Deli,εντυπωσιακές όπως και το θέαμα του καταρράχτη! Το πλοίο κοντά στον καταρράχτη δεν κινδυνεύει από δίνες;Ποτέ δε θα πήγαινα(μου βγαίνουν οι φοβίες). Φιλιά!
Κωνσταντίνε, λογικό είναι. Εκεί είδα τον περισσότερο κόσμο μαζεμένο που έχω δει ποτέ!
Γαστεροπλήξ, τι να κάνουμε; :-)
Όλγα, χαχα!
Ειρήνη (χρόναι πολλά), στο εύχομαι! Αξίζει!
Ροadartist, ήταν πανέμορφα... Και μην τρομάζεις!
Dana, στο εύχομαι γιατί αξίζει πραγματικά!
Ελένη, πάει όσο κοντά επιτρέπει να είναι ασφαλές. Εκείνο που είναι σίγουρο, είναι ότι παρόλο που σου δίνουν αδιάβροχο και μπότες (το χειμώνα) ή σανδάλια (το καλοκαίρι), γίνεσαι μούσκεμα από τη mist. Από αυτό το πούσι που βλέπεις και αιωρείται. ΚΙ εγώ αρχικά φοβόμουν να μπω, αλλά όσο περνούσε η ώρα ήθελα να πάω. Τελικά δεν πήγαμε γιατί δεν βρήκαμε εισητήρια...
Διακρίνω κάποιο συνωστισμό στο πλοιάριο!
ReplyDeleteωραία που ήταν τα νερά!!!!!!!
ReplyDeleteόλο ταξιδάκια μου είσαι
Πανέμορφα, αλλά καλύτερα...μακρυά απο το πλοιάριο...
ReplyDeleteΌνειρο ζωής να επισκεφθώ τον Νιαγάρα. Που θα μου πάει, θα τα καταφέρω!
ReplyDeletepopo. . . ti tajidi.. kapws tromaxa ligo omws.. Kalimera!!!
ReplyDeleteΌμορφο και τρομακτικό! "Που πας καραβάκι με τέτοιον καιρό;;;"
ReplyDeleteΟ Νιαγάρας απίστευτος, θα ήθελα κι εγώ να τον επισκεφθώ!
Deli,εντυπωσιακές όπως και το θέαμα του καταρράχτη!
ReplyDeleteΤο πλοίο κοντά στον καταρράχτη δεν κινδυνεύει από δίνες;Ποτέ δε θα πήγαινα(μου βγαίνουν οι φοβίες).
Φιλιά!
Ωραίες!
ReplyDeleteΧΑ! Κοίτα τι γίνεται, αν θεωρήσεις τη δεύτερη συνέχεια της πρώτης!!! :-)
Κωνσταντίνε, λογικό είναι. Εκεί είδα τον περισσότερο κόσμο μαζεμένο που έχω δει ποτέ!
ReplyDeleteΓαστεροπλήξ, τι να κάνουμε; :-)
Όλγα, χαχα!
Ειρήνη (χρόναι πολλά), στο εύχομαι! Αξίζει!
Ροadartist, ήταν πανέμορφα... Και μην τρομάζεις!
Dana, στο εύχομαι γιατί αξίζει πραγματικά!
Ελένη, πάει όσο κοντά επιτρέπει να είναι ασφαλές. Εκείνο που είναι σίγουρο, είναι ότι παρόλο που σου δίνουν αδιάβροχο και μπότες (το χειμώνα) ή σανδάλια (το καλοκαίρι), γίνεσαι μούσκεμα από τη mist. Από αυτό το πούσι που βλέπεις και αιωρείται. ΚΙ εγώ αρχικά φοβόμουν να μπω, αλλά όσο περνούσε η ώρα ήθελα να πάω. Τελικά δεν πήγαμε γιατί δεν βρήκαμε εισητήρια...
Διονύση!!! χαχα! Η φαντασία σου αυτή πάντα!!!