Μπορεί η Ζάκυνθος να είναι η 2η πατρίδα μου, αλλά πατρίδα μου 1η και μεγάλη είναι η πόλη που γεννήθηκα και μεγάλωσα: Η Πάτρα...
Έκανα τρεις μήνες να έρθω. Οι υποχρεώσεις όσο περνάνε τα χρόνια στο νησί μεγαλώνουν, τα παιδιά μεγαλώνουν και μαζί και οι υποχρεώσεις τους με τα φροντιστήρια στην ελεύθερη και δωρεάν παιδεία μας. Κάτι οι πρακτικές δυσκολίες και κάτι το γεγονός ότι πικραίνομαι με διάφορα που βλέπω και ακούω όταν έρχομαι εδώ, οι επισκέψεις όλο και αραιώνουν.
Ας τ' αφήσω όμως αυτά.
Σήμερα, κατεβαίνοντας το απόγευμα στο κέντρο πήρα μαζί τη μηχανή. Σκέφτηκα ότι δεν έχω καθόλου φωτογραφίες από το κέντρο της Πάτρας εκτός απο χριστουγεννιάτικες. Έτσι είπα να τραβήξω μερικές.
Μερικά στιγμιότυπα από την πατρίδα λοιπόν με μια νότα απαισιοδοξίας και πικρίλας που όσο περνάνε οι ώρες μεγαλώνει...
Γεροκωστοπούλου, σκαλιά
Έκανα τρεις μήνες να έρθω. Οι υποχρεώσεις όσο περνάνε τα χρόνια στο νησί μεγαλώνουν, τα παιδιά μεγαλώνουν και μαζί και οι υποχρεώσεις τους με τα φροντιστήρια στην ελεύθερη και δωρεάν παιδεία μας. Κάτι οι πρακτικές δυσκολίες και κάτι το γεγονός ότι πικραίνομαι με διάφορα που βλέπω και ακούω όταν έρχομαι εδώ, οι επισκέψεις όλο και αραιώνουν.
Ας τ' αφήσω όμως αυτά.
Σήμερα, κατεβαίνοντας το απόγευμα στο κέντρο πήρα μαζί τη μηχανή. Σκέφτηκα ότι δεν έχω καθόλου φωτογραφίες από το κέντρο της Πάτρας εκτός απο χριστουγεννιάτικες. Έτσι είπα να τραβήξω μερικές.
Μερικά στιγμιότυπα από την πατρίδα λοιπόν με μια νότα απαισιοδοξίας και πικρίλας που όσο περνάνε οι ώρες μεγαλώνει...
Γεροκωστοπούλου, σκαλιά
Πανσέδες, αγαπημένο μου λουλούδι όταν ήμουν μικρή...
Το Δημοτικό Θέατρο Πάτρας εκεί που γίνονται τα "μπουρμπούλια" στη διάρκεια του Πατρινού καρναβαλιού.
"μάζευε" εικόνες από την Πάτρα...
ReplyDeleteνα θυμάμαι, τα καλύτερα μου χρόνια...
1981-1989 έμενα εκεί....
τυχερούλα... είσαι από την Πάτρα...
εκ Πύργου ορμώμενη...
φιλώ σε!!!
Πρέπει να έχω να περάσω από την Πάτρα, 3-4 χρόνια... Δεν θυμάμαι και πώς το λέγανε εκείνο το ξενοδοχείο στην παραλία.
ReplyDeleteoμορφη πατριδα εχεις..φιλια..
ReplyDeletekyriaf, ομορφη η πόλη μας...'88 έφυγα εγώ για το νησί.
ReplyDeleteΚωσταντίνε πρέπει να έμεινες στον Αστέρα...
Φεγγαράκι θενκς...
Πατρίδα τελικά είναι αυτή που επιλέγουμε να "υιοθετήσουμε" με πλήρη επίγνωση και σώας τας φρένας και όχι αυτή που εκεί γεννιόμαστε από τύχη και από επιλογή άλλων...
ReplyDeleteΣωστά Juanita. Απλά δε θέλω να λέω ότι πατρίδα μου είναι η Ζάκυνθος παρόλο που κοντέυω να είμαι εκεί τα μισά χρόνια της ζωής μου. Όταν όμως λεω θέλω να πάω σπίτι, εννοώ τη Ζάκυνθο. Τώρα εκεί είναι για μένα το σπίτι μου, η ζεστασιά μου. Κι αυτή τη στιγμή, θέλω να πάω σπίτι...
ReplyDelete