καλημέρα :) μα είναι αλήθεια ότι η περιοχή στο Κερί κάηκε? όταν το είδα στις ειδήσεις ένιωσα ότι ένας τόπος που αγαπώ καίγεται ... και να σου πω κάτι στο κερί, όπως και στην Ζάκυνθο δεν έχω πάει ποτέ, το έχω αγαπήσει μέσα από τα ποστ σου :)
Το Κερί πάντα κινδυνεύει γιατί είναι μέσα σε δάσος. Πάντα όταν υπάρχει φωτιά εκεί, κινδυνεύει. Τώρα έμαθα ότι η φωτιά έφτασε στον Αγαλά μέσα στο χωριό, δεν άκουσα για το Κερί, αλλά τώρα που το λες θα κοιτάξω...Κρίμα...
ακόμη και από κλειστά παράθυρα φεύγει η μουσική. Όπως έλεγε και ο ποιητής : "Δέκα λογιών παλληκαριές, οι εννιά να δραπετεύεις!" Θα είμαι εδώ! -καλώς εχόντων των πραγμάτων - σκέφτομαι να ανοίξω και άλλο ένα blog με τα υπο -κείμενά μου!
λατρευω τα παλια ερημωμένα σπίτια...κάθε φορά που συναντώ κάποιο νοιώθω μια ακατανίκητη ανάγκη να μπω μέσα,να εξερυνήσω τα όποια σημάδια-απομεινάρια,να νοιώσω τον παλμό του από όταν ήταν κάποτε ζωντανό..
Αααααα, πριν χρόνια είχα πάει στο Κερί. Μ' αρέσει η εξερεύνηση αυτών των παλαιών σπιτιών και πολύ περισσότερο η μυρωδιά της ...μουχλο-κλεισούρας.. Διαστροφή; ...δεν θα το έλεγα Αγάπη για το παλιό με νοσταλγική διάθεση. Ο λόγος προφανής. Είχαμε πολλά τέτοια (εγκαταλελειμμένα) σπίτια στο Ναύπλιο.
καλημέρα :)
ReplyDeleteμα είναι αλήθεια ότι η περιοχή στο Κερί κάηκε? όταν το είδα στις ειδήσεις ένιωσα ότι ένας τόπος που αγαπώ καίγεται ... και να σου πω κάτι στο κερί, όπως και στην Ζάκυνθο δεν έχω πάει ποτέ, το έχω αγαπήσει μέσα από τα ποστ σου :)
Το Κερί πάντα κινδυνεύει γιατί είναι μέσα σε δάσος. Πάντα όταν υπάρχει φωτιά εκεί, κινδυνεύει. Τώρα έμαθα ότι η φωτιά έφτασε στον Αγαλά μέσα στο χωριό, δεν άκουσα για το Κερί, αλλά τώρα που το λες θα κοιτάξω...Κρίμα...
ReplyDeleteακόμη και από κλειστά παράθυρα φεύγει η μουσική. Όπως έλεγε και ο ποιητής : "Δέκα λογιών παλληκαριές, οι εννιά να δραπετεύεις!"
ReplyDeleteΘα είμαι εδώ! -καλώς εχόντων των πραγμάτων - σκέφτομαι να ανοίξω και άλλο ένα blog με τα υπο -κείμενά μου!
Με το καλό το νέο μπλογκ...
ReplyDeleteλατρευω τα παλια ερημωμένα σπίτια...κάθε φορά που συναντώ κάποιο νοιώθω μια ακατανίκητη ανάγκη να μπω μέσα,να εξερυνήσω τα όποια σημάδια-απομεινάρια,να νοιώσω τον παλμό του από όταν ήταν κάποτε ζωντανό..
ReplyDeleteΝαί, το έχω δεί.
ReplyDeleteCook κι εγώ έχω περιέργεια για μέσα...
ReplyDeleteΚωνσταντίνε, εννοείς το ποστ στα παράθυρα;
Ακριβώς
ReplyDeleteκαλημέρα στις νόστιμες :)
ReplyDeleteμου κάνουν μια ρομαντική διάθεση ρετρό άπό τη μια, μελαγχολία για την εγκατάλειψη από την άλλη.
Καλημέρα, σωστά τα λες...
ReplyDeleteεγκατάλειψη, αδιαφορία, μοναξιά ?
ReplyDeleteαυτό μου έρχεται
φιλιά
Αααααα, πριν χρόνια είχα πάει στο Κερί.
ReplyDeleteΜ' αρέσει η εξερεύνηση αυτών των παλαιών σπιτιών και πολύ περισσότερο η μυρωδιά της ...μουχλο-κλεισούρας..
Διαστροφή; ...δεν θα το έλεγα
Αγάπη για το παλιό με νοσταλγική διάθεση.
Ο λόγος προφανής. Είχαμε πολλά τέτοια (εγκαταλελειμμένα) σπίτια στο Ναύπλιο.
Παρανόια, όλα μαζί μάλλον...
ReplyDeleteΦύρδη-μίγδην καλωσήρθες. Νοσταλγία για τα παλιά και αθώα μας πιάνει όλους. Πανέμορφο το Ναύπλιο...