμε στον Ελευθερουδάκη... Έχουμε περάσει ένα 4ωρο μαζί και βάλε...Είπαμε όοοοοοολα μας τα νέα. Είχαμε τόσα πολλά να πούμε μετά από τόσο καιρό...Και περισσότερο να μέναμε, πάλι θα λέγαμε.. Όμως είναι ώρα να πάμε σπίτια μας. Είμαι ξύπνια από τις 5 το πρωί, με 4 ώρες ύπνο...

Γιαννάκη, το ποστάκι στο αφιερώνω. Και μη μασάς αγόρι μου για το στρατό. Αφού το ξέρεις. Σε μια βδομάδα θα τους έχεις κάνει φύλλο φτερό εκεί μέσα, θα είσαι η μασκώτ του λόχου, όλοι θα σε λατρεύουν και θα γελάτε όλοι μαζί ενώ θα τους μαγειρεύεις! Καλά να περάσεις βρε!