Tuesday, February 12, 2013

Κατάκολο και κ@λοκαταστάσεις!

Είναι ωραίο να ζεις σε νησί. Ναι...Δε λέω...Όλοι σε ζηλεύουνε που ζεις σε νησί, που έχεις τη θάλασσα κοντά, που έχεις 6 μήνες ήλιο και θάλασσα λες και είσαι μόνιμα σε διακοπές, που έχεις σπίτι σε νησί, που δεν χρειάζεται να πας κάπου αλλού για διακοπές σε εποχές κρίσης...


Οκ...Ναι. Έτσι είναι. Όλα αυτά όμως το καλοκαίρι. Ποιος όμως σε ζηλεύει που ζεις σε νησί το χειμώνα;


Η ζωή μας ρυθμίζεται με τα ωράρια και τη συχνότητα των καραβιών. Αν σου συμβεί κάτι έκτακτο και πρέπει να φύγεις, επιτρέπεται να σου συμβεί από τις 6 ή 7 το πρωί και μετά μέχρι τις 7 το απόγευμα (ή νωρίτερα) που φεύγει το τελευταίο καράβι. ΑΝ περνάει και δεν έχει κοπεί η γραμμή λόγω αέρα. Αν έχει αέρα, θα φύγεις όποτε αποφασίσει ο αέρας.


Απο κει και πέρα, υπάρχουν και οι αστάθμητοι παράγοντες. Κλείνεις τα ραντεβού σου σε γιατρό πχ, ξεκινάει η απεργία των ναυτεργατών. Μία βδομάδα χωρίς καράβια. Οι θέσεις στα αεροπλάνα ανάρπαστες έγιναν. Τι να σου κάνει ένα αεροπλανάκι 50 θέσεων για ένα νησί με 30-40 χιλιάδες κατοίκους; Στη μαύρη αγορά κοντέψαμε να βγούμε για ένα εισητήριο. Όχι εγώ. Αλλά πολλοί θα το ήθελαν!


Κι εκεί που λες ότι ο αστάθμητος παράγοντας είναι ο αέρας ή μια απεργία, τσουυυυυυπ σου ξεφυτρώνει και μια νάρκη από την εποχή του πολέμου έτσι για να βρίσκεσαι σε δουλειά. Μία βδομάδα οι ναυτεργάτες και 3 μέρες μέχρι να βρουν τη νάρκη, κοντέψαμε να λαλήσουμε. Βέβαια, δεν μπορώ να πω. Όσο έψαχναν τη νάρκη, καράβια έφευγαν. Απλά έριχνες νόμισμα κάθε μέρα για το πότε θα φύγει και πού θα πάει; Κορώνα πάει Πάτρα. Γράμματα πάει Κατάκολο. Άμα κάτσει όρθιο, πάει Κυλλήνη. Τσα! Στην έφερα. Κυλλήνη δεν ξαναβλέπεις αν δεν βρεθεί η νάρκη. Και τι είναι η νάρκη ρε παιδιά που σας έφυγε και τη χάσατε; Νόμισμα που κύλησε κάτω από το κρεβάτι και το ψάχνετε; Μπα σε καλό σας...


Έτσι που λέτε. Ρίξαμε κι εμείς κέρμα, γιατί λόγω ανάγκης έπρεπε να πάμε στην Πάτρα και μας έκατσε το Κατάκολο. Ευκαιρία να δούμε και το Κατάκολο. Φύγαμε από δω με λάδι τη θάλασσα. Αυτό, μέχρι να φτάσουμε στο Βασιλικό. Μετά, το λάδι έγινε φραπέ! Μετά, μας πήρε και μας σήκωσε...Κούνια μπέλα, κούνια μπέλα. Πέρα δώθε, πέρα δώθε! Είπαμε αμάν να φτάσουμε (εγώ πάντως το είπα). Είπαμε αμάν να δούμε στεριά (επίσης εγώ το 'πα). Βρε πού είναι η στεριά; Βρε εδώ είναι, βρε εκεί είναι...Μετά από ένα 2ωρο περίπου φάνηκε επιτέλους και η στεριά. Σταμάτησε και το κούνημα και μαζί και η διάθεση "μπορώ ν' αφήσω 8 πίτσες και 7 μπύρες στο κατάστρωμα".  Στεριά να δω και μου περνάνε όλα...


