είναι η Σαλώμη, η μαγισσούλα μου. Είχα υποσχεθεί στην amo να της τη δείξω. Όταν τα παιδιά μου πήγαιναν σε ένα κέντρο έκφρασης και δημιουργίας, μου είχε κολλήσει η ιδέα να φτιάξω κι εγώ μια μάγισσα από χαρτοπολτό. Τα παιδιά που είχαν το εργαστήρι ήταν φίλοι, έτσι ένα απόγευμα το ρίξαμε στην κατασκευή. Το αποτέλεσμα ήταν αυτό. Είμαι πολύ περήφανη για τη μαγισσούλα μου. Την ονόμασα Σαλώμη για το ... λάγνο βλέμμα της!
Χαχα! Τώρα στολίζει τη σοφίτα μου. Μετά από αυτή, δεν έφτιαξα κάτι άλλο με χαρτοπολτό εκτός από κάτi Χριστουγεννιάτικα στολίδια. Μα τι νομίζατε; Μόνο μαγειρεύω και φωτογραφίζω; Όοοοοχι...Οι κατασκευές γενικά με έλκουν. Ό,τι είναι χειροποίητο με έλκει, ίσως γι' αυτό με τραβάει η κουζίνα τόσο πολύ.Amo, για σένα η φωτό...
Ω τι ωραία! Μήπως να ασχοληθείς και με αυτό;
ReplyDeleteΜου θυμίζει μια κούκλα πάνινη που μου είχε φτιάξει η μαμά μου προ αμομνημονεύτων ετών... Είχε τα ίδια μάτια και μαλλιά.
Σ'ευχαριστώ πάντως.
Τέλεια η Σαλώμη :)
ReplyDeleteΤέλειο! Αν και στο μαγείρεμα είσαι τόσο καλή...Μιαμ μιαμ!!
ReplyDeleteCrazyTourist2
ΥΓ Άσχετο...Όσες φορές έχω μπει στον πειρασμό να αφήσω σχόλιο στα "παράθυρα" δεν τα έχω καταφέρει...
Αμο, υπάρχουν πιο ειδικοί από εμένα. Παρακαλώ!
ReplyDeleteConfused, ευχαριστώ!
Crazytourist, στα παράθυρα δεν αφήνουμε σχόλια. Είναι κι ένας λόγος που μου αρέσει να ποστάρω εκεί...
Για τη μαγειρική μου, θα σου πουν όσοι έχουν δοκιμάσει από εμένα! :-)))
καπελακι και σκουπιτσα η μαγισσουλα;;;
ReplyDeleteΚαπελάκι, σκουπάκι, ντεν έκει...
ReplyDeleteειναι κι ετσι ομορφη..ξερω ποσο πολυ δυσκολος ειναι ο χαρτοπολτος..εγω δεν καταφερα ποτε να φτιαξω κατι τετοιο..
ReplyDelete:-)
ReplyDeleteΕίσαι πραγματική καλλιτέχνις!
ReplyDeleteΕυχαριστώ!
ReplyDelete