Tuesday, March 01, 2011

Στα κρυφά: the story

Ok. Έχω πολύ καιρό να γράψω ιστορία στα όνειρα με θέα και χτες, την ώρα που έβαζα αυτές τις φωτό, πραγματικά σκεφτόμουνα ότι ήταν ιδανικές για στόρυ. Επειδή με προκαλέσατε λοιπόν με μερικά σχόλια (χεχε), το ποστ ξανάρχεται, ΜΑΖΙ με το στόρυ αυτή τη φορά.... Άντε να δούμε τι θα βγει αυτή τη φορά...

Η κυρά-Χάιδω είχα πατήσει πια τα 85. Ήταν η πιο μεγάλη του χωριού. Σεβάσμια και κοτσανάτη. Κάθε μέρα, έκανε το γύρο του χωριού, υποβασταζομενη απο το μπαστούνι της. Χήρα από τα νιάτα της (ακούς Αγγελική;), μα είχε πετάξει πια τα μαύρα από χρόνια. Είχε μαυρίσει πια η ψυχή της από τους πολλούς θανάτους και τα πένθη. Πόσο να τα φορέσει πια; Εσήκωσε το μπαστούνι της μια μέρα και φοβερίζοντας τους πάντες τα πέταξε. Ποιος τολμούσε να της αντιμιλήσει; Είχε σταθεί άξια στην κοινωνία, χωρίς να δώσει ποτέ την παραμικρή αφορμή να τη σχολιάσουν.

Εκείνο το πρωί...πήρε το μπαστούνι της όπως συνήθιζε και βγήκε τη βόλτα της...Ήταν δε σύνηθες, στις βόλτες της να μονολογάει....

Άει μωρέ πιδάκι μ'... Άει πάει κι ευτούν' η μέρα...Μεσ'μέριασι. Δε με θ'μήθηκε πάλι ου χάρουντας. Αει...Αμα κουτάει, ας κουπιάσ'...Θα τουν πάρ' και θα τουν σ'κώσ'....Μία με το μπαστούν' θα τ' δώκω και θα πάει στα τσακίδια... Αει...Δε με τρουμάζ' ιμένα κανείς...Μητε ου χάρουντας! Μμμμ! Σ'γά! Ιέφτασα ουγδουόντα πέντι και θα τ' φοβ'θώ; Ας γελάσ'! Άει να κάμω ακόμα μια γύρα στου χ'ριό και μετά να πάω ν' ανάψου του καντήλ' του Γιώργη μ'.

Άει μωρέ Γιώργη' μ...Είπες κι εσύ να φύγεις τόσου νουρίς...Κι μ΄άφησες νέα γυναίκα μουόνη. Και τι κατάλαβις δ'λαδή; Πινίντα χρουόνια χήρα...Άει πάλι τα ίδια να σ' λέου. Κάθι μέρα δε β'ρεθ'κις;

Μωρ' τι 'ν' τούτου εκεί ακάτ'; Άει και δε μπουρώ να σκύψ' η καψιρή! Άει και δε βλέπ' και καλά! Σάμπως μπουρώ να σκύψ'; Άσε που όταν σκυβου μου 'ρχιτι να κλάσ'! Μι βλέπ' κανείς; Δε μι βλέπ'! Άει ν'ανακουφιστώ η γυναίκα!
...................
Ουφ! Αιρίστ'κα!

Άντι...Λίγο ακόμα κι έφτασ' σπίτ' μου! Να δω κι λίγ' εκείνου του χαζοκούτ'. Και σαν τι να ιδώ δηλαδής; Δεν καλοβλέπου η καψιρή και δεν καλοακούου...Όλου για ιένα μνημόσ'νο λένι κάθι μέρα. Μωρέ ποιανού του μνημόσ'νου ίνι; Τόσου σημαντ'κός ήταν αυτός που πέθανι και δέκα μήνις τώρα του κάν'ν το μνημόσ'νο; Και όλο λεφτά ζ'τ'ανε γι αυτον τουν πεθαμένου. Μα πρώτη μου φουρά ακούω να ζ'τάνε λεφτά για το μνημόσ'νο αλλουνου! Εγώ τ' Γιώργη μ', με δ'κά μου λιφτά τα έκανα τα μνημόσ'να! Δεν ζήτ'γα σι άλλ'ς! Άει παράξινα πράμ'τα και δεν τα καταλαβαίνου!

