Πάμε βόλτα στις γαλάζιες σπηλιές;

Αν αξίζει κάτι που πρέπει να δει ένας επισκέπτης στη Ζάκυνθο, αυτό είναι σίγουρα οι γαλάζιες σπηλιές. Ίσως το πιο πολυφωτογραφημένο αξιοθέατο, μετά (ή μαζί με) το Ναυάγιο. Όσες φορές κι αν έχω πάει, δεν μπορώ να πάρω τα μάτια μου από τα νερά.

Πέρυσι, παρόλο που σχεδόν όλη μέρα μας έκανε παρέα η συννεφιά, η ομορφιά τους, ακόμα και τότε ήταν έκδηλη. Το μοναδικό τους χρώμα, βάφει τα πάντα τυρκουάζ. Όσο κι αν ακουστεί παράξενο για κάποιον που δεν έχει έρθει στο νησί, όταν κολυμπάς, ακόμα και το σώμα σου φαντάζει τυρκουάζ.

Δεν υπάρχει κάτι το μαγικό φυσικά. Είναι το παιχνίδισμα που κάνουν οι αχτίδες του ήλιου, πάνω στα γαλακτερά πετρώματα των βράχων που χάνονται στα βάθη των νερών. Μέσα στις σπηλιές, φαίνεται ακόμα πιο έντονο.


Μερικές συμβουλές, για όσους αποφασίσουν να πάνε. Διαλέξτε μια μέρα ήρεμη, χωρίς αέρα. Όσο πιο νωρίς πάτε, τόσο το καλύτερο.

Το χρώμα των σπηλιών, είναι ομορφότερο και εντονότερο νωρίς το πρωί. Τα μικρά βαρκάκια, μπαίνουν και μέσα στις σπηλιές. Τα μεγάλα πλοιάρια, περνάνε απ' έξω. Και φυσικά, το καλύτερο είναι να τις δεις κάποιος, σε περίοδο μικρής τουριστικής κίνησης.

Νομίζω ότι η βδομάδα έκλεισε υπέροχα, με μια τυρκουάζ απόχρωση. Τι λέτε;