Saturday, March 22, 2008

Βασιλικός

Για τη Mareld που νοσταλγεί από τα ξένα!
ΓΕΡΑΚΑΣ



ΚΑΝΟΝΙ-ΓΕΡΑΚΑΣ




ΒΑΣΙΛΙΚΟΣ



ΠΟΡΤΟ ΡΩΜΑ

ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΣ


Δε θα μπορούσα να μη βάλω την αποψινή Πανσέληνο στο τέλος...

22 comments:

  1. Δίπλα στο ..Βασιλικό (mareld) ποτίζεται κι η γλάστρα( μαντέψτε!..) Ευχαριστώ, Κική!

    ReplyDelete
  2. To paradexomai!Exw adinamia stin prwti!!!!

    ReplyDelete
  3. Κική μου!

    Tι θα πει ξενιτειά..κάτι τέτοιες ώρες το καταλαβαίνεις..
    να πέφτει κλάμα και να μην υπάρχει ένα χέρι να σε παρηγορήσει..
    Μιλούσα στο Skype έχω ανοίξει παράθυρα..κολλάει ο υπολογιστής.
    .φεύγουν οι γλώσσες..ακίνητο το ποντίκι και οι φίλοι νομίζουν
    ότι λιποθύμησα από το Βασιλικό..κοντά ήμουν..
    Κική!
    Πως να σε ευχαριστήσω..κορίτσι μου..που δεν με ξέρεις και έπιασες το παλμό μου..
    Ο Γέρακας πόσες μνήμες..κάτω από το φλογερό φεγγάρι..
    Ο Άγιος Νικόλας..ώρες..μέρες, μόνη έξω από το εκκλησάκι όταν ψαρεύαμε με το πατέρα μου..
    Η καμάρα, με το μηχανάκι!
    Η Θάλασσά μου! Φεγγαράδα!
    Πόσες ψυχές αγαπημένες μου κοιμούνται και με ονειρεύονται..
    Τόσο μακριά και τόσο κοντά στο καρδιοχτύπι..
    Κική!
    Δεν έχω απλά συγκινηθεί..δεν ξέρω τι να σου πω γιατί τα λόγια αυτή τη στιγμή μου φαίνονται ανούσια.
    Το κλάμα σταμάτησε και το χιόνι μέχρι το πρωί θα λιώσει..
    Να σε έχει η ζωή καλά και το σίγουρο είναι ότι θα συναντηθούμε.

    Φιλιά και όνειρα γλυκά!

    Διονύση! Εγώ μάντης δεν είμαι..οφείλεις εξηγήσεις..

    ReplyDelete
  4. Κική!
    Καλημέρα!

    "Όνειρα κι όνειρα ήρθανε
    στα γενέθλια των γιασεμιών,
    νύχτες και νύχτες στις λευκές
    αϋπνίες των κύκνων.

    Η δροσιά γεννιέται μέσ' στα φύλλα
    όπως μεσ' στον απέραντο ουρανό
    το ξάστερο συναίσθημα".

    Ήρθε για λίγο ο ήλιος!

    Να ξέρεις ότι το σπίτι μας
    είναι και δικό σου σπίτι.

    Σε ευχαριστώ!
    Φιλιά!

    ReplyDelete
  5. Διονύση, φιλάκια!!! Φιλάκια γλαστρούλα!

    Αγγελικούλα, αδυναμίες! Καλό σκ!

    Μαρελντ ψυχή μου, αν ήξερα πως θα σ' έκανα να κλάψεις, να μην τις έβαζα καλύτερα. Ένιωσα τους παλμούς λες. Μα αν δεν μπορείς να νιώσεις τη νοσταλγία από το μισεμό, δεν έχεις καρδιά.
    Το χιόνι θα λιώσει με τόσο ήλιο που έβαλα.
    Σ' ευχαριστώ κι εγώ...
    Μόλις πάω Πόρτο Ζόρο, θα βγάλω φωτό για σένα αφού εκί κοντά γεννήθηκες...
    Φιλιά και καλημέρες στα ξένα

    υγ. Όσο για το Διονύση μας, τον εαυτό του λέει "γλάστρα". Για χάρη σου, ποτίστηκε κι αυτός ο ξενιτεμένος (κοντά, στην Αθήνα βέβαια) και είδε το Βασιλικό!

    ReplyDelete
  6. Ωραίες στιγμές, πανθαύμαστες. Εννοώ, όχι μόνο τις εξαίσιες φωτογραφίες της Κικής, αλλά και τον συγκλονισμό της Ξενιτεμένης μας.

    Καλή μας Mareld, κάποιες στιγμές μάς είναι ανάγκη, να ξύνουμε τις πληγές μας, όχι για να παρηγορηθούμε, αλλά για να πονέσουμε πράγματι! Κι αυτό είναι μέρος της λύτρωσης: Να πονάμε. Διότι, σημαίνει ότι δεν ξεχνάμε!!!