Ε...να και το εκκλησάκι που έφτιασα του Γιώργη μ'. Άει κι αυτή η νύφη μ' δε μ'αζιψι τ' ρούχα πάλι. Και της έχου πει να μην απλών' τα ρούχα τσ, μέχρι του εκκλησάκι. Εκείν' εκεί! Να μου πάει κόντρα. Σ' λίγο, θα απλών' και το βρακί τ'ς! Μα φτάνου να τα μαζέψ' η καψιρή; Δεν φτάν'! Μέζιψα με τα χρόνια! Αει...Τι ήμ'να ιγώ στα νιάτα μ'..Μη μι βλέπ'ς ιέτσ! Δυο μέτρα κουπελάρ' ήμουν ιγώ! Η Κ'λιανού μπροστά μου, διν έπιανι φράγκου....Κι τώρ' να μην φτάν' να μαζέψ' τα βρακιά τ'ς νύφης μ'. Ε...καλά..Βρακιά, πιτσέτις....του ίδιου ίνι....


Άει Γιώργη 'μ...Να σ' 'νάψου του καντηλάκ' σου! Να κάν' κι ιγουώ το σταυρό μ', να μ' έχει ο Θεός καλά! Να μη μι ρίξ' στου κρεβάτι, γιατί ποιος θα με κοιτάξ'; Κανίνας! Όσο έινι γιρή η Χάιδου....Αειιιι...Καλά είμαστι....Έτσι και πες' κ'ατου...Κλάφτι μι!

Άντι...Ε...να τη και η νυφούλα μ'...Έρχετι...Μμμμ..Πάλι τσάντις κρατάει...Εμ να που πάνι τα λιφτά του γιού μ'! Σι ψώνια και σι λούσα! Άει μωρέ Γιώργη μ'! Ευτυχώς που έφυγις και δεν είδες τ'ς προκοπές του κανακάρ'ς. Η Χάιδου με του ίδιου τσεμπέρ' 10 χρουόνια κι η νυφούλα μ' κάθε βδουμάδα κι άλλου συνουλάκ'. Αμ είχι κι απ' του σπίτι τ'ς! Ξέρ' ς τι ξύλου ιέτρωγε μικρή να συν'θίσει τα συνουλάκια; Άει το χαίβάν' του γιο μ'! Ουόλα θα του τα φάει και δεν θα πάρ' χαμπάρ'!

Να είμι ηυγενική μ' λέει. Να χαμουγελάου μι λέει και να μην έχω μούτρ' μι λέει. Μα μπουρώ όταν βλέπου αυτά τα πράματ' να χαμουγελάου; Μωρέ πιο πουλύ, μου ΄ρχεται να σκ'ωσ' τη μαγκούρα και να της δώκω δύο στα παγίδια! Αυτό μου ΄ρχετ'! Να σ' πω ιγώ μιτά! Θα τ' χαλάς άλλου τα λιφτά μιτά, ή δε θα τ' χαλάς;

Άει καλύτερα να 'μπου μέσα. Να δω...τελείουσε επιτέλ'ς αυτού του μνημόσ'νου; Τα βρήκαν τα λιφτά να το κάνουν; Άει πιδάκι μ'... Γεια σ' και χαρά σ΄Γιώργη μ'! Αύριου πάλ'. Και μη βιαστείς να μη καλέσ'ς. Ιντάξ';


υγ। Φωτό μετά από αυτή, δεν υπάρχει. Ομολογώ η αγριοκοιτούσα γιαγια, ήταν στην τελευταία φωτό που τράβηξα. Επίσης να πω ότι η ιστορία είναι εντελώς φανταστική και ελπίζω να μην παρεξηγηθεί κανένας από τους οικείους της σε περίπτωση που δει το ποστ. Είχα όλες τις καλές προθέσεις και η γιαγιούλα έδωσε τις καλύτερες πόζες για το στόρυ! Ευχαριστώ γιαγιάκα!

