Φθινόπωρο στα ορεινά του νησιού

Μια βόλτα στα βουνά προέκυψε χτες το μεσημέρι λόγω υποχρεώσεων. Η μέρα χτες, μόνο για βόλτα δεν ήταν. Από το πρωί φάνηκε ότι θα έχουμε κακοκαιρία. Μια βαριά συννεφιά ξημέρωσε, που δεν άργησε να εξελιχθεί σε βροχή. Μέχρι το βράδυ, ο άνεμος που φυσούσε μανιασμένα, κόντεψε να σηκώσει το νησί στον αέρα.

Εγώ, όπως ξέρετε, έχω δηλώσει φαν του καλοκαιριού. Λατρεύω το καλοκαίρι και είναι λογικό άλλωστε αφού ζω σε νησί. Οχι ότι πριν που ζούσα στη στεριά δεν το αγαπούσα, αλλά λέμε...

Το φθινόπωρο και ο χειμώνας ποτέ δεν μου άρεσαν πολύ, επειδή δεν αντέχω το κρύο. Άρχισα να αγαπάω αυτά τα δύο όμως, όταν άρχισα να φωτογραφίζω συχνότερα απ΄ό,τι παλιά.

Άρχισα να λατρεύω τη βροχή που με εκνεύριζε, όταν την έβλεπα να πιτσιλάει το τζάμι του αυτοκινήτου κι όταν έβαφε με σκούρο πράσινο, τις σκονισμένες πράσινες πλαγιές, που είχε αφήσει πίσω του το καλοκαίρι.

Αυτό το βαθύ πράσινο, έως το πιο ανοιχτό του, μόνο αυτή την εποχή φαίνεται πόσο όμορφο είναι...


Κι αυτές οι αλλαγές των χρωμάτων στα φύλλα, που κάποτε ονειρεύομαι πως θα φωτογραφίσω σε ένα ορεινό χωριό, μόνο αυτή την εποχή κάνουν την εμφάνισή τους εδώ, σε κάτι μικρούς θάμνους. Μα δεν είναι πανέμορφα;;;


Μέσα σ' όλα, τα αγαπημένα μου από παιδί κούμαρα. Κόκκινα στολίδια στο καταπράσινο τοπίο... Τα φωτογράφισα, έκοψα, δοκίμασα :-)


συνεχίζεται...

Αντώνη, ήταν να μην πάρω φόρα...

Ξωτικό, τρέμε :-p