Friday, June 11, 2010

Sunset graffiti

Τις τελευταίες μέρες, καθώς γυρίζω από τα πήγαινε-έλα μου στη χώρα, ο ήλιος δύει από την πλευρά του κάμπου...


και τυχαίνει τελευταία, καθώς απλώνει το κόκκινο χρώμα του πάνω στην πλάση,

...να βάφει χρυσοκόκκινο το λαδί γκράφιτι, πάνω στον άχαρο τσιμεντένιο τοίχο,

μετατρέποντάς το, σε ένα λαμπερό έργο τέχνης!

36 comments:

  1. Απίθανες φωτογραφίες Κική.
    Ούτε ζωγραφιστό νάτανε.
    Καλή σου μέρα.
    Κωστής

    ReplyDelete
  2. Κική θα μας τρελάνεις!
    Αντε και στην έκθεση φωτογραφίας με το καλό!!!
    Καλημέρα και φιλιά!!!

    ReplyDelete
  3. Που τα βρίσκεις ήθελα να ήξερα! Και πως τα βλέπεις δηλαδή:))

    ReplyDelete
  4. Εκπληκτικό!!!!!
    Καλησπέρα Κική:-)

    ReplyDelete
  5. υπεροχο!!!φανταστικο! συχαρητηρια....για την εκπληκτικη σου...ματια!!!!!ο καλιτεχνης.....αντιλαμβανεται τα παντα......μπραβο!!!!!!

    ReplyDelete
  6. Deli,εκπληκτικές οι φωτογραφίες!
    Πάντα στοχεύεις διάνα!
    Τι χρώμα υπέροχο!
    Φιλιά!

    ReplyDelete
  7. Δε σου ξεφεύγει τίποτα Κική!!
    Μα πως μπορείς άλλωστε να πάρεις το βλέμμα απ' αυτή την ομορφιά!!
    Μπράβο σου κοπέλα μου
    Φιλιά
    Καλό Σαββατοκύριακο

    ReplyDelete
  8. Μαρία Σ2:36 PM

    Τι θαυμάσιες φωτό Κική μου!!!!
    Τόσες φορές περνάω από εκεί και μονο την ασχήμια βλέπω.
    Αρα εχουν δίκιο που λένε
    ουδέν κακόν αμιγές καλού
    φιλιά

    ReplyDelete
  9. Αυτός ο τοίχος ...εδώ μου κάθεται (στο λαιμό δείχνω). Ο τοίχος του αίσχους Νο2. Πώς μπορείς και τον ανικρύζεις κάθε μέρα, μετά απο κείνο τον όχτο που γέμιζε κυκλάμινα;
    Αλλά χαλάλι του, που έγινε αιτία να Κάνεις μαθήματα ζωγραφικής μέσα απο την φωτογραφία.
    Υ-ΠΕ-ΡΟ-ΧΗ ΛΗΨΗ

    ReplyDelete
  10. Κωστή γύρισες; Καλώς τον!

    Γιαγιά Αντιγόνη, στην έκθεση δεν παίρνω μέρος εγώ. Φιλαράκια παίρνουν! Ευχαριστώ!

    Big mama, όταν αρχίζεις να φωτογραφίζεις μετα μανίας, όλα τα βλέπεις κάτω από διαφορετικό μάτι. Εξεταστικά.

    Μάργκο, ευχαριστω!

    Ίριδα, ευχαριστώ πολύ!

    Γιώργο, μα είναι προκλητικά εντυπωσιακό το απόγευμα, πάνω σε αυτό το τσιμεντένιο χάλι! Ευχαριστώ! Επίσης!

    Μαρία, πέρνα βραδάκι κατά τη δύση, πηγαίνοντας προς το σπίτι σου και παρατήρησέ το...

    Χαρά, εμένα όλοι αυτοί οι τοίχοι οι τόσο τσιμεντένιοι, μου τη δίνουν. Μπροστά στην πέτρα ή στον όχτο, είναι χάλια. Αλλά και το χάλια, καμιά φορά παράγει ομορφιά όπως βλέπεις...Ευχαριστώ! Σμακ!

    ReplyDelete
  11. Ελένη (σε ξέχασα) ευχαριστώ! :-)))

    ReplyDelete
  12. Αρχικά προς ενημέρωση σας εγώ είμαι ο δημιουργός αυτού του οποίου βλέπετε στις παραπάνω φωτογραφίες....
    και ύστερα να ενημερώσω πως αυτό το graffiti είναι φτιαγμένο από τους ιδιοκτήτες του olea bungalows (http://www.oleabungalows.gr/)
    και αυτούς να ευχαριστήσετε αφού αυτοί ανέλαβαν την πληρωμή μου και τα χρήματα για τις μπογιές......

    ReplyDelete
  13. Κι ένα ευχαριστώ στη Κική για τις απίθανες φωτογραφίες που τράβηξε...

    ReplyDelete
  14. Βρε καλώς τον Αλέξη! Το ότι θα έπεφτε ο καλλιτέχνης πάνω στην ανάρτησή μου, δεν το περίμενα. Κάποια στιγμή σε έβλεπα πέρυσι να φτιάχνεις το γκράφιτι (το οποίο διορθώνω είναι καφέ και όχι λαδί όπως έλεγα. Λαδί είναι το άλλο γκράφιτι παραδίπλα). Τα μπανγκαλόους δεν τα ανέφερα για ευνόητους λόγους. Πώς όμως έπεσες πάνω στο ποστ; Περιέργεια έχω!