Ξέχ΄σα! Καλού μήν' βρι!

22 comments:

  1. Οντως καιρό έχουμε να δούμε σενάριο εδώ...

    Και γιά άλλη μιά φορά, έχουμε έναν συγκλονιστικά σουρρεαλιστικό υπερρεαλισμό που όμως εδώ οδηγεί τον θεατή στη δίνη της φαντασίας κάτω από πετσέτες και ιδεατά βρακιά, σε έναν φυσικά αυθόρμητο εξαερισμό, καθώς ταυτίζεται συναισθηματικά με την συναρπαστικά εκφραστική, αλλά και ταυτόχρονα κυνικά αισιόδοξη πρωταγωνίστρια.

    Αει, γραμμιένη μ' διέν πι'αίζισι μι τίπου'οτα!!!

    ReplyDelete
  2. Μαρία Σ8:44 AM

    Νασαι καλά Κική μου!
    Γέλασα με την καρδιά μου πρωι πρωι.
    Εμ.....πόσα ταλέντα πιά!!!

    ReplyDelete
  3. Anonymous9:11 AM

    Λοιπόν ζωγραφική ξέρεις, άρα λίγο δουλειά θέλει...πιάνεις και κάνεις τη γιαγιάκα κόμικ! Εγώ δηλώνω φάν!
    Το απίστευτο γέλιο στο κείμενό σου. Καλημέρες και ευχαριστώ για το εύθυμο ξεκίνημα της μέρας.

    ReplyDelete
  4. Χαχαχαχαααα τέλειο Κική.. πρωινό ξαραθύμιο η ιστορία σου και η γιαγιά το καλύτερο μοντέλο:)))))

    Καλό μήνα με χαμόγελα πολλά!

    ReplyDelete
  5. Μετά απ΄αυτό πάω να κάνω καμιά δουλειά μιας και μου έφτιαξες το κέφι!Γελάω ακόμη.
    Οι προτάσεις που πέφτουν νομίζω έχουν βάση, οπότε εσένα μάλλον δεν θα σε πιάσει το μνημόνιο!!έχεις πολλά ταλέντα να αξιοποιήσεις.
    Καλό μήνα!!!

    ReplyDelete
  6. Ιντάξ' ακούω (από χθες βράδυ!) Τον ξέχασε τον μακαρίτη! Έτσι είναι η ζωή!
    A(στερητικό)glam-our life...

    ReplyDelete
  7. xaxaxaxa!!!! eisai treli!!!!

    ReplyDelete
  8. Η, γραμμιένε μ, νούμ'σες πως μου πέρ'σι η εμπνευση; Αμ πώς! Μην τ'ρας που δεν προυκ΄ν' η καψιρή! αλλιώς το 'χου! Οι σχολιαμοί σ' αφήνουν αφ'νου ακόμα και λέκτουρες πανιπιστημίου! Φτου σ' καμάρι μ'! Να σε χαίρετ' η μανόλα σ'!

    Μαρία, είναι που δεν προλαβαίνω...Αλλιως, ια γινοταν εδώ πανηγύρι! χαχα! Να διαβάζεις τη συνταγή στις στιγμες κάθε Παρασκευή. Εκεί, κάπως έτσι γράφω!

    d1971 σκοπός ήταν να γελάσουμε και χαίρομαι που το πέτυχα :-) Καλό μήνα!

    Μάργκο, είδες ιστορίες που βγάζουν οι φωτό; Καλό μήνα! Φιλιά!

    Ξανθή, λες να μην πέσω στην ανεργια από τα ταλέντα μου; χαχα! Καλό μήνα να έχουμε!

    Αγγελική, δεν τουν ξέχασι η έρμ'! Πινίντα χρουόνια χήρα! Μα ποιος αντέχ' τα παλιομαύρα; Είπι η γιαγιούλα, να το ρίξει στο πιτσιλογαργαλιάρικο τσιμπέρ' να πάνι τα φαρμάκια κάτ'. Του Γιώργη το καντήλ' όμως...Καθ'μερινά!