Και φυσικά, δεν θα μπορούσα να μην φωτογραφήσω το Κατάκολο. Διότι ζούσα με μια ελπίδα: ΑΝ μέχρι αύριο που θα γυρίσω έχουν βρει τη νάρκη, δεν θα χρειαστεί να ξαναδώ το Κατάκολο. Άρα, πρέπει να το φωτογραφήσω! Και εδώ που τα λέμε, μια χαρά είναι το Κατάκολο όπως θα δείτε και σε επόμενες φωτό. Και το λιμάνι τους φτιάξανε έτσι ώστε να μπορούν να δένουν κρουαζιερόπλοια κι ας είναι μια τσουρούλα τόπος. Τ΄ακούτε εδώ μερικοί; Που φεύγουν τα κρουαζιερόπλοια από εδώ γιατί δεν μπορούν να δέσουν; Ακούστε το καλά...


Από την άλλη, δεν μπορώ να πω...Είμαστε τυχεροί που ζούμε στο Ιόνιο και όχι στο Αιγαίο. Διότι είμαστε μόνο 1,5 (και λιγότερο) ώρα μακριά από στεριά με το καράβι. Επίσης έχουμε 3 δρομολόγια τη μέρα (που ήταν 4 και συχνά πυκνά παλεύουν να τα μειώσουν).
Κακά τα ψέματα. Η ζωή στο νησί το χειμώνα, δεν είναι εύκολη υπόθεση αν χρειάζεται να φεύγεις συχνά ή αν πρέπει να την οργανώνεις σύμφωνα με τα δρομολόγια των πλοίων. Ακούτε συχνά φαντάζομαι τα προβλήματα των νησιών στις ειδήσεις. Από έλλειψη γιατρών, μέχρι δεν ξέρω κι εγώ τι...Για το κόστος της ζωής, ας μην μιλήσουμε. Αν εσύ θες 50 ευρώ για να πας να σε δει ένας γιατρός. εγώ θέλω 50 συν 120 μπρος-πίσω αυτοκίνητο και 2 άτομα με το καράβι, συν βενζίνες. Και δεν είναι υπερβολή. Είναι η πραγματικότητα.

Για να δω λοιπόν χεράκια τώρα. Ποιο παιδάκι θέλει να έρθει να μείνει το χειμώνα στο νησί;

31 comments:

  1. Ε, ρε, τί τραβάτε κι εσείς οι νησιώτες...!!!

    Πάντως μή μου πείτε ότι θα προτιμούσατε να ζείτε στην Κυψέλη ή στον Αγιο Παντελεήμονα!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Ναι, τραβάμε, αλλά τραβάτε με κι ας κλαίω, γιατί δεν θα προτιμούσα αυτά που είπες, παρόλο που η κόρη μου ζει κοντά σε μία από τις 2 περιοχές. Τα λέω απλά για να μην νομίζει κάποιος ότι εδώ όλα είναι ονειρικά... ;-)

      Delete
  2. καλημέρα.......
    βαζεις σωστα ερωτήματα.....
    πριν απο 15 χρονια περιπου σε μια απεργια ναυτεργατών αναγκαστικά να ταξιδεψω με καικι νυχτα σχεδον σαν λαθρεπιβατης, χειμωνα ε;;;
    ναι η ζωη στο νησι εχει τις δυσκολίες του, αλλα νομιζεις οτι η στερια δεν έχει;;;.....
    εγω προτιμω το νησακι μας.....