    ReplyDelete
  15. κάποιος γείτονας έστειλε το link με email στον ιδιοκτήτη για την ανάρτηση αυτή και ο ιδιοκτήτης με ειδοποίησε για αυτό.....
    και πρέπει να ομολογήσω πως με χαροποίησε πολύ και το γεγονός αλλά περισσότερο η απίστευτες φωτογραφίες που είδα.....

    ReplyDelete
  16. Για φαντάσου...
    Χαίρομαι που σου άρεσαν...:-)

    ReplyDelete
  17. επειδή είπες ότι με είχες δει... μου είχες μιλήσει κι όλας?

    ReplyDelete
  18. Όχι. Θυμάμαι ότι περνώντας μια μέρα, είδα έναν να βάφει...Μετά, ειδα το αποτέλεσμα...Δεν είμαι καν απόλυτα σίγουρη ότι ήσουν εσύ. Πόσο χρονών είσαι αν επιτρέπεται;

    ReplyDelete
  19. 16 και κάτι μου λέει ότι πρέπει να αρχίσω να μιλάω στον πληθυντικό...

    ReplyDelete
  20. Τότε εσύ ήσουν (αν και δεν θυμάμαι να είδα το πρόσωπό σου).
    Ξέχνα τον πληθυντικό εδώ μέσα...Η ευγένεια δεν δηλώνεται απαραίτητα με τον πληθυντικό... :-)

    ReplyDelete
  21. Σωστό κι αυτό...
    Θα μίλαγα από την αρχή στο πληθυντικό άλλα από το ίντερνετ ομολογώ πώς δεν μου βγαίνει....
    περίπου τι ώρα γίνετε έτσι γιατί τώρα σε λίγο καιρό θα ανεβώ στη Ζάκυνθο και θέλω να το δω έτσι όπως δηποτε....

    ReplyDelete
  22. Έτσι...
    Κοίταξα την ωρα που τις τράβηξα και ήταν 8.45. Μπορεί να διαφοροποιηθεί λίγο μέχρι να έρθεις, αλλά έτσι κι αλλιώς, κρατάει αρκετά. Ερχόμενος από τη χώρα προς το Ακρωτήρι. Πού ξέρεις; Μπορεί να σε πετυχω να το χαζεύεις και να σε φωτογραφίσω :-DDD

    ReplyDelete
  23. Δίχως παρεξήγηση πάντα και αν επιτρέπεται πόσο χρονών είσαι?

    ReplyDelete
  24. Ουπς! Τι ερώτηση κι αυτή! 43 Αλέξη μου...:-)

    ReplyDelete
  25. Τέλος πάντων αν με δείτε πείτε μου ένα γεια.....
    κι ας ελπίσουμε ότι θα βάψω κι άλλο τοίχο.....

    ReplyDelete
  26. Αν σε δω, θα σου μιλήσω σίγουρα! Και εσύ στον ενικό ;-)
    Και ελπίζω να βάψεις κι άλλον τοίχο, γιατί αυτοί οι τσιμεντένιοι δεν μου αρέσουν καθόλου. Btw, η γειτονιά γέμισε τσιμεντένιους τοίχους...Θα τους δεις.

    ReplyDelete
  27. εγώ δέχομαι να τους βάψω και όλους αυτοί ου τους έφτιαξαν
    (οι περισσότεροι δηλαδή) δεν θέλουν.....ΔΥΣΤΗΧΩΣ

    ReplyDelete
  28. :-)))
    Τα γκράφιτι μπορεί να γίνουν έργα τέχνης αν είναι καλός ο καλλιτεχνης.

    ReplyDelete
  29. ε εντάξει δεν μπορώ να πω ότι είμαι καλός... αλλά τουλάχιστον προσπαθώ και προς το παρών αυτό μετράει αρκετά (για μένα τουλάχιστον)...... :D

    ReplyDelete
  30. Δεν είσαι κακός από αυτό που έχω δει και αν σου αρέσει, να είσαι σίγουρος ότι θα γίνεις καλύτερος.

    ReplyDelete
  31. Τέλος πάντων με τον καιρό θα δούμε...
    εσείς είστε μόνιμη κάτοικος της Ζακύνθου?

    ReplyDelete
  32. Ναι. Και για να μην κουράζω όσους διαβάζουν τα σχόλια, σου απάντησα με μειλ :-)

    ReplyDelete
  33. Ωραίο!

    Εγώ όταν πέφτω πάνω σε τέτοιες εικόνες, γιατί δεν έχω ποτέ την μηχανή μου μαζί, γαμώτο;!

    καλημέρες

    ReplyDelete
  34. Τι γίνεται εδώ;!
    ( Αλλά να συναντήσουμε και τον Αλέξη, ε, δεν το περιμέναμε! Γεια σου, Αλέξη! 1,2,3, πολλά γκράφιτι! Μέχρι κι ο ήλιος συμμαχεί μαζί σου!!)
    Μπράβο, Κική. Ωραιότατες. Ακόμα και τον ήλιο ελαιοχρωματιστή μάς τον απέδειξες. ( Χαρά που θα κάνει το γκράφιτι κάθε απόγεμα, ε;)

    Φιλιά.

    ReplyDelete
  35. Γενικά είμαι εναντίον του γκράφιτι, αλλά οι συγκεκριμένες φωτογραφίες είναι πραγματικά πολύ ωραίες :-)

    ReplyDelete
  36. Μετεωρίτης, ειναι απλό! Για να έχω την αποκλειστικότητα! :-DDD

    Διονύση, πανηγύρι σου λέω κάθε απόγευμα!

    Σοφία, όταν γίνονται ανεξέλενγκτα, δεν είναι ωραία. Μερικά όμως, είναι σκέτα έργα τέχνης...

    ReplyDelete