Deli,όλη η χρωματική γκάμα ταιριάζει στην απογοήτευση. Γκριζωπό το μεγαλύτερο μέρος της φωτογραφίας σου,αλλά ένα φως βλέπω,που δείχνει το δρόμο της ελπίδας. Φιλιά!
Όχι αυτό Κική μου !! Το δικό σου κρύβει μια μελαγχολία ίσως, αλλά αυτός ο ορίζοντας που καίει, σε πάει μακριά, πολύ μακριά. Σε ταξιδεύει! Κι αυτό είναι ζωή, είναι λαχτάρα, προσμονή!! Φιλιά πολλά Καλημέρα :)
Ήρθα τη κατάλληλη στιγμή! Τι διαβάζουν τα πράσινα ματάκια μου; απογοήτευση; δεν θέλω τέτοια, ψηλά το κεφάλι, χαμόγελο και το ..σλόγκαν της μαμάς ΑΧΤΙΔΑΣ : κι αυτό θα περάσει! Βιάζομαι τώρα να πάω στη δουλιά μα θα επιστρέψω για τόνωση !Συμφωνώ για το γκρί γιατί είναι ένα άνοιγμα του μαύρου και γιτί σημαίνει οτι βάζοντας λίγο άσπρο θέλεις να ελπίζεις ..το μαθαίναμες στη σχολή στη ψυχολογία χρωμάτων.
Φιλάρες, χτες ήταν μια δύσκολη μερα που κορυφώθηκε σήμερα. Ευχαριστώ για τη στηριξη. Διάλεξα αυτή τη φωτό, 1) γιατί δεν είχα (διάθεση μάλλον να ψάχνω για) κάποια με όλο γκρι και 2) γιατί ίσως κατά βάθος, σαν αισιόδοξος άνθρωπος που είμαι τελικά, να έβλεπα αχτίδα φωτός, ελπίζοντας πως θα στρώσουν τα πράγματα. Στρώνουν. Όλα διορθώνονται, εκτός από τη χαλασμένη υγεία... Ευχαριστώ!
το χρώμα της απογοήτευσης είναι σκούρο γκρι.
ReplyDeleteDeli,όλη η χρωματική γκάμα ταιριάζει στην απογοήτευση.
ReplyDeleteΓκριζωπό το μεγαλύτερο μέρος της φωτογραφίας σου,αλλά ένα φως βλέπω,που δείχνει το δρόμο της ελπίδας.
Φιλιά!
ayto den einai apogohteusi...
ReplyDeleteKatamauro.. Auto exei fws..
Όχι αυτό Κική μου !!
ReplyDeleteΤο δικό σου κρύβει μια μελαγχολία ίσως, αλλά αυτός ο ορίζοντας που καίει, σε πάει μακριά, πολύ μακριά. Σε ταξιδεύει! Κι αυτό είναι ζωή, είναι λαχτάρα, προσμονή!!
Φιλιά πολλά
Καλημέρα :)
πάντως αυτά είναι σίγουρα τα χρώματα της μαγείας
ReplyDeleteΉρθα τη κατάλληλη στιγμή! Τι διαβάζουν τα πράσινα ματάκια μου; απογοήτευση; δεν θέλω τέτοια, ψηλά το κεφάλι, χαμόγελο και το ..σλόγκαν της μαμάς ΑΧΤΙΔΑΣ : κι αυτό θα περάσει! Βιάζομαι τώρα να πάω στη δουλιά μα θα επιστρέψω για τόνωση !Συμφωνώ για το γκρί γιατί είναι ένα άνοιγμα του μαύρου και γιτί σημαίνει οτι βάζοντας λίγο άσπρο θέλεις να ελπίζεις ..το μαθαίναμες στη σχολή στη ψυχολογία χρωμάτων.
ReplyDeleteΗ απογοήτευση μπορεί να αποδοθεί και με τα πιο λαμπρά χρώματα. Το θέμα είναι τι βλέπει ο καθένας μας ;)
ReplyDeleteΦιλί :)
το κίτρινο χρώμα της σκόνης που σκέπασε τον Αττικό ουρανό ναι
ReplyDeleteμα όχι τον ουρανό σου
εμένα μου φέρνει προς αγριότητα, προς ξεσηκωμό...
Αυτή η εικόνα όχι δεν είναι απογοήτευση, είναι ελπίδα, το φως δε χάθηκε και δε θα το αφήσουμε να χαθεί για κανένα μας.
ReplyDeleteΦουρτουνιασμένη ψυχή, καλωσήρθες.
ReplyDeleteΕλένη, ευτυχώς που υπάρχει κι αυτό το φως...
Roadartist, isως να μην επιλέχθηκε τυχαία...
Γιώργο ναι. Μελαγχολία γιατί ένιωθα απογοτευμένη... Ευχαριστώ!
Βαγγέλη :-)))
Αχτίδα ευχαριστώ! Εσύ ξέρεις καλά!
Confused, χτες έβλεπα μάυρο...
ReplyDeletelogia, κι απ' αυτό είχα...
Margo, ίσως γι' αυτό να επέλεξα αυτή τη φωτό...
Φιλάρες, χτες ήταν μια δύσκολη μερα που κορυφώθηκε σήμερα. Ευχαριστώ για τη στηριξη. Διάλεξα αυτή τη φωτό, 1) γιατί δεν είχα (διάθεση μάλλον να ψάχνω για) κάποια με όλο γκρι και 2) γιατί ίσως κατά βάθος, σαν αισιόδοξος άνθρωπος που είμαι τελικά, να έβλεπα αχτίδα φωτός, ελπίζοντας πως θα στρώσουν τα πράγματα. Στρώνουν. Όλα διορθώνονται, εκτός από τη χαλασμένη υγεία...
Ευχαριστώ!