    ReplyDelete
    Replies
    1. Παίρνω το θάρρος να σου πω οτι τα καίκια και στις μέρες μας έκανα χρυσές δουλειές απο το λαθρεμπόριο επιβατών.Πόσο πήγαινε το κεφάλι Κική; μολόγα εσύ.
      Αστα να πάνε. Ετσι και χειρότερα είναι τα πράγματα μη κοιτάς που η φιλενάδα μου τα σοροπιάζει με αστεία εσάνς. Ο Θεός να μας λυπάται το Χειμώνα.
      Αντε και τώρα να δούμε τι εκπλήξεις μας επιφυλάσσει η συνέχεια...
      Πάντως αυτό το φραπεδιάρικο ταξίδι δεν θα τ αντεχα με ΤΙ-ΠΟ-ΤΑ.
      Φιλιά πολλά κι εύχομαι ΤΕΛΟΣ στα βάσανα

      Delete
    2. skouliki εμένα εκείνο που μου έχει μείνει χαραγμένο μέσα μου και τρέμω σ' αυτή την ιδέα, είναι όταν κάποιοι γονείς αναγκάστηκαν να φύγουν με ταχύπλοο -επειδή είχε κλείσει η γραμμή λόγω κακοκαιρίας- γιατί τους ειδοποίησαν ότι το παιδί τους είχε πάθει ατύχημα. Αυτό είναι ένα από τα τραγικά που μπορεί να συμβούν. Δεν σου φτάνει ο πόνος σου δηλαδή, να θαλασσοπνιγείς κιόλας... Κι εγώ το προτιμώ επειδή περνάω καλά και δεν μου έχει τύχει στραβή ως τώρα, να χτυπήσω ξύλο...

      Χαρά δεν αμφιβάλλω...Για τιμή δεν άκουσα. 50 ευρώ το κεφάλι άκουσα για εδώ και 1-2 χρονια.
      Τα φραπεδιάρικα δεν τα αντέχω με τίποτα. Είναι η ανάγκη που με κάνει να μπω...

      Delete
  3. Anonymous8:27 AM

    Κική μου σε καταλαβαίνω απόλυτα. Δεν θα σήκωνα χεράκι διότι εστω και λίγο αποκλεισμό λόγω καιρού τον έχω ζήσει αλλού, άλλοτε.
    Ελπίζω να έφτασες εγκαίρως γιατί έπρεπε. Τουλάχιστον αυτό.
    Θέλω επίσης να επισημάνω ότι η περιγραφή σου ειναι εξαιρετική και αν δεν θες να μας δώσεις νέο μαγειρικό βιβλίο, δώσε μας περιγραφές φωτοαλμπουμ και θανα περίφημο.
    Φιλάκια Νένα

    ReplyDelete
    Replies
    1. Χαχα! Είχα καιρό να "λαλήσω" εδώ μέσα και μέχρι κι εγώ το ευχαριστήθηκα ;-)
      Παντού υπάρχουν προβλήματα, στεριά ή θάλασσα και το γνωρίζω καλά :-)
      Φιλιά!

      Delete
  4. Ένας χρόνος στη Θηρασιά με έκανε να βγάλω τα ροζ μου γυαλιά και να πω 'εγώ να ζήσω σε νησί, α μπα {είμασταν βέβαια 150 άτομα το χειμώνα, πολύ μικρό}!!!
    Μια νοσταλγία έμεινε γιατί ήμουν και νιόπαντρο αλλά μέχρι εκεί!
    Όσο για τα δικά σας τα μέρη, πέρυσι το καλοκαίρι είμασταν σε ένα μικρό χωριό τη Σκαφιδιά και μαγευτήκαμε, φαινόταν μας είπαν η Ζάκυνθος απέναντι.
    Πήγαμε και Κατάκολο, υπέροχοι άνθρωποι, φάγαμε ψαράκι και οι τιμές.. νορμάλ.
    Λέμε να ξανάρθουμε φέτος, θα δείξει.. πρώτα ο Θεός!

