Βόλτα πρωινή στην Πάτρα

Κυριακή πρωί, ξύπνημα πολύ πρωινό. Έπρεπε να σηκωθούμε νωρίς γιατί έδινε η κόρη αγγλικά. Σκέφτηκα ότι ήταν μια καλή ευκαιρία να τραβήξω πρωινές φωτογραφίες στην πόλη της Πάτρας. Πότε άλλοτε θα ξαναπήγαινα τόσο νωρίς στην Πάτρα και μάλιστα Κυριακή που έχει ησυχία;
Άφησα την κόρη μου στο ξενοδοχείο που έδινε και ξεκίνησα τη βόλτα μου. Είχα ήδη αποφασίσει να γυρίσω σπίτι με τα πόδια, μια απόσταση όχι μεγάλη αλλά όχι και μικρή.

Ξεκίνησα από το λιμάνι. Στενοχωρήθηκα πριν λίγο καιρό, όταν περνώντας από το λιμάνι είδα ότι είχαν βάλει συρματοπλέγματα πάνω από τα κάγκελα του λιμανιού. Χιλιόμετρα από συρματοπλέγματα για να εμποδίζουν τυς μετανάστες που θέλουν να φύγουν να πηδάνε μέσα. Λυπάμαι. Για όλα λυπάμαι. Γι' αυτούς, για μας, για την τύχη τους, για την τύχη μας... Τεσπα...
Κατευθύνομαι προς το λιμάνι. Θυμόμουν ότι υπήρχε μια καφετέρια εκεί με έναν μικρό φάρο. Τζίφος. έχει γκρεμιστεί προ πολλού... Έβγαλα ήρεμες φωτογραφίες κοιτάζοντας απέναντι τη Στερεά Ελλάδα...


Απογοητευμένη που δεν υπήρχε ο φάρος, ξεκίνησα να φύγω. Τις βλέπετε τις σκάλες τέεεεεεεεεεεεεεερμα ψηλα στην Αγίου Νικολάου; Δεν τις βλέπετε; Θα τις δείτε σε λίγο..


Πρώτα περνάμε από την πλατεία Τριών Συμμάχων με το άνθινο ρολόι...

Αγοράζω καφέ, τον παίρνω στο χέρι. Κάθομαι για 10 λεπτά να τον απολαύσω στην άδεια πλατεία Γεωργίου και φεύγω για την Αγίου Νικολάου πάλι.
Σταματάω στην εκκλησία του Αγίου Νικολάου. Έχει πανηγύρι. Γιορτάζει η εκκλησία του Αγίου Νικολάου στα Σπάτα. Κάθε χρόνο πιστοί πηγαίνουν με τα πόδια στην εκκλησία που βρίσκεται 20-30 χλμ έξω από την Πάτρα. Χτες βράδυ που ήμουν στο λεωφορείο, πρόσεξα ότι πήγαιναν με τα πόδια πιστοί και κατάλαβα ότι γιόρταζε η εκκλησία. Άναψα ένα κεράκι και....
Τα βλέπετε; Ε...θα τα ανέβω! Κάτι που δεν είχα κάνει ποτέ όσα χρόνια ζούσα εκεί και όσα χρόνια πηγαινοέρχομαι. Λένε πως είναι 199 αλλά εγώ μέτρησα 189. Πολύ πιθανό να έκανα λάθος γιατί σταματούσα να ξελαχανιάσω.



Και τώρα η θέα ανάποδα. Για δείτε που ήμουν λίγο πριν. Τέεεεεεεεεεεεεερμα στο λιμάνι...Και δεν έχω ανέβει ούτε τα μισά...

Και ακόμα πιο ψηλά...

Προχώρησα δεξιά από τα στενάκια και βρέθηκα στο παλιό Νοσοκομείο της Πάτρας.

Και λίγο παλιά Πάτρα....

Λίγο παρακάτω, ο ναός του Παντοκράτορα...

Μετά συνέχισα τη βόλτα μου στην παλιά πόλη, στη Γερμανού. Είχα αρχίσει να ζεσταίνομαι πολύ και ψιλοσταμάτησα να φωτογραφίζω. Αυτό που ήθελα να κάνω το είχα κάνει. Να πάω στο λιμάνι και να ανέβω τα σκαλιά της Αγίου Νικολάου. Περπάτησα συνολικά μιάμιση ώρα περίπου. Καλύτερη άσκηση δεν υπάρχει, πιστέψτε με....