...με θέα τον κάμπο από το Ακρωτήρι. Αφιερωμένο στον
πιτσιρίκο, που λατρεύει τη Ζάκυνθο και δεν ξεχνά να την αναφέρει και να την προβάλει (όπως κι εμάς τους μπλογκεράδες) σε κάθε ευκαιρία. Σ' ευχαριστώ και για τη σημερινή αναφορά των
μπλογκ μας. Καλημέρα!
μ'αυτά και μ΄εκείνα μου φαίνεται ότι η επόμενη βόλτα θα είναι η Ζάκυνθος :)
ReplyDeleteΔε σε προλαβαίνουμε με τις ωραίες φωτό!
ReplyDeleteΜας φτιάχνεις τη μέρα...
Μαγισσούλα το έχω πει και στο hungry for life ότι μ' αυτά που κάνω θα ανέβει ο τουρισμός...
ReplyDeleteΑθανασία, χαίρομαι...
Ευχαριστώ, ευχαριστώ! Η διαφημιστική καμπάνια για την καλοκαιρινή σεζόν ξεκίνησε. Το Πάσχα, σε σχέση με πέρσι, θα είναι σίγουρα ανεβασμένο. Αυτό το περσινό δεν μπορεί να ξανασυμβεί. Μη λέω και μεγάλη κουβέντα. Καλή συνέχεια!
ReplyDeleteΜε τόσο κούνημα πέρισυ, ούτε εσείς οι ίδιοι δεν πήγατε καλά καλά να δείτε τους δικούς σας... άσχημες στιγμές για το νησί.
ReplyDeleteΠιτσιρίκο, ΜΗ ΜΟΥ ΘΥΜΙΖΕΙΣ ΤΟ ΠΕΡΣΙΝΟ ΠΑΣΧΑ! Με τρόμο το θυμόμαστε. Κανείς ποτέ να μην περάσει τέτοιες μέρες. Ξέρεις τι είναι να ζεις με τρόμο; Ας ευχηθούμε φέτος να έχουμε το Πάσχα που όλοι περιμένουμε και πιστέψτε με, είναι πανέμορφο στη Ζάκυνθο.
ReplyDeleteΧουανίτα, αχ και να 'ξερες πόσοι άνβθρωποι ήρθαν να δουν τους δικούς τους ή να περάσουν εδώ το Πάσχα και έφυγαν με το επόμενο πλοίο.... Τρόμος μιλάμε...
Ξέρω, ξέρω. Εκεί ήμουν το Πάσχα. Το μόνο καλό ήταν πως μπορούσες να δεις τους Ζακυθινούς - πρώτη φορά, μετά από χρόνια. Επίσης, ήταν πολύ ωραίο το παγωτό με τα δαμάσκηνα στη Μπόχαλη.
ReplyDeleteΓιατί μπορούσες να δεις τους Ζακυνθινούς; Επειδή ήταν όλοι έξω; Χαχα! Ξέρω γιατί το λές. Ήταν ένα Πάσχα με λίγο κόσμο. Λίγοι και θαρραλέοι ξένοι ήρθαν...
ReplyDelete