    Καλημέρα σε όλους!

    ReplyDelete
  7. Αχ Φιόρο του Λεβαντε τι ομορφα μυριζεις!

    ReplyDelete
  8. Φίλοι μου!

    Μοσχοβολάτε..αλμύρα και διοσμαρίνι..πεύκο και κουκουναριά..πασπαλισμένοι με υάκυνθο..

    Ναι, Κική μου!
    έκλαψα..τα δένδρα δεν είναι δέντρα, η θάλασσα δεν είναι θάλασσα, το φεγγάρι μας δεν είναι το συνηθισμένο φεγγάρι{έχει και εδώ φεγγάρι}..όλα μαζί είναι η φωνή του "παππού" μου.."υπερήφανη παιδάκι μου εκεί στα ξένα..μη λυγίσεις..αλλά και της θάλασσας..μη κλαις θα σε νανουρίζω..
    για όλα αυτά Σε ευχαριστώ!

    Φίλε μου Παναγιώτη!
    με ξέρεις "κβαντικά" ..γι αυτό μιλάς για πόνο..{έχεις δίκιο}αν όμως με ήξερες δεν θα μίλαγες..γι αυτό αποφεύγω και να σου γράψω..δίνεις πάντα μι άλλη διάσταση στα πράγματα..μου αρέσει και σε ευχαριστώ..

    Αλίκη μου!
    Είσαι και εσύ ένα φιόρο.

    Διονύση μου!!
    κατάλαβα..

    Φιλιά σε όλους σας!

    ReplyDelete
  9. Πλήρης η ξενάγησις!
    Στο Πόρτο Ρώμα ήταν που πηγαίναμε κάθε βράδυ γιά ψαρόσουπα, το είχα ξεχάσει πώς το έλεγαν!

    ReplyDelete
  10. Π.Κ., αν με το να πονάμε, σημαίνει ότι δεν ξεχνάμε, τότε ας πονάμε λιγάκι! :-)

    Αλίκη, μυρίζει Βασιλικό, μπουγαρίνι και γραντούκα (και άλλα άσχημα που δεν τα λέω :-))) )

    Mareld, ευαίσθητες χορδές αγγίξαμε ..γενικώς...

    Κωνσταντίνε είδες πράμα; Μαζεμένο!

    ReplyDelete
  11. Anonymous3:39 PM

    το αισθησιακό κρεσέντο της τελευταίας μου θυμίζει μια λέξη που έχουν οι Γιαπωνέζοι για την ομορφιά που πληγώνει!
    Σ΄ευχαριστώ!

    ReplyDelete
  12. Anonymous4:17 PM

    πολύ όμορφες όλες,μα η πανσέληνος η καλύτερη!

    ReplyDelete
  13. Anonymous5:39 PM

    Βλέποντας τόσο όμορφες φωτογραφίες, πως να μην ανυπομονούμε να καταφτάσει οσο το δυνατόν συντομότερα το καλοκαίρι;

    ReplyDelete
  14. Ηλιογράφε, περιγραφικός και ρομαντικός όπως πάντα! Ευχαριστώ!

    Κουκ, αδυναμίες...κοινές!

    Δημήτρη, κι εσύ φανατικος του καλοκαιριού; Εγώ δαγκωτό! Και να φανταστείς ότι μονο οι 2 τελευταίες είναι καλοκαιρινές φωτό. Οι άλλες είναι πρόσφατες!

    ReplyDelete
  15. Πραγματικά υπέροχες !! :)))

    ReplyDelete
  16. This comment has been removed by the author.

    ReplyDelete
  17. Ονειρομαγειρέματα, ποτέ μη πεις Ποτέ...

    ReplyDelete
  18. Μπράβο Κική μου! Και για τις πανέμορφες φωτογραφίες και για την συγκίνηση που μας έδωσες....
    Το ενδιαφέρον αρκεί πάντα..

    ReplyDelete
  19. Κική μου, πώς με καταλαβαίνεις! Και καλά να είσαι γλάστρα επειδή είσαι όμορφος/η. Εγώ μάλλον προς το τούβλο πάω...:-)))

    ReplyDelete
  20. Ιφιγένεια, ευχαριστώ!

    Ξανθούλα, ευχαρίστησή μου!

    Διονύση, πάντα με αυτοπεποίθηση... τστστσ!

    ReplyDelete
  21. Anonymous10:33 PM

    Χρώματα κι αρώματα ανοιξιάτικα μέσα από τις εικόνες σου! Σ' ευχαριστώ πολύ!

    ReplyDelete
  22. Κι εγώ σ' ευχαριστώ Φοντάνα!

    ReplyDelete