    Καροτάκι, εμένα όποιος με λέει τρελή, το θεωρώ μεγάλο κοπλιμέντο! ;-)

    ReplyDelete
  9. Ειναι τελειες ολες!!Η τελευταία όμως είναι ΦΟΒΕΡΗ!Να σου πω το υποψιάστηκα ότι ήταν χήρα!

    ReplyDelete
  10. Γραμμιένη μ' ευτυχουώς που ήταν αναγνωρίσιμο το σχόλιο, γιατί το έριξα κατα λάθος από τον λογαριασμό του email που δεν έχει ούτε avatar ούτε όνομα -βλέπω κι εγώ H. σκέτο, τί έγινε, τί'ν τούτο...

    ReplyDelete
  11. Οι φωτογραφίες της γιαγιάς άπαιχτες φιληνάδα..

    ReplyDelete
  12. LOL που λένε και οι φίλοι μας οι Αμερικάνοι:))
    Καλό μήνα βρε!

    ReplyDelete
  13. ΤΕΛΕΙΑ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΟΥ.ΠΡΩΤΗ Η ΓΙΑΓΙΑ:)))}
    ΑΦΗΝΩ ΕΥΧΕΣ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΦΩΤΕΙΝΟ ΚΑΙ ΧΑΡΟΥΜΕΝΟ ΜΗΝΑ.

    ReplyDelete
  14. AΧαααααααχαχαχΧΑ !!!!
    είσι ανπέχταμπλ !!!!!!!!

    ΚΑΛΟ ΜΗΝΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ !!!!!!

    ReplyDelete
  15. χαχαχαχα..σμπεθεράμ!!!που έμαθις ισί τα χουριάτκα;;;;;

    ReplyDelete
  16. HAahahahahahahahahhahahaha looooooool re korifaio!!!!

    ReplyDelete
  17. Χαχααααααααχααααααααααααααααααααααααααααααα
    Μου έφτιαξες τα κέφια !!!!
    Είσαι απίθανη !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
    Φιλιάααααα

    ReplyDelete
  18. καλέ τι έγινε το σχόλιο;; τώρα το' γραφα, τώρα χάθηκε;; θέλει εγκριση του ιδιοκτήτη;; θα επανέλθω να τσεκάρω....

    ReplyDelete
  19. Δεν το πιστεύω αυτό που συμβαίνει! Πάνω που έλεγα ότι αυτή τη γιαγιά ε΄γω θα τη ζωγραφίσω, εξαφανίστηκε το σχόλιο!!!!!
    έλεγα ακόμα πως είναι άπαιχτες οι φωτό και το στόρυ... καθώς το διάβαζα φανταζόμουνα τον Κωνσταντίνο να απαγγέλει και κλαίω ακόμα από τα γέλια!!!!!
    να είσαι καλά....

    ReplyDelete
  20. Πολύ πολύ καλό !!!!!!
    Απίθανη η γιαγιούλα και οι σκέψεις της !!
    Καλή σου μέρα με χαμόγελα

    ReplyDelete
  21. Άντε και στα δικά μας!!!
    (γεράματα)

    ReplyDelete
  22. Μαριαννα, δεν ξέρω αν ήταν χήρα! Η φαντασία μου τα λέει!

    Κωνσταντίνε, σι κατάλ'βα βρι!

    Αχτίδα,
    Μαράκι,
    Σκρουτζάκο,
    ευχαριστώ!

    Ιφι, ξέρω πολλά εγώ! ;-)

    Αγγελική, χεχε!

    Μαγδα χαιρομαι!

    Μαριέλα, δεν υπάρχει έγκριση εδώ! Από εξπλόρερ έγραφες; Εκεί συνήθως χάνονται!
    Φαντάζεσαι τον Κωνσταντίνο να το διαβάζει; χαχα!

    Αθηνά, ευχαριστώ!

    Βασίλη αμήν!

    ReplyDelete