Ηλιοβασίλεμα στο Κερί - The movie!

Εδώ και λίγες μέρες ο μπλόγκερ μας κάνει τη χάρη (και μας βγάζει την πίστη) να μπορούμε ανεβάζουμε βίντεο δικά μας χωρίς να χρειάζεται να τα ανεβάσεις κάπου αλλού πρώτα. Τράβηξα λιγάκι το ηλιοβασίλεμα στο Κερί για να το μοιραστώ μαζί σας. Μια σταλιά βιντέκαι, 25 mb και μισή ώρα να ανεβεί στο μπλόγκερ...

Πανσέληνος Αυγούστου

Δύση κι Ανατολή

Φάρος Κεριού 26-8-07

Γιατί καίγεται η Ελλάδα;

Ίσως γι' αυτό...

Κι αυτό...

Κι αυτό...

Κι αυτό...

Για την αδιαφορία που δείχνουμε όλοι για όλα.
Για τον ωχαδερφισμό που έχουμε όλοι και για το πόσο παρτάκηδες έχουμε γίνει.
Για όλα αυτά και πολλά άλλα για τα οποία όλοι είμαστε συνυπεύθυνοι...
Όλες οι φωτό είναι από το νησί...

Συγκέντρωση

Στη Μπόχαλη

Η πρώτη είναι η αγαπημένη του Γιάννη, που ταλαιπωρήθηκε πολύ τις τελευταίες μέρες...

Ηλιοβασίλεμα στο Κερί

Αυτές οι φωτό θα αρέσουν στη Νατάσσα που έχει λατρέψει το Κερί χωρίς να το έχει δει ποτέ, εξαιτίας μου. Στο Κερί πάνε όσοι θέλουν να δουν ηλιοβασίλεμα, όπως επίσης και στο Καμπί. Μοναδική θέα...
Χτες πήγαμε εκεί για να δούμε τον ήλιο να δύει. Όλες αυτές τις μέρες με τις φωτιές, η καρδιές μας έχουν βουλιάξει. Θέλαμε να δούμε κάτι που θα μας ηρεμούσε...
Πολύς κόσμος ήταν εκεί και περίμενε να δει το ίδιο. Μια ομίχλη έντονη εμπόδιζε να δούμε πεντακάθαρα το τοπίο...
Θα ακολουθήσουν αρκετές φωτό...

Πίκρα...

Μόνο πίκρα μπορεί να νιώθει κανείς αυτές τις μέρες. Μια φλεγόμενη Ελλάδα, ψυχές χαμένες, ένα οργανωμένο έγκλημα, μια νέα μορφή τρομοκρατίας. Ποιος τολμάει να μας πείσει ότι όλο αυτό είναι τυχαίο; Εμένα δε με πείθει κανείς.
Χωρίς ίντερνετ από χτες το μεσημέρι, λόγω των προβλημάτων στην Ηλεία μάλλον, νιώθω αποκλεισμένη από τους φίλους μου. Μαθαίνουμε τα νέα από την TV και ψάχνουμε φίλους με τα τηλέφωνα.
Από το μπαλκόνι μας βλέπουμε νύχτα μέρα τις φωτιές στην Ηλεία και βουλιάζει η ψυχή μας. Εύχομαι να είναι η τελευταία μέρα που καίγεται η Ελλάδα. Εύχομαι να μη μεγαλώσει κι άλλο ο αριθμός των αδικοχαμένων νεκρών. Εύχομαι να είναι καλά η Μαργαρίτα, ο Γιάννης, η kyriayf, η άλλη Αγγελική, η Κωστούλα, που ζουν η κάνουν διακοπές εκεί. Όλους τους σκέφτομαι έντονα αυτές τις μέρες.
Μόνο μια σκοτεινή φωτογραφία θα μπορούσε να δείξει τις σκέψεις μου σήμερα. Ένας "φλεγόμενος" Διονύσιος Σολωμός από πυροτεχνήματα όμως. Μακάρι οι μόνες φλόγες που θα δούμε από δω και στο εξής να είναι από χαρούμενα πυροτεχνήματα...

Στη Λιτανεία, χτες.

Μπόχαλη-Ζάκυνθος

Αυτό που πόσταρα σήμερα και στα Παράθυρα...

Από τη Μπόχαλη-ημέρα

Χτες, ξενάγησα το Γιάννη για λίγες ώρες στο νησί μου και περάσαμε πολύ ωραία. Νομίζω ότι μέσα σε λίγες ώρες είδε πιο πολλά από όσα βλέπουν τουρίστες σε μια βδομάδα. Τις φωτογραφίες τις αφιερώνω στη Νατάσσα που ήθελε να δει τη Μπόχαλη μέρα και εύχομαι να την ξεναγήσω κι αυτή μια μέρα εδώ!