    Πάντως κάθε μέρος έχει τις δυσκολίες του, όπως λέει και το skouliki, όπως συνηθήσει κανείς!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Α μπράβο και προσπαθούσα να θυμηθώ ποια μπλόγκερ είχε ζήσει στη Θηρασιά... Να συμπληρώσω στα δικά σου και να πω, ότι στα υπουργεία θεωρούν ότι παντού είναι Αθήνα. Τα νέα βιβλία στα σχολεία γράφονται με το σκεπτικό ότι όλος ο κόσμος έχει πρόσβαση στο ίντερνετ. Πέρυσι στη Θηρασιά, δεν ήξεραν (που λέει ο λόγος) τι είναι ίντερνετ. Κατά τ΄άλλα, όλοι οι έλληνες είμαστε ίσοι με ίσες ευκαιρίες...
      Αμα κάνετε κατά δω, σε περιμένω!!! Η Ζάκυνθος έχει πολλές ομορφιές!
      Όσο για μένα, έχω συνηθίσει εδώ και δεν το κουνάω... ;-)

      Delete
    2. Αν τελικά έρθουμε Πελοπόνησσο θα περάσουμε και απέναντι!
      Θέλω ειλικρινά να σε γνωρίσω και από κοντά Κική!
      Θα σε ενημερώσω..

      Delete
    3. Κι εγώωω! Θα σε περιμένω με χαρά!

      Delete
  5. Anonymous9:01 AM

    θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου Κική ως προς τα αδιέξοδα - δυσκολίες που συνεπάγεται η ζωή όταν περικλείεσαι απο θάλασσα. Αλλά απο την άλλη, κάτι σου δίνει και κάτι σου ζητάει. Και όπως είπαν οι προλαλήσαντες, η στεριά λες να'ναι "βόλτα στην εξοχή" ; Και μιάς και η δική μου "εξοχή" είναι η προέκταση των περιοχών που είπε ο H.Costantinos, ήτοι Κ.Πατήσια, πιστεψέ με σηκώνω και τα 2 χέρια.
    Πολλές καλημέρες στο νησί μας!!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Εγώ προσωπικά, προσπαθώ να δω πάντα τα θετικά σε ένα μέρος. Άλλωστε γι΄αυτό είμαι εδώ 25 χρόνια και δεν θέλω να φύγω ;-)

      Delete
  6. ...Σηκώνω χέρια, πόδια και παίρνω και του γείτονα!!! Κέρδισα μήπως??
    Οι δυσκολίες σε σχέση με την "ζωή" που προσφέρει για μένα είναι αυτό το κάτι που χρειάζεται για να είναι και πιο πολύτιμο..
    Από την Συννεφιασμένη και ακόμη ανθρώπινη Θεσσαλονίκη, ζεστή καλημέρα Κική..και πολλές καλημέρες στα....Κ.Πατήσια κ στα πέριξ...

    ReplyDelete
    Replies
    1. Κερδίζεις ένα μήνα διαμονή εδώ το χειμώνα, χωρίς καράβι! χαχα! Αστειεύομαι!

      Delete
    2. Ξαναπές το και να με περιμένεις!!!

      Delete
  7. Χαχα..,ωραία η περιγραφή και το περιπετειώδες ταξίδι,Deli!
    Εμείς για νησί δε λογιζόμαστε,είμαστε τόσο δα κοντά από την ξηρά,έχουμε και τη γεφυρούλα μας-μεγάλη τώρα και τη γλυτώνουμε.Από τη βόρεια πλευρά λίγα προβληματάκια αντιμετωπίζουμε.
    Φιλιά!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Εσείς με τη γεφυρούλα, μη μιλάτε καθόλου! ;-)

      Delete
  8. Έχετε κι εσείς τις δυσκολίες σας, ασυζητητί!
    Φιλιά

    Τρελοτουρίστρια

    ReplyDelete
  9. Καθένας με τα προβλήματά του Κική. >Κάθε τόπος έχει και τα καλά του και τα προβλήματά του. Για το όμορφο Ζάντε έχω να πω πως τόχω γνωρίσει και χειμώνα και καλοκαίρι και σε καταλαβαίνω απόλυτα.
    Καλό απόγευμα.
    Κωστής

    ReplyDelete
    Replies
    1. Συμφωνώ. Παντού υπάρχουν ανάλογα προβλήματα. Όσο για το νησάκι μας, έχει ομορφιές πολλές...

