Μοναστηράκι, τη νύχτα

Λίγες μέρες στην Αθήνα. Τι να πρωτοκάνεις; Ποιον να πρωτοδείς; Το σίγουρο είναι ότι είναι ωραίο να βρίσκεσαι με φιλαράκια, να περνάς καλά, να γελάς, να κλαις, να θυμάσαι, να σχολιάζεις... :-)

Μέσα σε όλα, να τριγυρνάς στην Αθήνα το βράδυ, που το σκοτάδι κρύβει τις άσχημες πλευρές της και να φαίνονται όλα πιο όμορφα κάτω από τα φώτα.

Στο Μοναστηράκι ένα γκρουπάκι από τη Σιέρα Λεόνε παίζει μουσική σε ξέφρενους αφρικάνικους ρυθμούς με τύμπανα. Λατρεύω τα κρουστά και κάθομαι να τους χαζέψω. Τα τραγούδια χωρίς κρουστά, είναι άδεια. Κενά. Και αυτοί παίζουν τόσο ωραία.

Οι τουρίστες έχουν στήσει αυτοσχέδιο πάρτυ. Χορεύουν μες στη μέση και χαίρονται. Μαζί χορεύουν περαστικοί, παιδιά και όποιος κάνει κέφι...

Ήταν όμορφα...