Στα όρη, στ' άγρια τα βουνά...

Είναι δυο μέρες τώρα που κοιτάω από το παράθυρο της κουζίνας τον Αίνο απέναντι στην Κεφαλλονιά. Έχει χιόνι! Μόνο όταν κάνει πολύ κρύο βλέπω χιόνι εκεί. Είναι δέκα μέρες τώρα που κάνει κρύο εδώ. Λες να χιόνισε στα βουνά; Στις Ορθονιές; Στον Κοιλιωμένο; Αναρωτιέμαι δυνατά κοιτώντας επίμονα τη χιονισμένη κορυφή. Ο σύζυξ λέει ότι κάποιοι του είπαν πως έριξε κάτι νιφάδες στα βουνά. Άμα είχαμε εμείς 4 βαθμούς κοντά στη χώρα, στα βουνά δεν θα έριξε μια σταλίτσα χιόνι;

Από χτες το σκέφτομαι να πάρω το αυτοκίνητο και να κάνω μια μεγάααααλη βόλτα. Χαράζω μέσα μου τη διαδρομή. Τα σημεία που θέλω να φωτογραφίσω. Ετοιμάζω τα απαραίτητα: έξτρα μπαταρίες, τριποδάκι μπας και νυχτωθώ πουθενά και δω τίποτα ενδιαφέρον, τηλέφωνο κλπ. Ρίχνω κι ένα σύρμα στη φίλη μου.
"Πάω στα βουνά...έρχεσαι"; Δεν περίμενα να δεχτεί. Έκπληξη! Περνάω, την παίρνω και...φύγαμε.

Πρώτη στάση: Αλυκές. Στα τηγάνια. Εκεί που κάποτε μάζευαν το αλάτι. Οι εγκαταλειμμένες εγκαταστάσεις έχουν γίνει τόπος κατοικίας διαφόρων πουλιών. Από δω και πέρα, τα λόγια περιττεύουν....