      Delete
  10. Παρακάμπτω τα πηγαινέλα για ιατρικούς λόγους και έκτακτες ανάγκες, γαιτί εκεί δε σηκώνει αστειάκια.

    Όμως, η ευκαιρία που σου έδωσε η νάρκη να πιάσεις Κατάκολο είναι ευκαιρία για να την πιάσεις κι εσύ από τα μαλλιά! Όλες οι καλές κρουαζιέρες του Ιονίου πιάνουν (και) Κατάκολο. Άσε που θέματα όπως μία νάρκη που κλείνει λιμάνια είναι ιστορία που φτάνει μέχρι και τα εγγόνια σας..

    ( Σε όλους να αφιερώσουμε το "είσαι κι εσύ μια θάλασσα", είτε εκεί είτε στα ονειρεμένα μας άστεα. Έτσι κι αλλιώς, θάλασσα τα έχουμε κάνει γενικώς, χειμώνα καλοκαίρι:-) )

    ReplyDelete
    Replies
    1. Καλέ ναι! Ένιωσα τυχερή λες και ήμουνα σε κρουαζιέρα! Διονύσηηηηηηηη!

      Delete
  11. Anonymous7:37 PM

    εχει και τα δυσκολα να μένεις στο νησί....που να δεις σε άλλα νησιά που ούτε καν προλαβαίνουν να σκεφτούν.....η τους πάνε απέναντι στην τουρκία....αστα να πάνε....ωραίο το κατάκολο.....και όλη εκει η περιοχή....αλλά στο νησί σας πιο όμορφα...
    η μάνα μου ζακυνθινιά βλέπεις......χαχαααα
    να σαι καλά....

    ευτυχώς την βρήκανε την νάρκη.....πα πα πα...τι άλλο

    ReplyDelete
    Replies
    1. Γι' αυτό είπα ότι είμαστε τυχεροί που είμαστε στο Ιόνιο τουλάχιστον...

      Delete
  12. Ολόκληρη περιπέτεια τό ταξίδι σου Κική!Ακου νάρκη στήν Κυλλήνη,μένουν τά ξαδέλφια μου εκεί,τό νησί έχη καί καλά αλλά καί άσχημα,οι φωτό σου,φανταστκές!!Καλό βράδυ!!Φιλιά!!(Γιατί η Ελένη μας σέ λέει Ντέλη?)

    ReplyDelete
    Replies
    1. Με λέει έτσι επειδή φτιάχνω νοστιμιές :-) (από το ντελικατέσεν κλπ...)

      Delete
  13. Έχεις απόλυτο δίκιο Κική μου.
    Τα ίδια προβλήματα και με το Αρμενάκι μας.
    Είναι ηρωικό να ζεις σε νησί. Παίζεις ακόμα και την ζωή σου, πόσα έχουμε ακούσει στις ειδήσεις.
    Κι αυτό το θρίλερ με την νάρκη, το άκουγα και εκνευριζόμουν.
    Σου στέλνω μια αγκαλιά!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Άσε αυτό περί ζωής...Να μην το σκέφτομαι...

      Delete
  14. ααααα τά'πες και ξεθύμανες !!!!!
    εντάξει θα γλυτώσεις μερικά....ματιάσματα ;-)
    (για ...λίγο καιρό χιχι)


    Kαλέ κούκλα το Κατάκολο !!!!

    ReplyDelete