Καλωσήρθες kyriayf. Ναι, βλεπόμαστε κι αλλού εμείς. Τη Ζάκυνθο την αγαπούσα κι εγώ από παιδί. Τόπος διακοπών ήταν για μας, όταν ο τουρισμός ήταν στα σπάργανα ακόμα, όταν νοικιάζαμε τα τετράτροχα "ποδήλατα" να τα πω; στη χώρα για βόλτα, τα ποδήλατα θαλάσσης και άλλα πολλά. Ωραίες αναμνήσεις. Τώρα πια, είναι ο τόπος που ζω, που πολλές φορές μας πληγώνει αλλά έχει και τόσες ομορφιές...
αν δεν ήμουν μάγισσα, θα ήθελα να΄μαι ένα παρ-άλιο βότσαλο..
ReplyDeleteκαλημέρα :)
Αν δεν ήμουν αυτό που είμαι, θα ήθελα να ήμουν ιταλίδα ζαχαροπλάστισσα....
ReplyDeleteσε συναντώ σε βλογ φίλων... και τη Ζάκυνθο τη λατρεύω από παιδί...
ReplyDeleteπολλές Κυριακές περάσαμε εκεί...
και με το παπάκι, που την προηγούμενη βδομάδα μου έκλεψαν, ερχόμουν "βόλτα".. συχνότατα...
από τους Ζακυνθινούς έμαθα τα μπουγαρίνια... και φύτεψα σε γλάστρα...
:)
Καλωσήρθες kyriayf. Ναι, βλεπόμαστε κι αλλού εμείς.
ReplyDeleteΤη Ζάκυνθο την αγαπούσα κι εγώ από παιδί. Τόπος διακοπών ήταν για μας, όταν ο τουρισμός ήταν στα σπάργανα ακόμα, όταν νοικιάζαμε τα τετράτροχα "ποδήλατα" να τα πω; στη χώρα για βόλτα, τα ποδήλατα θαλάσσης και άλλα πολλά. Ωραίες αναμνήσεις. Τώρα πια, είναι ο τόπος που ζω, που πολλές φορές μας πληγώνει αλλά έχει και τόσες ομορφιές...
Ε, ρε τί τραβάω... Εκεί που έπαιρνα τα βουνά, θα αρχίσω να παίρνω τις θάλασσες!
ReplyDeleteΧαχα! Γιατί όχι;
ReplyDeleteΟμορφιές όποια άλλη εποχή εκτός από μέσα ιουλίου ως τέλη αυγούστου.
ReplyDeleteΑυτή η παραλία για παράδειγμα, εκείνη την εποχή... χμ...
Το Τσιλιβί είναι η πιο κοντινή παραλία στο σπίτι μου. Το καλοκαίρι βέβαια, αρκετός κόσμος, ευτυχώς όχι στο σημείο που πάμε εμείς τόσο...
ReplyDelete