Όταν πρωτοείδα τη φωτογραφία και μ' αυτή τη μείξη μυωπίας-πρεσβυωπίας που έχω είδα ένα χέρι να πετιέται απο ένα δέντρο και σκέφτηκα "τι τρυγωνάκι; αυτό είναι ένα δέντρο που χορεύει". Μετά με κοντινό είδα τη φωτογραφία και μ' αρέσουν και οι δύο εκδοχές. Τα καλύτερα και για τους τρεις σας (έχοντες γενέθλια εννοώ). Καλό βράδυ
Αν ζούνε ακόμη θα πει ότι έχουν Άγιο....
ReplyDeleteΟι φωτογραφίες σου πάντως λένε!
αυτή η φωτό μυρίζει ελευθερία..
ReplyDeleteκαλημέρα:)
Σκέψου τώρα, να βγεί κανένας από παραδίπλα να τα ντουφεκίσει!!
ReplyDeleteΧωραΐτη, αυτό είναι το μόνο σίγουρο!
ReplyDeleteΜαγισσούλι, πώς λέμε, "θα ζήσω ελεύθερο πουλί"...
Κωσταντίνε, θα 'θελα να 'μουνα πουλί με όπλο μια φορά...
Καλημέρα σας!
Tι ευτυχισμένα που είναι!
ReplyDeleteΕκτός του ότι εχουν το ένα το άλλο, διαθέτουν και... ρετιρέ με θέα το απέραντο γαλάζιο!
Χρονια πολλά και από εδώ.
Να τα εκατοστήσετε!
Ευχαριστούμε Ραλού!
ReplyDeleteΌντως φαίνονται ευτυχισμένα, κι όσο για θέα...όνειρο!
Όταν πρωτοείδα τη φωτογραφία και μ' αυτή τη μείξη μυωπίας-πρεσβυωπίας που έχω είδα ένα χέρι να πετιέται απο ένα δέντρο και σκέφτηκα "τι τρυγωνάκι; αυτό είναι ένα δέντρο που χορεύει". Μετά με κοντινό είδα τη φωτογραφία και μ' αρέσουν και οι δύο εκδοχές.
ReplyDeleteΤα καλύτερα και για τους τρεις σας (έχοντες γενέθλια εννοώ).
Καλό βράδυ
Ευχαριστούμε Νερίνα!
ReplyDelete