-Φωτό μαρή! Τι βγάζω; Δε μου λες κουνάει ή μου φαίνεται;
-Φωτό τις λες εσύ αυτές; Αφού είναι στραβές χριστιανή μου!
-Παιδί μου δε βλέπεις που το παράθυρο είναι ίσιο; Δεν είναι στραβές. Είναι επειδή καθόμαστε μπροστά-μπροστά και το παράθυρο είναι επικλινές. Ή η θάλασσα θα είναι στραβή ή το παράθυρο. Διάλεξε! Κουνάει λέω;
-Κουνάει λίγο! Αμάν! Θαλασσόλυκε!
-Ααααα θα βγω εξω!
-Τώρα τι βγάζεις;
-Εσένα! Ρόμπα θα σε κάνω. Θα σε βγάλω στα μπλογκς!-Καλά σοβαρά τώρα;
-Ναι! Να μάθεις να μη λες ότι βγάζω στραβές φωτό!
-Τι λες παιδί μου που θα με βγάλεις στα μπλογκς;;;
-Μην ανησυχείς...Το μόνο που θα φαίνεται θα είναι ...
Η ΣΚΙΑ ΣΟΥ...!!!
από τη λογιστική στη ναυτιλία λοιπόν...:)
ReplyDeleteμου αρέσει η τρίτη εκεί που όλα ισιώνουν και το παράθυρο και η θάλασσα :)
Καλή μέρα...τίποτα δεν φαίνεται μόνο ένα μαλλί που ανεμίζει...
ReplyDeleteΜου αρέσει η πρώτη , που η θάλασσα είναι στραβή!!
Αφασία!! Αφασία διάλογος!!
ReplyDeleteΚαι μου θύμισε το: "Έίναι στραβός ο γυαλός, ή στραβά αρμενίζουμε;"!!
Και εμένα το ίδιο μου θύμισε..
ReplyDeleteΚαλή εβδομάδα:))
α, με πρόλαβαν.. μόλις θα έλεγα ότι και στραβά είναι ο γιαλός και στραβά αρμενίζουμε..
ReplyDeleteΗλιογράφε, κουτσά, στραβά, τις ισιώσαμε. :-)
ReplyDeleteTdjm, θα με σκότωνε αν φαινόταν καθαρά...;-)
Κωνσταντίνε, κι εμένα αυτό μου θυμίζει. Ο διάλογος είναι κατα 90% αληθινός.
Τασσούλα, καλή εβδομάδα!
Μαγισσούλα, αργήσατε, αργήσατε...γύρευε τι κάνετε από χτες βράδυ! Μαντζούνια και τζιτζιμπύρες υποθέτω ;-)
Έξυπνη στιχομυθία! Αυτές οι εικόνες της θάλασσας από το πλοίο πάντα αποτελούν το μεγαλύτερο κίνητρο..Ώρες ηρεμίας και ψυχικής ανάτασης..Αναμονής για τον τελικό προορισμό..
ReplyDeleteλοιπόν οι απόπειρες φωτογραφία και κείμενο μ αρέσουν περισσότερο από το σκέτο φώτο :)
ReplyDeleteκαλή εβδομάδα dear :)
N.M. αληθινή στιχομυθία! χαχα!
ReplyDeleteΝαι, αναμονή για τον προορισμό. Για να φτάσω και να πω..."σπιτι μου"...
Νατάσσα...το γνωρίζομεν...Καλή εβδομάδα! Σμακ!
Μακάρι κι ο δικός μου προορισμός,μέσω της θαλάσσης,να ήταν το σπίτι μου. Δυστυχώς είναι μόνο στον γυρισμό..
ReplyDeleteΨηφίζω την τρίτη δαγκωτή!!!!
ReplyDeleteεο μονο που φαινεται ειναι μια φιγουρα που ατενιζει τον οριζοντα και λουζεται απο τα χρωματα...
ReplyDeleteμε πιανει το ρομαντικο μου εμενα με κατι τετοια : )))
oso pas akoma kai kaliteres foto vlepo oti travas! pou tha ftasis pia??? Bravo kiria!
ReplyDeleteΝ.Μ. εξαρτάται τι νιώθεις σπίτι σου. Εγώ δεν είμαι από δω, από το νησί. Όμως, μετά από τόσα χρόνια, εδώ νιώθω για σπίτι μου. Εύχομαι κι εσύ να μη νιώθεις ξενος εκεί που πας, όποιος κι αν είναι ο προορισμός σου.
ReplyDeleteΛαχανάκι, επίκαιρη η ψηφοφορία ;-)
Mama, τέτοια χρώματα, μόνο ρομαντισμό μπορούν να σου βγάλουν.
Γιάννη, λες ε; Φιλιά στη Ρόδο!
Σίγουρα όχι,ιδίως στις Κυκλάδες νιώθω πάντα ότι βρίσκομαι στο δικό μου μέρος..Βέβαια θα ήθελα κι ένα original σπίτι στη Σίφνο ή την Αμοργό..
ReplyDeleteΝ.Μ. αχ...αν πιάσουμε και το τι θέλουμε στο νησί ή αλλού...αχ...
ReplyDeleteΑχ και βαχ.
ReplyDeleteΈνα αδιάκοπο κυνήγι της σκιάς μας.
xixi....μου άρεσε πολύ!!!
ReplyDeleteThanks cook!
ReplyDelete