Τέλος, κάναμε μια βόλτα στον κήπο και μάζεψα πορτοκάλια και λεμόνια. Λεμόνια λεπτόφλουδα και μικρά, λεμόνια χοντρόφλουδα και τεράστια, (ζύγισα ένα από αυτά και ήταν 800 γρ.) και πορτοκάλια που ήταν θεόξινα και τα έκανα τάρτα με κρέμα πορτοκαλιού.
Καρποί και άνθη μαζί, τι όμορφο!
Ζήλεψαν τα λεμόνια το μέγεθος των πορτοκαλιών;
ReplyDeleteΦαντάζομαι ότι θα 'φτιαξες μια τάρτα μούρλια... :))
Κι εγώ τα ζήλεψα! Τα δικά μας στην Εύβοια κάηκαν με τους χιονάδες πριν μερικά χρόνια και στη θέση τους τελικά προτιμήσαμε να βάλουμε πορτοκάλια που δεν είναι τόσο ευαίσθητα. Έφτιαχνα ωραίο γλυκάκι και curd, snif!
ReplyDeleteΧθες που περπατάγαμε στην γειτονιά μας και πέρναμε ανάσες από τις πρώτες ευωδιές των νερατζιών, σε συζητάγαμε, πρότεινα στον Δ. να δει τις ανοιξιάτικες φωτογραφίες σου. Φτερνιζόσουν;
Serenity θα βάλω τη συνταγή στο hungry for life
ReplyDeleteJuanita! Χαχα! Όχι, δε φτερνιζόμουν παρά μόνο από την αλλεργία μου!
delicieuse, δεν ξέρω πως προέκυψε φέτος, αλλά οι λεμονιές μας, κάνουν κόντρες άνετα :)
ReplyDeleteΧαχα! Ωραία!
ReplyDeleteParadiseeeeeee mazi me ola ta proigoumena posts sou!!!!!!!!!Tuxeroula
ReplyDeleteΝαι Λουνα, είναι όμορφα. Αν μη τι άλλο είμαστε μέσα στη φύση και βλέπουμε κια θάλασσα. Τι καλύτερο;
ReplyDelete