Χτες

Χτες ήταν μια ατέλειωτη μέρα. Γεμάτη εκπλήξεις, εναλλαγές, πολλά γεγονότα. Και μια τέτοια μέρα δε μπορεί παρά να κλείσει όμορφα με τη συναυλία του πολυαγαπημένου μου Γιάννη Κότσιρα...


update για τη Νατάσσα

Σαλώμη

Αυτή...
είναι η Σαλώμη, η μαγισσούλα μου. Είχα υποσχεθεί στην amo να της τη δείξω. Όταν τα παιδιά μου πήγαιναν σε ένα κέντρο έκφρασης και δημιουργίας, μου είχε κολλήσει η ιδέα να φτιάξω κι εγώ μια μάγισσα από χαρτοπολτό. Τα παιδιά που είχαν το εργαστήρι ήταν φίλοι, έτσι ένα απόγευμα το ρίξαμε στην κατασκευή. Το αποτέλεσμα ήταν αυτό. Είμαι πολύ περήφανη για τη μαγισσούλα μου. Την ονόμασα Σαλώμη για το ... λάγνο βλέμμα της!Χαχα! Τώρα στολίζει τη σοφίτα μου. Μετά από αυτή, δεν έφτιαξα κάτι άλλο με χαρτοπολτό εκτός από κάτi Χριστουγεννιάτικα στολίδια. Μα τι νομίζατε; Μόνο μαγειρεύω και φωτογραφίζω; Όοοοοχι...Οι κατασκευές γενικά με έλκουν. Ό,τι είναι χειροποίητο με έλκει, ίσως γι' αυτό με τραβάει η κουζίνα τόσο πολύ.
Amo, για σένα η φωτό...

Στην αυλή του Παναγιώτη και της Φωτεινής

Πριν λίγες μέρες επισκέφτηκα τον καλό μου φίλο π.Παναγιώτη. Πέρασα πολύ ωραία όπως περιέγραψα εδώ. Ο π. Παναγιώτης είναι ένας πολύ αξιόλογος άνθρωπος, τιμή για το νησί που βρίσκεται εδώ. Ποιητής βραβευμένος, με εκπομπή παλιά στο ραδιόφωνο, άνθρωπος του Θεού, άνθρωπος της τεχνολογίας και νυν μπλόγκερ.

Ένας αξιόλογος άνθρωπος, φυσικά, δε μπορεί παρά να περιβάλλεται από μια εξίσου αξιόλογη οικογένεια. Η Φωτεινή, σταθερός στυλοβάτης της οικογένειας αντανακλά το φως της στα υπέροχα παιδιά τους. Η Δέσποινα, στα χνάρια τα συγγραφικά του πατέρα, ασχολείται με τις ιστορικές μελέτες (χαρά στο κουράγιο της!). Ήταν μεγάλη μου τιμή να μου χαρίσουν με αφιέρωση τα τελευταία τους βιβλία. Περάσαμε μερικές ώρες μαζί που έφυγαν πολύ γρήγορα και δε λησμόνησα να τραβήξω μερικές φωτό από την κατάμεστη από λουλούδια αυλή τους.
Πολύ μου αρέσουν οι παραδοσιακές αυλές. Ευτυχώς στη Ζάκυνθο έχουμε ακόμα αυλές. Σας δείχνω μερικές όμορφες γωνιές από την αυλή τους και τους ευχαριστώ για τη φιλοξενία.

Από τη Μπόχαλη

Να είχε και λιγάκι παραπάνω φως όταν πήγα...Την επόμενη...

Στα τηγάνια...

...ή αλλιώς Αλυκές, που κάποτε συγκεντρωνόταν το αλάτι εκεί για επεξεργασία. Τώρα πια, μόνο οι εγκαταστάσεις έχουν μείνει και το νερό που εισχωρεί από αυτές, για να στο θυμίζουν...

Σκεπές

Στο Κρόνμπεργκ-Γερμανία

Κιτς;

Αυτό το αγαλματάκι...


Όπως και αυτό... Θα μπορούσαν να είναι ωραία και ταιριαστά σε ένα συντριβανάκι ή κάπου τέλος πάντων...


Τι γίνεται όμως όταν αυτά τα αγαλματάκια στολίζουν μια ... παραλία στο Βασιλικό;


Και μάλιστα πάνω σε βράχους; Εμένα σε καρακιτσαριό μου κάνει...