Την δεκαετία '74-'84 οι θερινές διακοπές μου ήταν 5 φορές στη Ζάκυνθο. Μία από τις αιτίες ήταν οι καντάδες στο Σταυρό. Συχνά βρίσκονταν να τραγουδούν περισσότερα από 7 άτομα με φωνές... Έτυχα και σε πανδαισίες τουλάχιστον 15μελούς χορωδίας. Φίλος Ζακυνθινός μόνιμος κάτοικος, σε σχετική ερώτηση, μού είπε πως το γεροντάκι με την ουράνια φωνή, που όχι πολύ συχνά συμετείχε, υπήρξε ο κορυφαίος τενόρος της Ζακύνθου. Την τελευταία φορά που ήρθα όμως, δυστυχώς ήταν διάχυτη στο λόφο, ανυπόφορα κακόγουστη μουσική.
Σε καταλαβαινω απολυτα και μολις στροφάρισα για ποια ταβερνα λες. Λες ακριβως για το Σταυρο της Μπόχαλης, όχι επάνω στη Μπόχαλη. Λοιπόν, όχι. Έτσι όπως ήταν παλιά στο Σταυρό, δεν είναι τώρα. Όσο για την κακογουστιά, θα συμφωνήσω μαζί σου. Λίγα είναι τα μαγαζιά που έχουν κρατήσει καλό ζακυνθινό χρώμα και ας με συμπαθάνε οι ζακυνθινοί που το λέω, αλλά είμαι και μουσικός και έχω άποψη. Πάντως υπάρχουν κάποια μαγαζιά που ακόμα παίζουν καλή ζακυνθινή μουσική. Λίγα πάντως!
kiki ακριβώς γι'αυτή την ταβέρνα λέω, όπου σε ντουέτο ο τενόρος ψήστης και ο βαρύτονος σερβιτόρος, είχαν πάντα την δική τους ώρα. Από τα "αγαπημένα" τους το "..είσαι το λιμάνι μου.." Ευχαριστώ για το ταξείδι μνήμης. Καλό Σαββατοκύριακο.
( Πώς από τη movida πέρασα κι εγώ σ' ένα ταξίδι μνήμης μέσω Αντώνη...) Για την εγκυκλοπαιδική μας γνώση, για να μην πω αυτομόρφωση και μου έρθει καμιά παντόφλα από τις ταλαιπωρημένες μητέρες υποψηφίων παιδιών, λοιπόν, movida λένε οι μαδριλένιοι την "κίνηση" του κόσμου στα μέρη της διασκέδασης. Αυτό που συνδυάζεται με τη ζωντάνια, την κίνηση, την πολυκοσμία.. Κική, καλές επιτυχίες.
Τι ωραία πούναι εκει..
ReplyDeleteτώρα που έρχεται και το καλοκαιράκι..
Καλη σου μέρα Κική.
Κώστας
Deli,τι όμορφα ν΄απολαμβάνεις το καφεδάκι σου αγναντεύοντας τον ανοιχτό ορίζοντα!
ReplyDeleteΦιλιά!
Ωραία η φωτό, και ωραίος ο τίτλος, πρέπει να πω...
ReplyDeleteΚωστή ναι! Είναι υπέροχα!
ReplyDeleteΕλένη, άσε! Άμα έχεις και καλή παρέα, εόναι όνειρο!
Κωνσταντίνε ευχαριστώ!
kiki η ταβέρνα στο Σταυρό στη Μπόχαλη, με την ζωντανή χοροδιακή μουσική, τις κιθάρες και τα μαντολίνα, υπάρχει ακόμη?
ReplyDeleteΑντώνη ναι. Αν και δεν είμαι σίγουρη ότι υπάρχει μόνο μια! Υπαρχει πάντως ταβέρνα με καντάδες εκεί!
ReplyDeleteΤην δεκαετία '74-'84 οι θερινές διακοπές μου ήταν 5 φορές στη Ζάκυνθο. Μία από τις αιτίες ήταν οι καντάδες στο Σταυρό.
ReplyDeleteΣυχνά βρίσκονταν να τραγουδούν περισσότερα από 7 άτομα με φωνές...
Έτυχα και σε πανδαισίες τουλάχιστον 15μελούς χορωδίας.
Φίλος Ζακυνθινός μόνιμος κάτοικος, σε σχετική ερώτηση, μού είπε πως το γεροντάκι με την ουράνια φωνή, που όχι πολύ συχνά συμετείχε, υπήρξε ο κορυφαίος τενόρος της Ζακύνθου.
Την τελευταία φορά που ήρθα όμως, δυστυχώς ήταν διάχυτη στο λόφο, ανυπόφορα κακόγουστη μουσική.
Σε καταλαβαινω απολυτα και μολις στροφάρισα για ποια ταβερνα λες. Λες ακριβως για το Σταυρο της Μπόχαλης, όχι επάνω στη Μπόχαλη. Λοιπόν, όχι. Έτσι όπως ήταν παλιά στο Σταυρό, δεν είναι τώρα. Όσο για την κακογουστιά, θα συμφωνήσω μαζί σου. Λίγα είναι τα μαγαζιά που έχουν κρατήσει καλό ζακυνθινό χρώμα και ας με συμπαθάνε οι ζακυνθινοί που το λέω, αλλά είμαι και μουσικός και έχω άποψη. Πάντως υπάρχουν κάποια μαγαζιά που ακόμα παίζουν καλή ζακυνθινή μουσική. Λίγα πάντως!
ReplyDeletekiki ακριβώς γι'αυτή την ταβέρνα λέω, όπου σε ντουέτο ο τενόρος ψήστης και ο βαρύτονος σερβιτόρος, είχαν πάντα την δική τους ώρα. Από τα "αγαπημένα" τους το "..είσαι το λιμάνι μου.."
ReplyDeleteΕυχαριστώ για το ταξείδι μνήμης.
Καλό Σαββατοκύριακο.
όμορφα τα φεγγάρια της Κικής
ReplyDeleteπόσο θά'θελα να ήμουν απο κάτω τους.
φιλί !!
Φεγγάρια του Movida! :)
ReplyDelete( Πώς από τη movida πέρασα κι εγώ σ' ένα ταξίδι μνήμης μέσω Αντώνη...)
ReplyDeleteΓια την εγκυκλοπαιδική μας γνώση, για να μην πω αυτομόρφωση και μου έρθει καμιά παντόφλα από τις ταλαιπωρημένες μητέρες υποψηφίων παιδιών, λοιπόν, movida λένε οι μαδριλένιοι την "κίνηση" του κόσμου στα μέρη της διασκέδασης. Αυτό που συνδυάζεται με τη ζωντάνια, την κίνηση, την πολυκοσμία..
Κική, καλές επιτυχίες.
Αντώνη, καλή εβδομάδα!
ReplyDeleteΞωτικό, ωραία θα ήταν! Σμακ!
Ηίογράφε :-)
Διονύση, υποθέτω γι΄αυτό έδωσαν αυτό το όνμα στο μαγαζί!
Η μάνα υποψήφια, όπως και η ίδια, κρατάνε γερά! Ευχαριστούμε!