Ελένη ζαλιζομαι από παιδί σε αυτοκίνητο και πλοίο (και γενικά). Με το αυτοκίνητο λύθηκε. Οδηγώ ή είμαι μπροστά (ή πίσω στη μέση). Με το πλοίο, αν κουνάει τη βγάζω έξω. Είναι αδύνατον να μείνω μέσα! Δεν πρόκειται αν το συνηθίσω ποτέ γιατί είναι οργανικό.
Deli,όπου κι αν δω θάλασσα,αγαλλιάζει η ψυχή μου.΄
ReplyDeleteΗ παρακολούθηση που έκανες πολύ όμορφη!
Φιλιά!
Δεν το πιστεύω ότι ζαλίζεσαι-τόσα χρόνια νησιώτισσα κι ακόμη να συνηθίσεις;
Ξάνοιξε η ματιά μου στο όμορφο μπλε! Να είσαι καλά!
ReplyDeleteΑχ, πανέμορφα...Βάρκες, ουρανός, θάλασσα, γλάροι, τέλεια...
ReplyDeleteΒάλε κι άλλες!!!
Και καλημέρααααααααααααααααα...
ηρεμία και γαλήνη. ότι ακριβώς μας λείπει
ReplyDeleteμ αρεσει ο τιτλος ''σ ακολουθω''..ταιριαζει απολυτα με τις φωτογραφιες που εχες βαλει..πολυ ωραιες,με ηρεμουν...
ReplyDeleteμπορώ να ακολουθήσω κι εγώ;;
ReplyDeleteΕλένη ζαλιζομαι από παιδί σε αυτοκίνητο και πλοίο (και γενικά). Με το αυτοκίνητο λύθηκε. Οδηγώ ή είμαι μπροστά (ή πίσω στη μέση). Με το πλοίο, αν κουνάει τη βγάζω έξω. Είναι αδύνατον να μείνω μέσα! Δεν πρόκειται αν το συνηθίσω ποτέ γιατί είναι οργανικό.
ReplyDeleteΠ.Κ. ευχαριστώ!
Artanis, σε έπιασε νοσταλγία!
Βαγγέλη, ακριβώς!
ελη καλωσήρθες κιε υχαριστώ!
Μαριέλα, γιατί όχι;