Ηταν ένα γλυκό βράδυ...

Ηταν ένα γλυκό βράδυ, εδώ στη μακρινή Ζάκυνθο. Ενα βράδυ που θύμιζε τις πρώτες μέρες του Φθινοπώρου.
Ήμουν στην κουζίνα και έφτιαχνα μουστοκούλουρα. Τιποτα δεν προμήνυε αυτό που θα συνέβαινε μετά από λίγο...
Η ματιά μου έπεφτε μία στο φούρνο και μία έξω από το παράθυρο. Τι ωραία νύχτα... Μα τι ήθελα κι εγώ και διπλασίασα τη δόση; Ποιός θα τα φάει τόσα μουστοκούλουρα; Ουφ! Μέχρι τα μεσάνυχτα θα ψήνω...Μα κοίτα τι όμορφη βραδιά...βγήκε και το φεγγάρι...δεν κουνιέται φύλλο. Μα καλά....τι κάθομαι και κάνω; Κάθομαι και ψήνω ενώ μπορώ να βγω έξω για καμία φωτογράφηση!!! Πότε θα ξαναβρώ τέτοια ωραία νύχτα; Σε λίγο θα χειμωνιάσει για τα καλά!
Αει στο καλό για μουστοκούλουρα. Ισα που τα φτιάχνω και παχαίνω. Τέρμα. Τα φωτογραφίζω για το hungry for life και φεύγω για βολτα στο λιμάνι!

Φεύγω και............
Αλλά ας μην τα πω εγώ. Ας σας τα πει ο Κωνσταντίνος καλύτερα.
Κυρίες και κύριοι, οι εκδόσεις Fatal Car παρουσιάζουν...:

"Οι Αρουραίοι τση Ζάκυθος"

Ενα ψυχολογικό δράμα γεμάτο μυστήριο, αγωνία και καταιγιστική δράση που κόβει την ανάσα...

Μία τραγική ιστορία γεμάτη πόνο... Τον πόνο της ξενιτιάς...